سیره حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:


نقش ایشان در ماجرای [[مباهله]] [[مسیحیان]] [[نجران]]، همراه [[پیامبر]]{{صل}}، [[حضرت علی]]{{ع}} و [[حسنین]]{{عم}} ـ که در [[قرآن]] نیز بدان اشاره شده است<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۸۱.</ref> ـ حضور مهم [[سیاسی]] ایشان در زمان [[پیامبر]]{{صل}} است: {{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}} <ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>. اقدامات [[اجتماعی]] ـ [[سیاسی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} پس از [[رحلت]] [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} در [[حمایت]] از جریان حامی [[امامت]] نیز نمونه‌هایی دیگر از این حضور است<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>.
نقش ایشان در ماجرای [[مباهله]] [[مسیحیان]] [[نجران]]، همراه [[پیامبر]]{{صل}}، [[حضرت علی]]{{ع}} و [[حسنین]]{{عم}} ـ که در [[قرآن]] نیز بدان اشاره شده است<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۸۱.</ref> ـ حضور مهم [[سیاسی]] ایشان در زمان [[پیامبر]]{{صل}} است: {{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}} <ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>. اقدامات [[اجتماعی]] ـ [[سیاسی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} پس از [[رحلت]] [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} در [[حمایت]] از جریان حامی [[امامت]] نیز نمونه‌هایی دیگر از این حضور است<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>.
===[[جایگاه علمی]] و آثار===
[[حضرت فاطمه]]{{س}} به [[شهادت]] [[معصومان]]{{عم}} دارای [[علم]] ما کان و ما یکون تا [[روز قیامت]]<ref>سید مرعشی، شرح احقاق الحق، ج۲۵، ص۵۸۴.</ref> و در مسائل [[علمی]]، پاسخگوی [[مردم]] و محل [[رجوع]] بانوان بود. نمونه بارزی از تربیت‌یافتگان [[مکتب]] [[علمی]] [[حضرت فاطمه]]{{س}} فضه خادمه است که بیست سال، پایان [[عمر]] خویش را [[قادر]] بود تنها با استفاده از [[آیات قرآنی]] به سؤالات پاسخ گوید<ref>عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۷، ص۲۳۶.</ref>.
آثاری که از حضرت به یادگار مانده است در قالب دو دسته بررسی می‌شود:
#'''بخش اول،''' شامل سخنان، [[خطبه‌ها]] و ادعیه‌هایی است که به مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف ایراد فرموده و با استفاده از منابع می‌توان بدان دست یافت<ref>اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا{{س}}، ج۲۲، ص۲۶۶-۳۴۱.</ref>. همچنین افراد زیادی همچون [[امام علی]]{{ع}}، [[حسنین]]{{عم}}، [[ام‌کلثوم]]، [[زینب|زینت کبری]]، [[ابن‌عباس]]، [[ابن‌مسعود]]، [[أسماء بنت عمیس]]، [[عایشه]]، [[ام‌سلمه]]، سلمی، [[ام‌رافع]]، أنس و... از ایشان [[روایت]] کرده‌اند<ref>ابن حجر عسقلانی، الإصابه فی معرفة الصحابة، ج۸، ص۲۶۲؛ اسماعیل الأنصاری الزنجانی الخوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا{{س}}، ج۲۲، ص۵۲۶ و ۶۱۲.</ref>.
#'''بخش دوم''' آثاری چون [[مصحف فاطمه]]{{س}} منسوب به حضرت است که پس از ایشان در دست [[ائمه]]{{عم}} قرار داشت و هم‌اکنون نیز بنابر [[روایات]] نزد [[حضرت ولی‌عصر]]{{ع}} است. پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} برای کاستن از [[اندوه]] [[حضرت زهرا]]{{س}}، مطالب این [[صحیفه]] به دست یکی از [[فرشتگان الهی]] بر آن بانوی بزرگوار، ایراد شد و [[حضرت علی]]{{ع}} نیز آن را [[املا]] می‌کرد. نفی درج [[آیات قرآنی]] و [[احکام شرعی]] در [[مصحف فاطمه]]{{س}} و وجود مطالبی درباره [[مقام]] و [[منزلت]] [[پیامبر]]{{صل}}، [[آینده]] [[فرزندان حضرت زهرا]]{{س}} [[پیشگویی]] رخدادها، نام‌های [[انبیا]] و [[اوصیا]]، [[پادشاهان]] و پدرانشان، وصایای [[حضرت فاطمه]]{{س}} عناوین کلی محتوای [[مصحف]] است که در [[روایات]]، بدان اشاره شده است، بنابراین این [[گمان]] برخی را رد می‌کند که [[شیعه]] اثنی‌عشری را متهم به داشتن [[قرآنی]] دیگر به نام [[مصحف فاطمه]] کرده‌اند. [[سند]] و [[روایات]] [[مصحف فاطمه]]{{س}} نیز معتبر است و صحت انتساب را [[تأیید]] می‌کند<ref>سید جعفر مرتضی عاملی، رنج‌های زهرا، ص۹۷-۱۰۹؛ نیز نک: محمد دشتی، فرهنگ سخنان حضرت فاطمه{{س}}.</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref>
====[[حکمت]] [[دستورهای الهی]] از دیدگاه [[حضرت فاطمه]]{{س}}====
[[حضرت زهرا]] {{س}} در سخنانی در بیان [[حکمت]] برخی از دستورهای [[خداوند]] فرموده‌اند: "پس [[خداوند]]، [[ایمان]] را برای [[طهارت]] شما از [[شرک]] قرار داد و [[نماز]] را دوری از [[کبر]] و [[زکات]] را صفای [[روح]] و زیادی در روزی و [[روزه]] را تحکیم [[اخلاص]] و [[حج]] را بلندی و رفعت [[دین]] و احیای سنت‌ها و اعلان [[شریعت]] و [[عدالت]] را [[نظام]] قلب‌ها و قبولی [[دین]] و [[اطاعت]] ما [[اهل بیت]] را باعث [[نظام]] داشتن [[ملت]] و [[امامت]] ما را [[امان]] از [[تفرقه]] و جدایی و [[جهاد]] را [[عزت اسلام]] و [[صبر]] را کمکی بر [[استحقاق]] [[اجر]] و [[امر به معروف]] را باعث [[مصلحت عمومی]] و [[نهی از منکر]] را برای [[تنزیه]] [[دین]] و [[نیکی]] به [[والدین]] را [[حفظ]] از [[نارضایتی]] و [[صله ارحام]] را مایه طولانی شدن [[عمر]] و کثرت افراد یکدل و [[قصاص]] را [[حفظ]] [[خون‌ها]] و وفای به [[نذر]] را روزنه‌ای برای [[بخشش گناهان]] و کامل کردن کیل و وزن را برای [[حفظ]] [[اموال]] از [[نقص]] و ضرر و [[نهی]] از نوشیدن شراب را دوری از [[پلیدی]] و [[پرهیز]] از نسبت ناروا به بانوان عفیفه را [[مانع]] از [[لعنت]] و دوری از دزدی را سبب جلوگیری از [[اعمال]] [[زشت]] و نخوردن [[مال یتیم]] و برنداشتن آن را پناهی از [[ظلم]] و [[نهی]] از [[زنا]] را [[حفظ]] از [[غضب الهی]] و [[عدالت]] در [[احکام]] را مایه دلگرمی [[مردم]] و [[ظلم]] نکردن در [[حکم]] را برای [[ترس]] از [[حق]] قرار داده و برای [[اخلاص]] در [[ربوبیت]] خود، [[شرک]] را [[حرام]] کرده است.
پس [[تقوای الهی]] را در بالاترین [[درجه]] پیشه خود کنید و در حالی از این [[دنیا]] بروید که [[مسلمان]] باشید و از [[فرامین]] [[خدا]] روی برنگردانید و آنچه امر فرموده [[اطاعت]] کنید و از آنچه [[نهی]] فرموده خودداری کنید و پیرو [[علم]] باشید و بدان [[تمسک]] کنید که فقط [[بندگان]] [[آگاه]] از [[خدا]] می‌ترسند.
پس [[حمد]] و ثنای خدایی را به جا آورید که با [[عظمت]] و نورش، تمام اهل [[آسمان]] و [[زمین]] در جستجوی وسیله‌ای به سوی اویند و ما آن وسیله [[الهی]] در خلقش هستیم و ما [[آل]] [[رسول]] خداییم و ما [[مقربان]] درگاه [[خدا]] و [[جایگاه]] [[قدس]] او و [[حجت]] [[غیب]] [[الهی]] و [[وارث]] انبیای اوییم"<ref>محمدباقر انصاری، سید حسین رجایی، صدای فاطمی فدک، ص۲۷ (فرازی از خطبه حضرت زهرا{{س}} در مسجد).</ref>.<ref>[[منیره شریعت‌جو|شریعت‌جو، منیره]]، [[حضرت فاطمه و سیره ایشان (مقاله)|حضرت فاطمه و سیره ایشان]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۳۲۶-۳۲۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حضرت فاطمه زهرا است. "سیره حضرت فاطمه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

