ناووسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
* [[ناووسیه]] برگرفته از اسم شخصی با نام ناووس از اهالی [[بصره]] است<ref> شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴</ref>.
* [[ناووسیه]] برگرفته از اسم شخصی با نام ناووس از اهالی [[بصره]] است<ref> شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴</ref>.
* برخی گفتند: او [[عبد اللّه بن ناووس]] یا [[عجلان بن ناووس]] نام داشت. وی می‌‏گفت: "[[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} [[برترین]] فرد [[امت اسلام]] بود و هرکس او را تفضیل ندهد، [[کافر]] است".
* برخی گفتند: او [[عبد اللّه بن ناووس]] یا [[عجلان بن ناووس]] نام داشت. وی می‌‏گفت: "[[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} [[برترین]] فرد [[امت اسلام]] بود و هرکس او را تفضیل ندهد، [[کافر]] است".
* [[ناووسیه]] [[عقیده]] داشتند [[جعفر بن محمّد]] {{ع}} زنده است و نمی‌‏میرد. او [[مهدی]] [[آخر الزمان]] است. [[آشکار]] می‌‏شود و بر مردمان [[فرمانروایی]] می‏‌کند. آنان می‌‏پنداشتند از وی [[روایت]] شده است: "اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید مرا [[بیمار]] یافته و مرده مرا شسته است، باور نکنید و بدانید من سرور شما و دارنده [[شمشیر]] هستم" به سبب کلمه [[شمشیر]]، این [[طایفه]] را صارمیه نیز خوانده‏‌اند"<ref> ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶</ref>.
* [[ناووسیه]] [[عقیده]] داشتند [[جعفر بن محمّد]] {{ع}} زنده است و نمی‌‏میرد. او [[مهدی]] [[آخر الزمان]] است. آشکار می‌‏شود و بر مردمان [[فرمانروایی]] می‏‌کند. آنان می‌‏پنداشتند از وی [[روایت]] شده است: "اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید مرا [[بیمار]] یافته و مرده مرا شسته است، باور نکنید و بدانید من سرور شما و دارنده [[شمشیر]] هستم" به سبب کلمه [[شمشیر]]، این [[طایفه]] را صارمیه نیز خوانده‏‌اند"<ref> ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶</ref>.
* روشن است این ادعا درباره [[امام صادق]] {{ع}} درست نیست و طبق [[شهادت]] مسلّم [[تاریخ]] آن حضرت به [[شهادت]] رسیده است<ref>ر. ک: [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، مقدمه</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} خود فرمود: "هنگامی که سه اسم محمّد، [[علی]] و [[حسن]]، به طور متوالی در [[امامان]] {{عم}} جمع شد، چهارمین آنان [[قائم]] است".
* روشن است این ادعا درباره [[امام صادق]] {{ع}} درست نیست و طبق [[شهادت]] مسلّم [[تاریخ]] آن حضرت به [[شهادت]] رسیده است<ref>ر. ک: [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، مقدمه</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} خود فرمود: "هنگامی که سه اسم محمّد، [[علی]] و [[حسن]]، به طور متوالی در [[امامان]] {{عم}} جمع شد، چهارمین آنان [[قائم]] است".
* [[مفضل بن عمر]] گوید: بر [[امام صادق]] {{ع}} وارد شدم و عرض کردم: "ای آقای من! کاش [[جانشین]] خودت را به ما معرفی می‌‏کردی. فرمود: ای مفضّل! [[امام]] بعد از من فرزندم [[موسی]] است و [[امام]] [[خلف]] و [[موعود منتظر]] "[[محمد]]"، [[فرزند]] [[حسن بن علی بن محمّد بن علی بن موسی]] {{عم}} است<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۳۴، ح ۴</ref>.  
* [[مفضل بن عمر]] گوید: بر [[امام صادق]] {{ع}} وارد شدم و عرض کردم: "ای آقای من! کاش [[جانشین]] خودت را به ما معرفی می‌‏کردی. فرمود: ای مفضّل! [[امام]] بعد از من فرزندم [[موسی]] است و [[امام]] [[خلف]] و [[موعود منتظر]] "[[محمد]]"، [[فرزند]] [[حسن بن علی بن محمّد بن علی بن موسی]] {{عم}} است<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۳۳۴، ح ۴</ref>.  
خط ۱۱: خط ۱۱:
