بنی شجرة بن معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بنی معاویة بن کنده | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== این طایفه در شمار اعراب قحطانی<ref>قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.</ref> و از ش...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این [[طایفه]] در شمار [[اعراب قحطانی]]<ref>قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.</ref> و از شاخه‌های [[بنی معاویة بن کنده]] هستند که [[نسب]] از شجرة بن معاویة بن ربیعة بن وهب بن ربیعة بن معاویة بن حارث بن معاویة بن حارث بن معاویة بن ثور بن مرتّع بن معاویة بن کندة بن عفیر می‌‌برند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱. نیز ر.ک: ابن درید، الاشتقاق، ص۳۶۶؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref>. مادر شجره را بدون ذکر نام، زنی از [[بنی رائش بن حارث]] گفته‌اند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. خاستگاه نخستین این [[قوم]] - که به «الشجرات» شناخته می‌‌شدند، -<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ زبیدی، تاج العروس، ج۷، ص۹.</ref> [[یمن]] و به [[طور]] خاص منطقه حضرموت بود<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref> و آنان در این [[سرزمین]] [[ولایتی]] خاص خود داشتند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. پس از [[اسلام]] و در پی [[فتوحات اسلامی]] جمعی از ایشان از جمله [[عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref> به [[کوفه]] [[مهاجرت]] کردند و در این [[شهر]] ساکن شدند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.</ref>. اختصاص مسجدی در این شهر به آنان<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.</ref>، نشان از آن دارد که علی‌رغم ادعای برخی منابع<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref>، تعدادشان در [[کوفه]] چندان هم اندک نبوده است. از [[اخبار]] دوران [[جاهلی]] این [[طایفه]] خبری در دست نیست اما از مهمترین اخبار این [[قوم]] در دوران [[اسلامی]] می‌‌توان به حضور [[سلمة بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.</ref> و [[عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]] مکنی به «ابولینه»<ref>ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶.</ref> در [[وفد]] [[کندیان]] به [[مدینه]] در نزد [[رسول خدا]]{{صل}} اشاره کرد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. این در حالی است که [[ابن کلبی]] (م ۲۰۴) در تشریح [[طوایف]] و شاخه‌های [[بنی کنده]]، [[پسران]] [[عبداللّه بن سلمة بن اسود بن شجره]]، [[محصن بن علس بن شجرة]]، [[شجره]] و علس پسران [[اسود بن شجره]] و [[أبو لینه عبداللّه بن أبی کرب بن اسود بن شجره]] را در شمار هفتاد مردی ذکر کرده است که همراه با [[اشعث بن قیس]] در وفد کنده شرکت داشتند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱-۱۵۲.</ref>. علاوه بر [[رجال]] فوق، از [[عیاض بن ابی لینه عبدالله بن ابی کرب بن اسود]] - از [[کارگزاران امام علی]]{{ع}} در برخی ولایات -<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶. به نقل از ابن شاهین.</ref> [[یحیی بن عبداللّه بن معاویة بن حسان]] معروف به «[[محدث | این [[طایفه]] در شمار [[اعراب قحطانی]]<ref>قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.</ref> و از شاخه‌های [[بنی معاویة بن کنده]] هستند که [[نسب]] از شجرة بن معاویة بن ربیعة بن وهب بن ربیعة بن معاویة بن حارث بن معاویة بن حارث بن معاویة بن ثور بن مرتّع بن معاویة بن کندة بن عفیر می‌‌برند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱. نیز ر.ک: ابن درید، الاشتقاق، ص۳۶۶؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref>. مادر شجره را بدون ذکر نام، زنی از [[بنی رائش بن حارث]] گفته‌اند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. خاستگاه نخستین این [[قوم]] - که به «الشجرات» شناخته می‌‌شدند، -<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ زبیدی، تاج العروس، ج۷، ص۹.