ربیع بن زیاد حارثی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '[[رده:قبیله ' به '[[رده:')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = ربیع بن زیاد حارثی | مداخل مرتبط = [[ربیع بن زیاد حارثی در تاریخ اسلامی]] - [[ربیع بن زیاد حارثی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = ربیع بن زیاد حارثی | مداخل مرتبط = [[ربیع بن زیاد حارثی در تاریخ اسلامی]] - [[ربیع بن زیاد حارثی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = ربیع بن زیاد حارثی  
| نام = ربیع بن زیاد حارثی  
خط ۷۸: خط ۷۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مذحج]]
[[رده:مذحج]]

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳

ربیع بن زیاد حارثی
تصویر قدیمی از بصره
نام کاملربیع بن زیاد حارثی
جنسیتمرد
کنیهابو عبدالرحمان
از قبیلهمذحج
برادر
محل زندگیبصره
درگذشت۵۱ هجری، خراسان
از اصحاب
فعالیت‌های او

مقدمه

ربیع فرزند زیاد[۱] از طایفه بنی حارث بن عب و کنیه‌اش ابو عبدالرحمان برادر عاصم بن زیاد است. او بصری و از جمله کسانی است که پیامبر خدا (ع) درک نمود[۲] و در زمره یاران صدیق و ارادتمندان مخلص امیرالمؤمنین (ع) گردید. ربیع با وجود تواضع و فروتنی، مردی شجاع و دلاور بود لذا ابوموسی اشعری در سال ۱۷ هجری در زمان حکومت عمر بن خطاب او را به سرپرستی لشکری به مناذر[۳] فرستاد و او آنجا را فتح کرد و برادرش مهاجر بن زیاد در آن جنگ کشته شد. بعد از استقرار حکومت معاویه، وی به استانداری سیستان منصوب شد در آنجا هم بر مغول‌ها و افغانستان غالب شد و آنجا را فتح نمود. وقتی مغیره از دنیا رفت و زیاد حاکم کوفه و بصره گردید، ربیع از سیستان معزول و به استانداری خراسان منصوب گردید[۴].

او نزد عمر نفوذ کلمه داشت و توجه او را به سوی خود جلب کرد. ربیع با اینکه دارای قدرت و شوکت بود، اما مردی با گذشت بود. روزی شخصی نزد او آمد و گفت: ای ابو عبدالرحمان، فلانی غیبت تو را می‌کرد و در آرزوی نابودی تو بود! ربیع در پاسخ گفت: "به خدا سوگند، کینه و دشمنی کسی را دارم که به او دستور داده غیبت مرا بکند". مرد گفت: چه کسی به او گفته است؟ ربیع گفت: شیطان که دشمن خداست او را فریفته تا گناه و نافرمانی خدا کند و خواسته من هم همین است که بر شیطان خشم گیرم و او را مکافات نمایم. ربیع در پایان گفت: "به خدا قسم چیزی که او (شیطان) دوست دارد به او نمی‌دهم، خداوند ما و او را بیامرزد"[۵].[۶]

ربیع و نفوذ در مدیریت خلیفه دوم

آوردن خراج نزد خلیفه و مشورت با امام علی (ع)

عیادت امیرمؤمنان (ع) از ربیع

ربیع و تقاضای مرگ

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ربیع بن زیاد غیر از خواجه ربیع است که شرح آن در صفحات قبل گذشت.
  2. اسد الغابه، ج۲، ص۱۶۴.
  3. مناذر، از بلاد عربی و پایتخت آن شهر «حیره» محل سکونت قبیله «بنو لحم» بوده است
  4. اسد الغابه، ج۲، ص۱۶۴.
  5. شرح ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۵۸.
  6. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۱۷-۵۱۸.