حبشه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '') |
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*کشوری است در [[آفریقا]] و اکنون با نام اتیوپی شهرت دارد. [[مسلمانان]] آن را حبشه مینامیدند. در [[صدر اسلام]] گروهی از [[مسلمانان]] از دست [[مشرکین]] و آزارهای آنان به این [[کشور]] [[هجرت]] نمودند. در [[روایات]] [[ملاحم و فتن]] خبر از شخصی داده شده است که از این [[کشور]] میباشد و خانه [[کعبه]] را خراب مینماید. | *کشوری است در [[آفریقا]] و اکنون با نام اتیوپی شهرت دارد. [[مسلمانان]] آن را حبشه مینامیدند. در [[صدر اسلام]] گروهی از [[مسلمانان]] از دست [[مشرکین]] و آزارهای آنان به این [[کشور]] [[هجرت]] نمودند. در [[روایات]] [[ملاحم و فتن]] خبر از شخصی داده شده است که از این [[کشور]] میباشد و خانه [[کعبه]] را خراب مینماید. | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: بسیار به سوی [[طواف]] خانه [[کعبه]] بشتابید، زیرا میبینم روزی را که مردی با ساقهای باریک، با بیل این خانه را ویران مینماید<ref>ملاحم: ص ۹۷ و ۹۸.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[ذوالسویقتین]] از حبشه با گروهی میآید، او مردی است که پیش سرش موی ندارد و میان دندانهایش باز میباشد. او بر بام [[کعبه]] میرود و با بیل و کلنگ سنگهای [[کعبه]] را یک یک از جا میکند و گنجهایی که در [[کعبه]] [[پنهان]] است خارج میکند و به تاراج میبرد و [[کعبه]] را چنان ویران میکند که دیگر پس از آن بنا نشود. | *[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: بسیار به سوی [[طواف]] خانه [[کعبه]] بشتابید، زیرا میبینم روزی را که مردی با ساقهای باریک، با بیل این خانه را ویران مینماید<ref>ملاحم: ص ۹۷ و ۹۸.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[ذوالسویقتین]] از حبشه با گروهی میآید، او مردی است که پیش سرش موی ندارد و میان دندانهایش باز میباشد. او بر بام [[کعبه]] میرود و با بیل و کلنگ سنگهای [[کعبه]] را یک یک از جا میکند و گنجهایی که در [[کعبه]] [[پنهان]] است خارج میکند و به تاراج میبرد و [[کعبه]] را چنان ویران میکند که دیگر پس از آن بنا نشود. | ||
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} یکی از [[نشانههای آخرالزمان]] را ویران کردن [[کعبه]] میداند و میفرماید: گویا با چشم خود میبینم که مردی از حبشه بسیار نیرومند و [[شجاع]]، کلنگی به دست گرفته و خانه [[کعبه]] را ویران میکند و یک یک سنگهای آن را از جای میکند<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] | *[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} یکی از [[نشانههای آخرالزمان]] را ویران کردن [[کعبه]] میداند و میفرماید: گویا با چشم خود میبینم که مردی از حبشه بسیار نیرومند و [[شجاع]]، کلنگی به دست گرفته و خانه [[کعبه]] را ویران میکند و یک یک سنگهای آن را از جای میکند<ref>بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۱۵.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== |
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- کشوری است در آفریقا و اکنون با نام اتیوپی شهرت دارد. مسلمانان آن را حبشه مینامیدند. در صدر اسلام گروهی از مسلمانان از دست مشرکین و آزارهای آنان به این کشور هجرت نمودند. در روایات ملاحم و فتن خبر از شخصی داده شده است که از این کشور میباشد و خانه کعبه را خراب مینماید.
- امیرالمؤمنین(ع) فرمود: بسیار به سوی طواف خانه کعبه بشتابید، زیرا میبینم روزی را که مردی با ساقهای باریک، با بیل این خانه را ویران مینماید[۱]. رسول خدا(ص) فرمود: ذوالسویقتین از حبشه با گروهی میآید، او مردی است که پیش سرش موی ندارد و میان دندانهایش باز میباشد. او بر بام کعبه میرود و با بیل و کلنگ سنگهای کعبه را یک یک از جا میکند و گنجهایی که در کعبه پنهان است خارج میکند و به تاراج میبرد و کعبه را چنان ویران میکند که دیگر پس از آن بنا نشود.
- امیرالمؤمنین(ع) یکی از نشانههای آخرالزمان را ویران کردن کعبه میداند و میفرماید: گویا با چشم خود میبینم که مردی از حبشه بسیار نیرومند و شجاع، کلنگی به دست گرفته و خانه کعبه را ویران میکند و یک یک سنگهای آن را از جای میکند[۲][۳].
پرسش مستقیم
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ملاحم: ص ۹۷ و ۹۸.
- ↑ بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۱۸.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۱۵.