سیره حضرت فاطمه(س) از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر(ص)، همسر امامت و مادر ولایت و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک الگو مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است.

سیره آن حضرت در مواردی چون ایمان و اخلاص؛ ساده‌زیستی و زهد؛ ایثار؛ اداره خانواده؛ حجاب و عفاف و حضور اجتماعی ـ سیاسی قابل بررسی است.

مقدمه

سیره حضرت فاطمه(س) از یک سو به لحاظ انتساب ایشان به عنوان دختر پیامبر(ص)، همسر امامت و مادر ولایت و از سوی دیگر برجستگی‌های شخصیتی که در وجود ایشان دیده می‌شود و ایشان را به عنوان یک الگو مطرح می‌سازد، حائز اهمیت است. بنابه فرموده حضرت ولی‌عصر(ع) که مادرشان، حضرت فاطمه(س) را به عنوان الگویی برای خود معرفی می‌کنند[۱]، علاوه بر آنکه جنبه‌هایی از شخصیت ایشان که به شئون انسانیت باز می‌گردد، الگویی برای تمامی انسان‌ها اعم از زن و مرد است، به عنوان نمونه‌ای کامل برای زنان نیز (در شناخت ابعاد مختلف وجودی شخصیت زن، پی بردن به ارزش استعدادهای موجود در زن بدون تحت تأثیر القائاتی که در تحقیر جنس زن وجود دارد و در نهایت ظهور استعدادها در ابعاد مختلف به دور از هر گونه افراط و تفریط و در نهایت رسیدن به کمال و قرب الهی) مطرح است.

