پیروزی در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 8...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[پیروزی در قرآن]] - [[پیروزی در فقه سیاسی]] - [[پیروزی در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
[[پیروزی]] و [[گشایش]]، در قاموس [[عاشورا]]، "[[فتح]]"، تن‌ها [[پیروزی]] نظامی نیست، بلکه [[بیدارگری]] [[امّت]] و [[احیاء]] [[ارزش‌ها]] و ماندگاری نام و بالاتر از همه "عمل به [[تکلیف]]"[[پیروزی]] است، هر چند بصورت ظاهر، [[شکست]] نظامی پیش آید.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[فتح]] است. "'''[[فتح]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
 
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
[[هدف]] [[سید الشهدا]] {{ع}}، [[نجات]] [[دین]] از نابودی و رسواگری [[ستم]] و [[باطل]] بود و این [[هدف]] تحقق یافت، پس آن [[حضرت]] [[پیروز]] شد، هر چند به قیمت [[شهادت]] خود و یارانش و [[اسارت]] [[اهل بیت]]. پس از [[عاشورا]]، [[آرمان]] [[حسینی]] زنده ماند و پیروانی یافت و [[حادثه کربلا]]، تأثیر خود را در نسل‌ها و قرن‌های بعد، باقی گذاشت و منشأ حرکت‌ها و نهضت‌ها شد. این خود یک [[پیروزی]] بزرگ است. [[امام سجاد]] {{ع}} نیز در پاسخ به "[[ابراهیم بن طلحه]]" که در [[مدینه]] از آن [[حضرت]] پرسید: چه کسی غالب شد؟ فرمود: هنگام [[اذان]]، معلوم می‌شود که چه کسی [[پیروز]] شد<ref>امالی، شیخ طوسی، ص۶۶؛ الامام زین العابدین، مقرم، ص۳۷۰؛ ({{عربی|اذا دخل وقت الصلاه فأذن و اقم، تعرف من الغالب}}).</ref>. این اشاره به همان بقاء [[مکتب]] و [[دین]] [[رسول الله]] در سایۀ [[نهضت حسینی]] است.
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فتح در حدیث]] | [[فتح در تاریخ اسلامی]] | [[فتح در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام حسین (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
خود [[ابا عبدالله]] الحسین {{ع}} نیز فرموده است: {{متن حدیث|أَرْجُو أَنْ يَكُونَ خَيْراً مَا أَرَادَ اللَّهُ بِنَا قُتِلْنَا أَمْ ظَفِرْنَا}}!<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۹۷.</ref> امیدوارم آنچه [[خداوند]] برای ما [[اراده]] کرده است، [[نیکو]] باشد، چه کشته شویم، چه [[ظفر]] یابیم.
[[پیروزی]] و [[گشایش]]، در قاموس [[عاشورا]]، "[[فتح]]"، تن‌ها [[پیروزی]] نظامی نیست، بلکه [[بیدارگری]] [[امّت]] و [[احیاء]] [[ارزش‌ها]] و ماندگاری نام و بالاتر از همه "عمل به [[تکلیف]]"[[پیروزی]] است، هر چند بصورت ظاهر، [[شکست]] نظامی پیش آید.
[[هدف]] [[سید الشهدا]]{{ع}}، [[نجات]] [[دین]] از نابودی و رسواگری [[ستم]] و [[باطل]] بود و این [[هدف]] تحقق یافت، پس آن [[حضرت]] [[پیروز]] شد، هر چند به قیمت [[شهادت]] خود و یارانش و [[اسارت]] [[اهل بیت]]. پس از [[عاشورا]]، [[آرمان]] [[حسینی]] زنده ماند و پیروانی یافت و [[حادثه کربلا]]، تأثیر خود را در نسل‌ها و قرن‌های بعد، باقی گذاشت و منشأ حرکت‌ها و نهضت‌ها شد. این خود یک [[پیروزی]] بزرگ است. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز در پاسخ به "[[ابراهیم بن طلحه]]" که در [[مدینه]] از آن [[حضرت]] پرسید: چه کسی غالب شد؟ فرمود: هنگام [[اذان]]، معلوم می‌شود که چه کسی [[پیروز]] شد<ref>امالی، شیخ طوسی، ص۶۶؛ الامام زین العابدین، مقرم، ص۳۷۰؛ ({{عربی|اذا دخل وقت الصلاه فأذن و اقم، تعرف من الغالب}}).</ref>. این اشاره به همان بقاء [[مکتب]] و [[دین]] [[رسول الله]] در سایۀ [[نهضت حسینی]] است.


