سعد بن عباده: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
جز (جایگزینی متن - 'رقیب' به 'رقیب') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
سَعد به عُباده، [[رئیس]] قبیلۀ [[خزرج]] در [[مدینه]] و از شخصیت‌های مشهور در زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} بود. پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] که ماجرای [[سقیفه]] پیش‌آمد، وی از کسانی بود که حاضر نشد با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کند و [[سوگند]] خورد تا پای [[جان]] و تا آخرین تیر ترکش خود بر این [[مخالفت]] بماند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۲ ص ۳۹</ref> و هوادارانی هم داشت که آمادۀ [[دفاع]] از [[جان]] او بودند. در [[مدینه]] نماند و به سمت [[شام]] رفت. در غسّان بود که [[خالد بن ولید]] (که آن موقع در [[شام]] بود) با همدستی کسی دیگر شبانه در کمین او نشسته و با پرتاب دو تیر او را کشتند و شعری هم سرودند و آن را به اجنّه نسبت دادند(...) [[ترور]] [[سعد بن عباده]]، با توجّه به موقعیت و [[نفوذ]] [[اجتماعی]] او، نوعی تصفیۀ فیزیکی و حذف چهره‌های | سَعد به عُباده، [[رئیس]] قبیلۀ [[خزرج]] در [[مدینه]] و از شخصیت‌های مشهور در زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} بود. پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] که ماجرای [[سقیفه]] پیش‌آمد، وی از کسانی بود که حاضر نشد با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کند و [[سوگند]] خورد تا پای [[جان]] و تا آخرین تیر ترکش خود بر این [[مخالفت]] بماند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۲ ص ۳۹</ref> و هوادارانی هم داشت که آمادۀ [[دفاع]] از [[جان]] او بودند. در [[مدینه]] نماند و به سمت [[شام]] رفت. در غسّان بود که [[خالد بن ولید]] (که آن موقع در [[شام]] بود) با همدستی کسی دیگر شبانه در کمین او نشسته و با پرتاب دو تیر او را کشتند و شعری هم سرودند و آن را به اجنّه نسبت دادند(...) [[ترور]] [[سعد بن عباده]]، با توجّه به موقعیت و [[نفوذ]] [[اجتماعی]] او، نوعی تصفیۀ فیزیکی و حذف چهره‌های رقیب و [[مخالفت]] بود و با اینگونه شیوه‌ها پایه‌های [[حکومت غاصبانه]] و [[نامشروع]] خود را [[استحکام]] بخشیدند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۰۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۷
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
سَعد به عُباده، رئیس قبیلۀ خزرج در مدینه و از شخصیت‌های مشهور در زمان پیامبر خدا(ص) بود. پس از رحلت آن حضرت که ماجرای سقیفه پیش‌آمد، وی از کسانی بود که حاضر نشد با ابوبکر بیعت کند و سوگند خورد تا پای جان و تا آخرین تیر ترکش خود بر این مخالفت بماند[۱] و هوادارانی هم داشت که آمادۀ دفاع از جان او بودند. در مدینه نماند و به سمت شام رفت. در غسّان بود که خالد بن ولید (که آن موقع در شام بود) با همدستی کسی دیگر شبانه در کمین او نشسته و با پرتاب دو تیر او را کشتند و شعری هم سرودند و آن را به اجنّه نسبت دادند(...) ترور سعد بن عباده، با توجّه به موقعیت و نفوذ اجتماعی او، نوعی تصفیۀ فیزیکی و حذف چهره‌های رقیب و مخالفت بود و با اینگونه شیوه‌ها پایه‌های حکومت غاصبانه و نامشروع خود را استحکام بخشیدند[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۲ ص ۳۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۰۹.