خانه فاطمه و علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*به فرمودۀ [[امام باقر]]{{ع}}: {{عربی|بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه{{صل}} و سقف بیتهم [[عرش]] [[ربّ]] العالمین...}}<ref>«خانۀ علی و فاطمه حجرۀ پیامبر بود و سقف خانۀ آنان عرش پروردگار جهانیان». آداب الصلاة امام خمینی ص ۳۳۰</ref> به تعبیر [[امام خمینی]]: [[صلوات]] و [[سلام]] [[خداوند تعالی]] بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه [[نور]] [[عظمت]] [[الهی]] و پرورشگاه زبدگان [[اولاد آدم]] است<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص ۱۲۵</ref>، این خانۀ کوچک [[فاطمه زهرا|فاطمه]]{{عم}}و این افرادی که در آن [[خانه]] [[تربیت]] شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام [[قدرت]] [[حق تعالی]] را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ [[بشر]] را به اعجاب درآورده است.<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص ۶۷</ref> این خانۀ با [[عظمت]]، پس از [[وفات]] [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}، مورد [[هجوم]] قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و [[آتش]] افروختند، [[فاطمه زهرا]]{{عم}} را آزردند و [[امام علی|علی]]{{ع}} را کشان‌کشان به [[مسجد]] بردند تا به [[زور]]، از او [[بیعت]] بگیرند. خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] و [[امام علی|علی]]{{ع}} محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به [[حکومت]] [[غصب]] ناراضی و معترض بودند. [[مخالفان]] با [[ابوبکر]] و حکومتش در خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] متحصّن شدند. ولی [[ابوبکر]]، [[عمر]] و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] بیرون آورند و اگر [[امتناع]] ورزیدند، آنان را بکشند. [[آتش]] آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این [[هجوم]] گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: [[عمر]]، [[خالد بن ولید]]، [[عبد الرحمن بن عوف]]، [[ثابت بن قیس]]، [[زیاد بن لبید]]، [[زید بن ثابت]] و تنی چند که وارد [[خانه]] شدند و [[امام علی|علی]]{{ع}} را به [[زور]] بیرون بردند و [[حریم]] [[خانه]] و [[حرمت]] آن پایگاه [[فرشتگان]] را شکستند.<ref>ر.ک. الغدیر ج۷ص۱۷۷؛ معالم المدرستین، علامه عسکری ج۱ ص ۱۲۴</ref>(...) [[عمر]]، از این تنها نقطۀ [[مقاومت]] در برابر [[حکومت]] جدید، سخت [[خشمگین]] است... نمی‌تواند [[تحمّل]] کند در این [[خانه]] گروهی به عنوان [[سرپیچی]] از [[بیعت]] گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند.<ref>فاطمه فاطمه است ص ۱۶۴</ref> آن [[خانه]]، اینک کنار [[قبر]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را [[ضریح]] بزرگ و مشبّک در [[مسجد النبی]] فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل [[ضریح]] [[نبوی]] است (...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۴۰.</ref> | *به فرمودۀ [[امام باقر]]{{ع}}: {{عربی|بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه{{صل}} و سقف بیتهم [[عرش]] [[ربّ]] العالمین...}}<ref>«خانۀ علی و فاطمه حجرۀ پیامبر بود و سقف خانۀ آنان عرش پروردگار جهانیان». آداب الصلاة امام خمینی ص ۳۳۰</ref> به تعبیر [[امام خمینی]]: [[صلوات]] و [[سلام]] [[خداوند تعالی]] بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه [[نور]] [[عظمت]] [[الهی]] و پرورشگاه زبدگان [[اولاد آدم]] است<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص ۱۲۵</ref>، این خانۀ کوچک [[فاطمه زهرا|فاطمه]]{{عم}}و این افرادی که در آن [[خانه]] [[تربیت]] شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام [[قدرت]] [[حق تعالی]] را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ [[بشر]] را به اعجاب درآورده است.