آزادی اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
این نوع [[آزادی]] در عالم [[نفس انسان]] و تعلقات [[نفسانی]] او اتفاق می‌افتد که به قول [[علامه]] [[مطهری]] این نوع آزادی را [[آزادی معنوی]] می‌نامند. [[رهایی]] از تعلقات بیرونی، [[امیال]] و تمنیات نفسانی و آزادی از [[اسارت]] و قیود نفسانی از ویژگی‌های این نوع آزادی است. در واقع [[اسلام]] [[انسان]] [[آزاد]] را در این قسم به گونه‌ای تعریف می‌کند که گویی مجذوب دنیای پیرامون خود نیست و با توجه به [[زندگی]] [[ابدی]] خود و [[آگاهی]] از [[آخرت]] در تلاش است تا خود را از جذابیت‌های آن برهاند. تأثیر این نوع آزادی بر [[آزادی سیاسی]] غیر مستقیم می‌باشد و با توجه به تحقق یا عدم تحقق آزادی معنوی است که آزادی در [[سیاست]] رقم می‌خورد.<ref>[[علی حسن‌زاده|حسن‌زاده، علی]]، [[آزادی اسلامی - حسن‌زاده (مقاله)| مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۷۸۵.</ref> | این نوع [[آزادی]] در عالم [[نفس انسان]] و تعلقات [[نفسانی]] او اتفاق می‌افتد که به قول [[علامه]] [[مطهری]] این نوع آزادی را [[آزادی معنوی]] می‌نامند. [[رهایی]] از تعلقات بیرونی، [[امیال]] و تمنیات نفسانی و آزادی از [[اسارت]] و قیود نفسانی از ویژگی‌های این نوع آزادی است. در واقع [[اسلام]] [[انسان]] [[آزاد]] را در این قسم به گونه‌ای تعریف می‌کند که گویی مجذوب دنیای پیرامون خود نیست و با توجه به [[زندگی]] [[ابدی]] خود و [[آگاهی]] از [[آخرت]] در تلاش است تا خود را از جذابیت‌های آن برهاند. تأثیر این نوع آزادی بر [[آزادی سیاسی]] غیر مستقیم می‌باشد و با توجه به تحقق یا عدم تحقق آزادی معنوی است که آزادی در [[سیاست]] رقم می‌خورد.<ref>[[علی حسن‌زاده|حسن‌زاده، علی]]، [[آزادی اسلامی - حسن‌زاده (مقاله)| مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۷۸۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آزادی است. آزادی اخلاقی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آزادی اخلاقی در قرآن - آزادی اخلاقی در حدیث - آزادی اخلاقی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
این نوع آزادی در عالم نفس انسان و تعلقات نفسانی او اتفاق می‌افتد که به قول علامه مطهری این نوع آزادی را آزادی معنوی می‌نامند. رهایی از تعلقات بیرونی، امیال و تمنیات نفسانی و آزادی از اسارت و قیود نفسانی از ویژگی‌های این نوع آزادی است. در واقع اسلام انسان آزاد را در این قسم به گونه‌ای تعریف می‌کند که گویی مجذوب دنیای پیرامون خود نیست و با توجه به زندگی ابدی خود و آگاهی از آخرت در تلاش است تا خود را از جذابیت‌های آن برهاند. تأثیر این نوع آزادی بر آزادی سیاسی غیر مستقیم می‌باشد و با توجه به تحقق یا عدم تحقق آزادی معنوی است که آزادی در سیاست رقم می‌خورد.[۱]