* فرقه‌ای از [[غلاة]]، اتباع، "عجلان" یا "[[عبدالله بن ناووس بصری]]" هستند که [[امام جعفر صادق]] {{ع}} را [[امام]] زنده [[غایب]] و [[مهدی منتظر]] و [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} می‌دانند<ref>معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۶۳.</ref>. یکی از [[ناووسیه]] به نام [[عنبسه]] بن مصعب، حدیثی از [[امام صادق]] {{ع}} [[جعل]] نمود که ایشان فرمود: اگر کسی به شما خبر داد که وی مرا [[غسل]] داده و [[کفن]] کرده و [[دفن]] نموده، سخنش را باور مکنید<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۸.</ref>.
* فرقه‌ای از [[غلاة]]، اتباع، "عجلان" یا "[[عبدالله بن ناووس بصری]]" هستند که [[امام جعفر صادق]] {{ع}} را [[امام]] زنده [[غایب]] و [[مهدی منتظر]] و [[قائم]] [[آل محمد]] {{صل}} می‌دانند<ref>معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۶۳.</ref>. یکی از [[ناووسیه]] به نام [[عنبسه]] بن مصعب، حدیثی از [[امام صادق]] {{ع}} [[جعل]] نمود که ایشان فرمود: اگر کسی به شما خبر داد که وی مرا [[غسل]] داده و [[کفن]] کرده و [[دفن]] نموده، سخنش را باور مکنید<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۸.</ref>.
== ناووسیه در درسنامه ==
== ناووسیه در درسنامه ==
*"[[ناووسیه]]" برگرفته از اسم شخصی با نام "ناووس" از اهالی [[بصره]] است‌<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴.</ref>. برخی گفتند: او [[عبد الله]] ابن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشت. وی می‌گفت: [[حضرت علی]] {{ع}} [[برترین]] فرد [[امت اسلام]] بود و هرکه او را تفضیل ندهد، [[کافر]] است. آنان [[امامت]] را در [[حضرت]] [[جعفر بن محمد]] {{عم}} متوقف می‌دانند و معروف به "صارمیه" هستند. [[ناووسیه]] می‌گفتند: [[جعفر بن محمد]] {{عم}} زنده است و نمی‌میرد. او [[مهدی]] [[آخر الزمان]] است. [[آشکار]] می‌شود و بر [[مردمان]] [[فرمانروایی]] می‌کند. آنان می‌پنداشتند: از وی [[روایت]] شده است: "اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا [[بیمار]] یافته و مرده مرا شسته است؛ [[باور]] نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده [[شمشیر]] هستم". به جهت کلمه "[[شمشیر]]" این [[طایفه]] را "صارمیه" نیز خوانده‌اند<ref>ر. ک: الفرق بین الفرق، ص ۳۳؛ فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶.</ref>. این ادعا نسبت به [[امام صادق]] {{ع}} درست نیست؛ چرا که آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسیده و این امر در [[تاریخ]] ثبت شده است<ref>ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، مقدمه.</ref>. اگر [[شک]] در [[شهادت]] [[حضرت]] بکنیم؛ باید [[شک]] در [[شهادت]] [[پدران]] و اجداد بزرگوارش هم بکنیم؛ و آن وقت است که باید مانند [[غالیان]] و [[مفوضه]]، منکر [[شهادت امام علی]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} شویم! [[امام صادق]] {{ع}} خود می‌فرماید: "هنگامی که سه اسم [[محمد]]، [[علی]] و [[حسن]] {{عم}}، به‌طور متوالی در [[امامان]] {{عم}} جمع شد، چهارمین آنان [[قائم]] است". [[مفضل بن عمر]] گوید: بر [[امام صادق]] {{ع}} وارد شدم و عرض کردم: ای آقای من! کاش [[جانشین]] خودت را به ما معرفی می‌کردی. فرمود: "ای [[مفضل]]! [[امام]] بعد از من فرزندم [[موسی]] است و [[امام]] [[خلف]] و [[موعود منتظر]] ([[محمد]])، [[فرزند]] [[حسن]] بن [[علی بن محمد]] بن [[علی بن موسی]] است"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۴، ح ۴.</ref>. این گروه پس از چندی از بین رفتند و الآن وجود خارجی ندارند<ref>ر. ک: محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، فصل ۱، الدلیل علی فساد قول الناووسیه.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج‌۱، ص۱۰۸.</ref>.