خود [[ابا عبدالله]] الحسین{{ع}} نیز فرموده است: {{متن حدیث|أَرْجُو أَنْ يَكُونَ خَيْراً مَا أَرَادَ اللَّهُ بِنَا قُتِلْنَا أَمْ ظَفِرْنَا}}!<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۹۷.</ref> امیدوارم آنچه [[خداوند]] برای ما [[اراده]] کرده است، [[نیکو]] باشد، چه کشته شویم، چه [[ظفر]] یابیم.
با این دیدگاه، [[انسان]] حقجو و فداشدۀ در [[راه]] [[دین]] و [[خدا]]، همیشه [[پیروز]] است و به "احدی الحسنیین" [[دست]] می‌یابد و هر که از مسیر [[یاری]] [[حق]] کنار بود، هر چند [[جان]] سالم هم به در برده باشد، کامیاب و [[پیروز]] نیست. این نیز تعلیمی است که [[سید الشهدا]] {{ع}} در نامه‌ای که به "[[بنی هاشم]]" نوشت، به آن اشاره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ لَحِقَ بِي اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ يَلْحَقْ بِي لَمْ يُدْرِكِ الْفَتْحَ}}<ref>کامل الزیارات، ص۷۵.</ref>. هر کس به ما بپیوندد، [[شهید]] می‌شود، و هر که از پیوستن به ما بازماند، به "[[فتح]]" نمی‌رسد. [[پیروزی]] نظامی معمولا با غلبۀ نظامی دیگری از بین می‌رود؛ ولی [[پیروزی]] آرمانی، بخصوص وقتی همراه با فداکاری‌های [[عظیم]] و [[مظلومیّت]] باشد، در [[وجدان]] بشری اثر ماندگارتری باقی می‌گذارد و همیشه از میان نسل‌ها، حامیانی برای ایدۀ خود پیدا می‌کند.
با این دیدگاه، [[انسان]] حقجو و فداشدۀ در [[راه]] [[دین]] و [[خدا]]، همیشه [[پیروز]] است و به "احدی الحسنیین" [[دست]] می‌یابد و هر که از مسیر [[یاری]] [[حق]] کنار بود، هر چند [[جان]] سالم هم به در برده باشد، کامیاب و [[پیروز]] نیست. این نیز تعلیمی است که [[سید الشهدا]]{{ع}} در نامه‌ای که به "[[بنی هاشم]]" نوشت، به آن اشاره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ لَحِقَ بِي اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ يَلْحَقْ بِي لَمْ يُدْرِكِ الْفَتْحَ}}<ref>کامل الزیارات، ص۷۵.</ref>. هر کس به ما بپیوندد، [[شهید]] می‌شود، و هر که از [[پیوستن]] به ما بازماند، به "[[فتح]]" نمی‌رسد. [[پیروزی]] نظامی معمولا با غلبۀ نظامی دیگری از بین می‌رود؛ ولی [[پیروزی]] آرمانی، بخصوص وقتی همراه با فداکاری‌های [[عظیم]] و [[مظلومیّت]] باشد، در [[وجدان]] بشری اثر ماندگارتری باقی می‌گذارد و همیشه از میان نسل‌ها، حامیانی برای ایدۀ خود پیدا می‌کند.


این دیدگاه و برداشت نسبت به "[[فتح]]"، [[انسان]] [[مبارز]] را همواره [[امیدوار]]، با [[انگیزه]] و با [[نشاط]] قرار می‌دهد. [[امام خمینی]] فرمود: "ملّتی که [[شهادت]] برای او [[سعادت]] است [[پیروز]] است... ما، در کشته شدن و کشتن پیروزیم..."<ref>صحیفه نور، ج۱۳، ص۶۵.</ref>. و مگر [[پیروزی خون بر شمشیر]]، چیزی جز این است؟"[[محرم]]"، مصداق روشن این نوع [[پیروزی]] است. [[امام خمینی]]"ره"در این باره نیز می‌فرماید: "ماهی که [[خون]] بر [[شمشیر]] [[پیروز]] شد، ماهی که [[قدرت]] [[حق]]، [[باطل]] را تا ابد محکوم و داغ باطله بر جبهۀ [[ستمکاران]] و حکومت‌های [[شیطانی]] زد، ماهی که به نسل‌ها در طول [[تاریخ]]، [[راه]] [[پیروزی]] بر سر نیزه را آموخت... ماهی که باید مشت گره کردۀ آزادیخواهان و [[استقلال]] طلبان و [[حق]] گویان بر تانک‌ها و مسلسل‌ها و [[جنود]] [[ابلیس]] [[غلبه]] کند و کلمۀ [[حق]]، [[باطل]] را محو نماید"<ref>صحیفه نور، ج۳، ص۲۲۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۶.</ref>.
این دیدگاه و برداشت نسبت به "[[فتح]]"، [[انسان]] [[مبارز]] را همواره [[امیدوار]]، با [[انگیزه]] و با [[نشاط]] قرار می‌دهد. [[امام خمینی]] فرمود: "ملّتی که [[شهادت]] برای او [[سعادت]] است [[پیروز]] است... ما، در کشته شدن و کشتن پیروزیم..."<ref>صحیفه نور، ج۱۳، ص۶۵.</ref>. و مگر [[پیروزی خون بر شمشیر]]، چیزی جز این است؟"[[محرم]]"، مصداق روشن این نوع [[پیروزی]] است. [[امام خمینی]]"ره"در این باره نیز می‌فرماید: "ماهی که [[خون]] بر [[شمشیر]] [[پیروز]] شد، ماهی که [[قدرت]] [[حق]]، [[باطل]] را تا ابد محکوم و داغ باطله بر جبهۀ [[ستمکاران]] و حکومت‌های [[شیطانی]] زد، ماهی که به نسل‌ها در طول [[تاریخ]]، [[راه]] [[پیروزی]] بر سر نیزه را آموخت... ماهی که باید مشت گره کردۀ آزادیخواهان و [[استقلال]] طلبان و [[حق]] گویان بر تانک‌ها و مسلسل‌ها و [[جنود]] [[ابلیس]] [[غلبه]] کند و کلمۀ [[حق]]، [[باطل]] را محو نماید"<ref>صحیفه نور، ج۳، ص۲۲۵.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۶.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
==منابع==
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پیروزی]]
[[رده:پیروزی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۳

