کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
== کوفه در عصر ظهور ==
== کوفه در عصر ظهور ==
در [[روایات]] کوفه مقر [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} معرفی شده است و حضرت [[پس از ظهور]] از [[مکه]] به [[مدینه]] آمده و در آنجا همراه با ده‌ها هزار نفر از همراهان به سوی کوفه رهسپار می‌شوند. حضرت در کوفه به‌گونه‌ای راه‌ها و خیابان‌ها، [[شهرها]] و [[مساجد]] را توسعه می‌دهد که خانه‌های کوفه به رود [[کربلا]] ـ [[فرات]] ـ متصل می‌شود و [[مسجد]] باشکوهی در [[پشت کوفه]] ساخته می‌شود که هزار در دارد. [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: [[عصای موسی]] {{ع}}، [[انگشتر سلیمان]] {{ع}}، و محل‌ جوشیدن آب در [[طوفان]] [[نوح]] {{ع}} و محل‌ تجمع [[پیامبران]] {{عم}} در [[مسجد کوفه]] بوده است<ref>تهذیب، ج۳، ص۳۵۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۷-۵۹۴.</ref>
در [[روایات]] کوفه مقر [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} معرفی شده است و حضرت [[پس از ظهور]] از [[مکه]] به [[مدینه]] آمده و در آنجا همراه با ده‌ها هزار نفر از همراهان به سوی کوفه رهسپار می‌شوند. حضرت در کوفه به‌گونه‌ای راه‌ها و خیابان‌ها، [[شهرها]] و [[مساجد]] را توسعه می‌دهد که خانه‌های کوفه به رود [[کربلا]] ـ [[فرات]] ـ متصل می‌شود و [[مسجد]] باشکوهی در [[پشت کوفه]] ساخته می‌شود که هزار در دارد. [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: [[عصای موسی]] {{ع}}، [[انگشتر سلیمان]] {{ع}}، و محل‌ جوشیدن آب در [[طوفان]] [[نوح]] {{ع}} و محل‌ تجمع [[پیامبران]] {{عم}} در [[مسجد کوفه]] بوده است<ref>تهذیب، ج۳، ص۳۵۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۷-۵۹۴.</ref>
== حاکمان کوفه ==
{{اصلی|حکومت کوفه}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۹

کوفه
تصویر قدیمی از مسجد کوفه

کوفه شهری مشهور در عراق است. این شهر پیشتر در قلمرو حکومت ساسانیان بود و در زمان خلیفۀ دوم در سال ۱۷ هجری به تصرف مسلمانان درآمد و با آغاز خلافت امام علی(ع) به پایتختی خلافت اسلامی برگزیده شد. این شهر در سده‌های نخست اسلام نقشی بسیار پر رنگ و اساسی در حوادث ایام ایفا نمود. از جمله وقایع مهم و تأثیرگذار به وقوع پیوسته در این شهر می‌‌توان به حوادث ایام خلافت امیرالمؤمنین(ع) و سپس شهادت ایشان، قیام مسلم بن عقیل، قیام خونین کربلا و قیام‌هایی نظیر توابین و مختار و نیز قیام و شهادت زید بن علی اشاره کرد.

مقدمه

کوفه شهری است مشهور در سرزمین بابل و در سواد عراق[۱] در وجه تسمیه کوفه اقوال متعددی مطرح است: برخی کوفه را به معنای جایی که در آن ریگ و شن باشد، دانسته[۲] و بعضی هم، آمیختگی شن با ریگ را در این شهر، دلیل نامگذاری‌اش به این نام عنوان کرده‌اند[۳]، ضمن اینکه برخی از بزرگان نیز، نام کوفه را برگرفته از اسم تپه کوچکی در وسط آن شهر به نام«کوفان»[۴] یا برگرفته از واژه «کوفان» به معنای «بلا و شر» دانسته‌اند[۵].