سیره حضرت در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی هرچند به صورت اندک در تاریخ آمده است، اما توجه به هر کدام از وقایع نقل شده، از زاویه‌های مختلف اعتقادی، اخلاقی و عملی، ابعاد مختلفی از زندگی این شخصیت را برای ما آشکار می‌سازد[۲].

نمونه‌هایی از سیره‌های حضرت زهرا (س)

عدالت

حضرت فاطمه(س) نزد خداوند در بالاترین درجات ایمان قرار داشت و فرزند بزرگ‌ترین شخصیت روزگار خویش بود؛ اما به لحاظ مادی، خود را همچون سایر مردم می‌دانست؛ برای نمونه، زمانی که انجام امور خانه و فرزندداری بر ایشان طاقت‌فرسا شده بود و از پیامبر اسلام(ص) خدمت‌کار خواستند، پیامبر(ص) به علت تنگدستی اغلب مسلمانان، تسبیحات اربعه را برای تسهیل در امور به ایشان آموخت که بسیار برای ایشان کارگشا بود[۳].

حضرت زهرا(س) در روزگار گشایش مادی مسلمانان نیز که فضه به عنوان خدمتکار نزد ایشان بود، با توافق یکدیگر به تقسیم کار پرداخته بودند و به صورت یک روز در میان، روزی را به امور منزل و روزی را به عبادت می‌گذراند. بدین ترتیب، آن حضرت، هیچ تفاوتی بین خود و خدمتکار خویش قائل نبود[۴]. همچنین به پیشنهاد پیامبر(ص) امور داخل منزل به عهده حضرت فاطمه(س) و انجام امور خارج منزل به عهده حضرت علی(ع) گذارده شده بود[۵].[۶]

حجاب و عفاف و حضور اجتماعی ـ سیاسی

حضرت فاطمه زهرا(س) به پوشش خویش و در معرض افراد نامحرم قرار نگرفتن بسیار اهمیت می‌دادند و در واپسین روزهای حیات خویش نیز از اینکه پس از وفات، حجم بدن ایشان را نامحرم ببیند، نگران بودند[۷]. در عین حال بدون هر گونه افراط و تفریط در مواقع ضروری در امور اجتماعی به تناسب جایگاه اجتماعی خویش به عنوان یک زن مشارکت داشتند. در زمان حیات پیغمبر(ص) پس از غزوات، همچون مکه، یار و غمخوار پدر و همسر بودند و نقش امدادگر را در درمان جراحات آنان ایفا می‌کردند[۸].

ارتباط صمیمانه با خویشاوندان و همدردی با آنان همچون درست کردن غذا به مدت سه روز برای خانواده حمزه، عموی رسول خدا(ص) پس از شهادت وی به توصیه رسول اکرم(ص)[۹]، تهیه نان برای پیامبر(ص) هنگام حفر خندق در نقش پشتیبانی[۱۰]، حضور هفتگی بر مزار شهدا از جمله حمزه در زمان حیات رسول خدا(ص) و پس از رحلت ایشان، حضوری از نوع دیگر در اجتماع توسط ایشان است[۱۱].

نقش ایشان در ماجرای مباهله مسیحیان نجران، همراه پیامبر(ص)، حضرت علی(ع) و حسنین(ع) ـ که در قرآن نیز بدان اشاره شده است[۱۲] ـ حضور مهم سیاسی ایشان در زمان پیامبر(ص) است: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ [۱۳]. اقدامات اجتماعی ـ سیاسی حضرت فاطمه(س) پس از رحلت پیغمبر اکرم(ص) در حمایت از جریان حامی امامت نیز نمونه‌هایی دیگر از این حضور است[۱۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص لِي أُسْوَةٌ حَسَنَة»؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار، ج۵۳، ص۱۸۰.
  2. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۲۰.
  3. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۳۶۶.
  4. محمدباقر مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۲۸.
  5. شمس الدین السرخسی، المبسوط، ج۱۶، ص۵۵؛ ابوبکر کاشانی، بدائع الصنائع، ج۴، ص۲۴ و ۱۹۲.
  6. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص:۳۲۴.
  7. احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۳.
  8. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الأشراف، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۴۸.
  9. شیخ کلینی، اصول الکافی، ج۱، ص۲۴۱.
  10. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۱۷۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۹.
  11. شیخ کلینی، اصول الکافی، ج۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۰۳۴.
  12. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج۱، ص۸۱.
  13. «بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.
  14. شریعت‌جو، منیره، حضرت فاطمه و سیره ایشان، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.