خانه فاطمه و علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|اندازه=100%|') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام علی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''خانه فاطمه و علی''' این خانۀ مقدس در | '''خانه فاطمه و علی''' این خانۀ [[مقدس]] در [[مدینه]]، متّصل به خانۀ [[پیامبر]] و در جوار [[مسجد النبی]] بود. [[حضرت رسول]]، پیوسته به آنجا می‌رفت و دختر و دامادش را دیدار می‌کرد. وقتی [[رسول خدا]]{{صل}} به [[فرمان خدا]] دستور داد همۀ خانه‌هایی که راهی به [[مسجد]] داشتند، درها را مسدود کنند، تنها خانۀ علی و [[فاطمه]] [[اجازه]] داشت که آن در را گشوده دارد<ref>الغدیر ج ۳ص۲۰۲.</ref> و این [[فضیلت]] آن [[خانه]] و ساکنانش را می‌رساند. | ||
== مقدمه == | |||
به فرمودۀ [[امام باقر]]{{ع}}: {{متن حدیث|بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه{{صل}} و سقف بیتهم عرش ربّ العالمین...}}<ref>«خانۀ علی و فاطمه حجرۀ پیامبر بود و سقف خانۀ آنان عرش پروردگار جهانیان». آداب الصلاة امام خمینی ص۳۳۰.</ref>. به تعبیر [[امام خمینی]]: [[صلوات]] و [[سلام]] [[خداوند تعالی]] بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه [[نور]] عظمت الهی و پرورشگاه زبدگان [[اولاد آدم]] است<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص۱۲۵.</ref>، این خانۀ کوچک فاطمه{{عم}}و این افرادی که در آن خانه [[تربیت]] شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام [[قدرت]] [[حق تعالی]] را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ [[بشر]] را به اعجاب درآورده است<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص۶۷.</ref> این خانۀ باعظمت، پس از [[وفات پیامبر]] [[خدا]]{{صل}}، مورد هجوم قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و [[آتش]] افروختند، [[فاطمه زهرا]]{{عم}} را آزردند و علی{{ع}} را کشان‌کشان به مسجد بردند تا به [[زور]]، از او [[بیعت]] بگیرند. خانۀ فاطمه و علی{{ع}} محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به [[حکومت]] [[غصب]] ناراضی و معترض بودند. مخالفان با [[ابوبکر]] و حکومتش در خانۀ فاطمه متحصّن شدند. ولی ابوبکر، [[عمر]] و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ فاطمه بیرون آورند و اگر [[امتناع]] ورزیدند، آنان را بکشند. آتش آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این هجوم گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: عمر، [[خالد بن ولید]]، [[عبد الرحمن بن عوف]]، [[ثابت بن قیس]]، [[زیاد بن لبید]]، [[زید بن ثابت]] و تنی چند که وارد [[خانه]] شدند و علی{{ع}} را به [[زور]] بیرون بردند و حریم خانه و [[حرمت]] آن پایگاه [[فرشتگان]] را شکستند<ref>ر.ک: الغدیر ج۷ص۱۷۷؛ معالم المدرستین، علامه عسکری ج۱ ص۱۲۴.</ref>(...) [[عمر]]، از این تنها نقطۀ [[مقاومت]] در برابر [[حکومت]] جدید، سخت [[خشمگین]] است... نمی‌تواند تحمّل کند در این خانه گروهی به عنوان [[سرپیچی]] از [[بیعت]] گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند<ref>فاطمه فاطمه است ص۱۶۴.</ref>. آن خانه، اینک کنار [[قبر]] [[حضرت رسول]]{{صل}} و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را [[ضریح]] بزرگ و مشبّک در [[مسجد النبی]] فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل ضریح [[نبوی]] است (...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۴۰.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:امام علی]] | |||
[[رده: | |||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹
خانه فاطمه و علی این خانۀ مقدس در مدینه، متّصل به خانۀ پیامبر و در جوار مسجد النبی بود. حضرت رسول، پیوسته به آنجا می‌رفت و دختر و دامادش را دیدار می‌کرد. وقتی رسول خدا(ص) به فرمان خدا دستور داد همۀ خانه‌هایی که راهی به مسجد داشتند، درها را مسدود کنند، تنها خانۀ علی و فاطمه اجازه داشت که آن در را گشوده دارد[۱] و این فضیلت آن خانه و ساکنانش را می‌رساند.
مقدمه
به فرمودۀ امام باقر(ع): «بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه(ص) و سقف بیتهم عرش ربّ العالمین...»[۲]. به تعبیر امام خمینی: صلوات و سلام خداوند تعالی بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه نور عظمت الهی و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است[۳]، این خانۀ کوچک فاطمه(ع)و این افرادی که در آن خانه تربیت شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام قدرت حق تعالی را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ بشر را به اعجاب درآورده است[۴] این خانۀ باعظمت، پس از وفات پیامبر خدا(ص)، مورد هجوم قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و آتش افروختند، فاطمه زهرا(ع) را آزردند و علی(ع) را کشان‌کشان به مسجد بردند تا به زور، از او بیعت بگیرند. خانۀ فاطمه و علی(ع) محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به حکومت غصب ناراضی و معترض بودند. مخالفان با ابوبکر و حکومتش در خانۀ فاطمه متحصّن شدند. ولی ابوبکر، عمر و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ فاطمه بیرون آورند و اگر امتناع ورزیدند، آنان را بکشند. آتش آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این هجوم گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: عمر، خالد بن ولید، عبد الرحمن بن عوف، ثابت بن قیس، زیاد بن لبید، زید بن ثابت و تنی چند که وارد خانه شدند و علی(ع) را به زور بیرون بردند و حریم خانه و حرمت آن پایگاه فرشتگان را شکستند[۵](...) عمر، از این تنها نقطۀ مقاومت در برابر حکومت جدید، سخت خشمگین است... نمی‌تواند تحمّل کند در این خانه گروهی به عنوان سرپیچی از بیعت گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند[۶]. آن خانه، اینک کنار قبر حضرت رسول(ص) و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را ضریح بزرگ و مشبّک در مسجد النبی فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل ضریح نبوی است (...)[۷].
منابع
پانویس
- ↑ الغدیر ج ۳ص۲۰۲.
- ↑ «خانۀ علی و فاطمه حجرۀ پیامبر بود و سقف خانۀ آنان عرش پروردگار جهانیان». آداب الصلاة امام خمینی ص۳۳۰.
- ↑ صحیفه نور ج ۱۶ ص۱۲۵.
- ↑ صحیفه نور ج ۱۶ ص۶۷.
- ↑ ر.ک: الغدیر ج۷ص۱۷۷؛ معالم المدرستین، علامه عسکری ج۱ ص۱۲۴.
- ↑ فاطمه فاطمه است ص۱۶۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۴۰.