این شهر پیشتر در قلمرو حکومت ساسانیان بود و در زمان خلیفۀ دوم در سال ۱۷ هجری به تصرف مسلمانان درآمد و ابتدا نقشۀ مسجد جامع طرّاحی شد و گسترش شهر بر محور آن انجام گرفت و محلّ استقرار نیروهای رزمنده و قبایل عرب مسلمان گشت و عظمت یافت و با آغاز خلافت امام علی(ع) به پایتختی خلافت اسلامی برگزیده شد. این شهر در سده‌های نخست اسلام نقشی بسیار پر رنگ و اساسی در حوادث ایام ایفا نمود و موقعیت ممتاز اجتماعی اش، آن را پیوسته کانون توجه هیأت حاکمه و اقشار مختلف مردم زمانه قرار داد. از جمله وقایع مهم و تأثیر گذار به وقوع پیوسته در این شهر می‌‌توان به حوادث ایام خلافت امیرالمؤمنین(ع) و سپس ترور ایشان در مسجد جامع این شهر، قیام مسلم بن عقیل، قیام خونین کربلا و قیام‌هایی نظیر توابین و مختار که پس از آن در خونخواهی از شهدای این واقعه هولناک انجام گرفت و نیز قیام و شهادت زید بن علی اشاره کرد.

در احادیث، کوفه شهری با فضیلت به حساب آمده و مسجد کوفه در این شهر، یکی از ارجمندترین مساجد است. امام صادق (ع) دربارۀ آن سرزمین فرموده است: "خاکی است که دوستدار ماست، ما هم آن را دوست داریم"[۶]. گذشته از حوادث و رخدادهای سیاسی بیشمار این شهر، کوفه یکی از قطب‌های علمی جهان اسلام محسوب می‌‌شد. وجود تعداد زیادی از نوابغ علم و شعر و زبان و ادب در این شهر در سده‌های نخست اسلامی که در کتب تراجم مفصل به نام و آثارشان پرداخته شده است، شاهدی بر این مدعاست، تا اینکه موقعیت ممتاز علمی و سیاسی این دو شهر با تأسیس بغداد به حاشیه رفت و رفته رفته با از دست دادن جایگاه علمی و سیاسی خود، بسیاری از ابنیه هایش ویرانه شد و شهر به دهکده‌ای کوچک تبدیل شد. چندان که از عظمت سابق این شهر در حال حاضر، تنها مسجد بزرگش باقی مانده که گواهی بر شکوه و عظمت آن و سرمایه‌ای معنوی و نماد این شهر قرار گرفته است.

امروزه کوفه در کنار رود فرات در فاصله ۸ کیلومتری شهر نجف و ۱۰۶ کیلومتری بغداد و ۶۰ کیلومتری جنوب شهر کربلا قرار دارد[۷].

کوفه در عصر ظهور

در روایات کوفه مقر حکومت حضرت مهدی (ع) معرفی شده است و حضرت پس از ظهور از مکه به مدینه آمده و در آنجا همراه با ده‌ها هزار نفر از همراهان به سوی کوفه رهسپار می‌شوند. حضرت در کوفه به‌گونه‌ای راه‌ها و خیابان‌ها، شهرها و مساجد را توسعه می‌دهد که خانه‌های کوفه به رود کربلا ـ فرات ـ متصل می‌شود و مسجد باشکوهی در پشت کوفه ساخته می‌شود که هزار در دارد. پیامبر (ص) فرمودند: عصای موسی (ع)، انگشتر سلیمان (ع)، و محل‌ جوشیدن آب در طوفان نوح (ع) و محل‌ تجمع پیامبران (ع) در مسجد کوفه بوده است[۸].[۹]

حاکمان کوفه

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰.
  2. مقدسی، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص۱۱۶.
  3. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۴۱.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۱ به نقل از ابن کلبی.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱. در باب این وجه تسمیه اقوال دیگری نیز مطرح شده است. جهت مطالعه ر.ک: بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۴۱-۱۱۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۹۰-۴۹۱.
  6. «تُرْبَةٌ تُحِبُّنَا وَ نُحِبُّهَا»؛ سفینة البحار، ج ۲ ص ۴۹۹.
  7. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۶۷؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۹۲؛ فرهنگ غدیر، ص۵۱۵؛ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص۱۱۰.
  8. تهذیب، ج۳، ص۳۵۲.
  9. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۹۷-۵۹۴.