*"[[ناووسیه]]" برگرفته از اسم شخصی با نام "ناووس" از اهالی [[بصره]] است‌<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴.</ref>. برخی گفتند: او [[عبد الله]] ابن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشت. وی می‌گفت: [[حضرت علی]] {{ع}} [[برترین]] فرد [[امت اسلام]] بود و هرکه او را تفضیل ندهد، [[کافر]] است. آنان [[امامت]] را در [[حضرت]] [[جعفر بن محمد]] {{عم}} متوقف می‌دانند و معروف به "صارمیه" هستند. [[ناووسیه]] می‌گفتند: [[جعفر بن محمد]] {{عم}} زنده است و نمی‌میرد. او [[مهدی]] [[آخر الزمان]] است. آشکار می‌شود و بر [[مردمان]] [[فرمانروایی]] می‌کند. آنان می‌پنداشتند: از وی [[روایت]] شده است: "اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا [[بیمار]] یافته و مرده مرا شسته است؛ [[باور]] نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده [[شمشیر]] هستم". به جهت کلمه "[[شمشیر]]" این [[طایفه]] را "صارمیه" نیز خوانده‌اند<ref>ر. ک: الفرق بین الفرق، ص ۳۳؛ فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶.</ref>. این ادعا نسبت به [[امام صادق]] {{ع}} درست نیست؛ چرا که آن [[حضرت]] به [[شهادت]] رسیده و این امر در [[تاریخ]] ثبت شده است<ref>ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، مقدمه.</ref>. اگر [[شک]] در [[شهادت]] [[حضرت]] بکنیم؛ باید [[شک]] در [[شهادت]] [[پدران]] و اجداد بزرگوارش هم بکنیم؛ و آن وقت است که باید مانند [[غالیان]] و [[مفوضه]]، منکر [[شهادت امام علی]] {{ع}} و [[امام حسین]] {{ع}} شویم! [[امام صادق]] {{ع}} خود می‌فرماید: "هنگامی که سه اسم [[محمد]]، [[علی]] و [[حسن]] {{عم}}، به‌طور متوالی در [[امامان]] {{عم}} جمع شد، چهارمین آنان [[قائم]] است". [[مفضل بن عمر]] گوید: بر [[امام صادق]] {{ع}} وارد شدم و عرض کردم: ای آقای من! کاش [[جانشین]] خودت را به ما معرفی می‌کردی. فرمود: "ای [[مفضل]]! [[امام]] بعد از من فرزندم [[موسی]] است و [[امام]] [[خلف]] و [[موعود منتظر]] ([[محمد]])، [[فرزند]] [[حسن]] بن [[علی بن محمد]] بن [[علی بن موسی]] است"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۴، ح ۴.</ref>. این گروه پس از چندی از بین رفتند و الآن وجود خارجی ندارند<ref>ر. ک: محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، فصل ۱، الدلیل علی فساد قول الناووسیه.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج‌۱، ص۱۰۸.</ref>.


== پرسش مستقیم ==
== پرسش مستقیم ==
خط ۱۹: خط ۱۹:
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان فرقه‌های انحرافی}}
{{پرسمان فرقه‌های انحرافی}}
== جستارهای وابسته ==
 
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۹


مقدمه

ناووسیه در موعودنامه

ناووسیه در درسنامه

پرسش مستقیم

پرسش‌‌های وابسته

پرسش‌های وابسته


منابع

پانویس

  1. شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴
  2. ر. ک: محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶
  3. ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، مقدمه
  4. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۳۳۴، ح ۴
  5. ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، فصل ۱، الدلیل علی فساد قول الناووسیه
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۰ - ۴۴۱.
  7. معارف و معاریف، ج ۱۰، ص ۶۳.
  8. بحار الانوار، ج ۳۷، ص ۹.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۸.
  10. شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۸۴.
  11. ر. ک: الفرق بین الفرق، ص ۳۳؛ فرهنگ فرق اسلامی، ص ۴۳۶.
  12. ر. ک: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، مقدمه.
  13. کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۴، ح ۴.
  14. ر. ک: محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، فصل ۱، الدلیل علی فساد قول الناووسیه.
  15. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج‌۱، ص۱۰۸.