مقدمه

پیروزی و گشایش، در قاموس عاشورا، "فتح"، تن‌ها پیروزی نظامی نیست، بلکه بیدارگری امّت و احیاء ارزش‌ها و ماندگاری نام و بالاتر از همه "عمل به تکلیف"پیروزی است، هر چند بصورت ظاهر، شکست نظامی پیش آید.

هدف سید الشهدا (ع)، نجات دین از نابودی و رسواگری ستم و باطل بود و این هدف تحقق یافت، پس آن حضرت پیروز شد، هر چند به قیمت شهادت خود و یارانش و اسارت اهل بیت. پس از عاشورا، آرمان حسینی زنده ماند و پیروانی یافت و حادثه کربلا، تأثیر خود را در نسل‌ها و قرن‌های بعد، باقی گذاشت و منشأ حرکت‌ها و نهضت‌ها شد. این خود یک پیروزی بزرگ است. امام سجاد (ع) نیز در پاسخ به "ابراهیم بن طلحه" که در مدینه از آن حضرت پرسید: چه کسی غالب شد؟ فرمود: هنگام اذان، معلوم می‌شود که چه کسی پیروز شد[۱]. این اشاره به همان بقاء مکتب و دین رسول الله در سایۀ نهضت حسینی است.

خود ابا عبدالله الحسین (ع) نیز فرموده است: «أَرْجُو أَنْ يَكُونَ خَيْراً مَا أَرَادَ اللَّهُ بِنَا قُتِلْنَا أَمْ ظَفِرْنَا»![۲] امیدوارم آنچه خداوند برای ما اراده کرده است، نیکو باشد، چه کشته شویم، چه ظفر یابیم.

با این دیدگاه، انسان حقجو و فداشدۀ در راه دین و خدا، همیشه پیروز است و به "احدی الحسنیین" دست می‌یابد و هر که از مسیر یاری حق کنار بود، هر چند جان سالم هم به در برده باشد، کامیاب و پیروز نیست. این نیز تعلیمی است که سید الشهدا (ع) در نامه‌ای که به "بنی هاشم" نوشت، به آن اشاره فرمود: «مَنْ لَحِقَ بِي اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ يَلْحَقْ بِي لَمْ يُدْرِكِ الْفَتْحَ»[۳]. هر کس به ما بپیوندد، شهید می‌شود، و هر که از پیوستن به ما بازماند، به "فتح" نمی‌رسد. پیروزی نظامی معمولا با غلبۀ نظامی دیگری از بین می‌رود؛ ولی پیروزی آرمانی، بخصوص وقتی همراه با فداکاری‌های عظیم و مظلومیّت باشد، در وجدان بشری اثر ماندگارتری باقی می‌گذارد و همیشه از میان نسل‌ها، حامیانی برای ایدۀ خود پیدا می‌کند.

این دیدگاه و برداشت نسبت به "فتحانسان مبارز را همواره امیدوار، با انگیزه و با نشاط قرار می‌دهد. امام خمینی فرمود: "ملّتی که شهادت برای او سعادت است پیروز است... ما، در کشته شدن و کشتن پیروزیم..."[۴]. و مگر پیروزی خون بر شمشیر، چیزی جز این است؟"محرم"، مصداق روشن این نوع پیروزی است. امام خمینی"ره"در این باره نیز می‌فرماید: "ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد، ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله بر جبهۀ ستمکاران و حکومت‌های شیطانی زد، ماهی که به نسل‌ها در طول تاریخ، راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت... ماهی که باید مشت گره کردۀ آزادیخواهان و استقلال طلبان و حق گویان بر تانک‌ها و مسلسل‌ها و جنود ابلیس غلبه کند و کلمۀ حق، باطل را محو نماید"[۵][۶].

منابع

پانویس

  1. امالی، شیخ طوسی، ص۶۶؛ الامام زین العابدین، مقرم، ص۳۷۰؛ (اذا دخل وقت الصلاه فأذن و اقم، تعرف من الغالب).
  2. اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۹۷.
  3. کامل الزیارات، ص۷۵.
  4. صحیفه نور، ج۱۳، ص۶۵.
  5. صحیفه نور، ج۳، ص۲۲۵.
  6. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۶۶.