<ref>صحیفه نور ج ۱۶ ص ۶۷</ref> این خانۀ با [[عظمت]]، پس از [[وفات]] [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}}، مورد [[هجوم]] قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و [[آتش]] افروختند، [[فاطمه زهرا]]{{عم}} را آزردند و [[امام علی|علی]]{{ع}} را کشان‌کشان به [[مسجد]] بردند تا به [[زور]]، از او [[بیعت]] بگیرند. خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] و [[امام علی|علی]]{{ع}} محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به [[حکومت]] [[غصب]] ناراضی و معترض بودند. [[مخالفان]] با [[ابوبکر]] و حکومتش در خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] متحصّن شدند. ولی [[ابوبکر]]، [[عمر]] و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ [[فاطمه زهرا|فاطمه]] بیرون آورند و اگر [[امتناع]] ورزیدند، آنان را بکشند. [[آتش]] آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این [[هجوم]] گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: [[عمر]]، [[خالد بن ولید]]، [[عبد الرحمن بن عوف]]، [[ثابت بن قیس]]، [[زیاد بن لبید]]، [[زید بن ثابت]] و تنی چند که وارد [[خانه]] شدند و [[امام علی|علی]]{{ع}} را به [[زور]] بیرون بردند و [[حریم]] [[خانه]] و [[حرمت]] آن پایگاه [[فرشتگان]] را شکستند.<ref>ر.ک. الغدیر ج۷ص۱۷۷؛ معالم المدرستین، علامه عسکری ج۱ ص ۱۲۴</ref>(...) [[عمر]]، از این تنها نقطۀ [[مقاومت]] در برابر [[حکومت]] جدید، سخت [[خشمگین]] است... نمی‌تواند [[تحمّل]] کند در این [[خانه]] گروهی به عنوان [[سرپیچی]] از [[بیعت]] گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند.<ref>فاطمه فاطمه است ص ۱۶۴</ref> آن [[خانه]]، اینک کنار [[قبر]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را [[ضریح]] بزرگ و مشبّک در [[مسجد النبی]] فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل [[ضریح]] [[نبوی]] است (...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۴۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۴
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خانه فاطمه و علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
خانه فاطمه و علی این خانۀ مقدس در مدینه، متّصل به خانۀ پیامبر و در جوار مسجد النبی بود. حضرت رسول، پیوسته به آنجا می‌رفت و دختر و دامادش را دیدار می‌کرد. وقتی رسول خدا(ص) به فرمان خدا دستور داد همۀ خانه‌هایی که راهی به مسجد داشتند، درها را مسدود کنند، تنها خانۀ علی و فاطمه اجازه داشت که آن در را گشوده دارد[۱] و این فضیلت آن خانه و ساکنانش را می‌رساند[۲].
مقدمه
- به فرمودۀ امام باقر(ع): بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه(ص) و سقف بیتهم عرش ربّ العالمین...[۳] به تعبیر امام خمینی: صلوات و سلام خداوند تعالی بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه نور عظمت الهی و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است[۴]، این خانۀ کوچک فاطمه(ع)و این افرادی که در آن خانه تربیت شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام قدرت حق تعالی را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ بشر را به اعجاب درآورده است.[۵] این خانۀ با عظمت، پس از وفات پیامبر خدا(ص)، مورد هجوم قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و آتش افروختند، فاطمه زهرا(ع) را آزردند و علی(ع) را کشان‌کشان به مسجد بردند تا به زور، از او بیعت بگیرند. خانۀ فاطمه و علی(ع) محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به حکومت غصب ناراضی و معترض بودند. مخالفان با ابوبکر و حکومتش در خانۀ فاطمه متحصّن شدند. ولی ابوبکر، عمر و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ فاطمه بیرون آورند و اگر امتناع ورزیدند، آنان را بکشند. آتش آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این هجوم گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: عمر، خالد بن ولید، عبد الرحمن بن عوف، ثابت بن قیس، زیاد بن لبید، زید بن ثابت و تنی چند که وارد خانه شدند و علی(ع) را به زور بیرون بردند و حریم خانه و حرمت آن پایگاه فرشتگان را شکستند.[۶](...) عمر، از این تنها نقطۀ مقاومت در برابر حکومت جدید، سخت خشمگین است... نمی‌تواند تحمّل کند در این خانه گروهی به عنوان سرپیچی از بیعت گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند.[۷] آن خانه، اینک کنار قبر حضرت رسول(ص) و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را ضریح بزرگ و مشبّک در مسجد النبی فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل ضریح نبوی است (...)[۸]
منابع
پانویس
- ↑ الغدیر ج ۳ص۲۰۲
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۴۰.
- ↑ «خانۀ علی و فاطمه حجرۀ پیامبر بود و سقف خانۀ آنان عرش پروردگار جهانیان». آداب الصلاة امام خمینی ص ۳۳۰
- ↑ صحیفه نور ج ۱۶ ص ۱۲۵
- ↑ صحیفه نور ج ۱۶ ص ۶۷
- ↑ ر.ک. الغدیر ج۷ص۱۷۷؛ معالم المدرستین، علامه عسکری ج۱ ص ۱۲۴
- ↑ فاطمه فاطمه است ص ۱۶۴
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۴۰.