</ref> [[یمن]] و به [[طور]] خاص منطقه حضرموت بود<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref> و آنان در این [[سرزمین]] [[ولایتی]] خاص خود داشتند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. پس از [[اسلام]] و در پی [[فتوحات اسلامی]] جمعی از ایشان از جمله [[عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref> به [[کوفه]] [[مهاجرت]] کردند و در این [[شهر]] ساکن شدند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.</ref>. اختصاص مسجدی در این شهر به آنان<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.</ref>، نشان از آن دارد که علی‌رغم ادعای برخی منابع<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.</ref>، تعدادشان در [[کوفه]] چندان هم اندک نبوده است. از [[اخبار]] دوران [[جاهلی]] این [[طایفه]] خبری در دست نیست اما از مهمترین اخبار این [[قوم]] در دوران [[اسلامی]] می‌‌توان به حضور [[سلمة بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.</ref> و [[عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی]] مکنی به «ابولینه»<ref>ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶.</ref> در [[وفد]] [[کندیان]] به [[مدینه]] در نزد [[رسول خدا]]{{صل}} اشاره کرد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. این در حالی است که [[ابن کلبی]] (م ۲۰۴) در تشریح [[طوایف]] و شاخه‌های [[بنی کنده]]، [[پسران]] [[عبداللّه بن سلمة بن اسود بن شجره]]، [[محصن بن علس بن شجرة]]، [[شجره]] و علس پسران [[اسود بن شجره]] و [[أبو لینه عبداللّه بن أبی کرب بن اسود بن شجره]] را در شمار هفتاد مردی ذکر کرده است که همراه با [[اشعث بن قیس]] در وفد کنده شرکت داشتند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱-۱۵۲.</ref>. علاوه بر [[رجال]] فوق، از [[عیاض بن ابی لینه عبدالله بن ابی کرب بن اسود]] - از [[کارگزاران امام علی]]{{ع}} در برخی ولایات -<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶. به نقل از ابن شاهین.</ref> [[یحیی بن عبداللّه بن معاویة بن حسان]] معروف به «[[محدث اجلح]]»<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷.</ref>، [[عباس بن یزید بن أسود بن سلمة بن حجر بن وهب]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷. ابن حزم از پدر و جدش در شمار وفود کنندگان به مدینه و تشرف نزد رسول خدا{{صل}} نام برده است. (ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷.)</ref> و [[ابراهیم بن محمد بن یحیی شجری]] - همگی از روات و [[محدثان]] کنده - هم، در شمار دیگر [[رجال]] و معاریف منتسب به بنی شجرة بن معاویه یاد شده است<ref>زبیدی، تاج العروس، ج۷، ص۹.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۰
مقدمه
این طایفه در شمار اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی معاویة بن کنده هستند که نسب از شجرة بن معاویة بن ربیعة بن وهب بن ربیعة بن معاویة بن حارث بن معاویة بن حارث بن معاویة بن ثور بن مرتّع بن معاویة بن کندة بن عفیر می‌‌برند[۲]. مادر شجره را بدون ذکر نام، زنی از بنی رائش بن حارث گفته‌اند[۳]. خاستگاه نخستین این قوم - که به «الشجرات» شناخته می‌‌شدند، -[۴] یمن و به طور خاص منطقه حضرموت بود[۵] و آنان در این سرزمین ولایتی خاص خود داشتند[۶]. پس از اسلام و در پی فتوحات اسلامی جمعی از ایشان از جمله عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی[۷] به کوفه مهاجرت کردند و در این شهر ساکن شدند[۸]. اختصاص مسجدی در این شهر به آنان[۹]، نشان از آن دارد که علی‌رغم ادعای برخی منابع[۱۰]، تعدادشان در کوفه چندان هم اندک نبوده است. از اخبار دوران جاهلی این طایفه خبری در دست نیست اما از مهمترین اخبار این قوم در دوران اسلامی می‌‌توان به حضور سلمة بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی[۱۱] و عبدالله بن ابی کرب بن اسود بن شجرة بن معاویه کندی مکنی به «ابولینه»[۱۲] در وفد کندیان به مدینه در نزد رسول خدا(ص) اشاره کرد[۱۳]. این در حالی است که ابن کلبی (م ۲۰۴) در تشریح طوایف و شاخه‌های بنی کنده، پسران عبداللّه بن سلمة بن اسود بن شجره، محصن بن علس بن شجرة، شجره و علس پسران اسود بن شجره و أبو لینه عبداللّه بن أبی کرب بن اسود بن شجره را در شمار هفتاد مردی ذکر کرده است که همراه با اشعث بن قیس در وفد کنده شرکت داشتند[۱۴]. علاوه بر رجال فوق، از عیاض بن ابی لینه عبدالله بن ابی کرب بن اسود - از کارگزاران امام علی(ع) در برخی ولایات -[۱۵] یحیی بن عبداللّه بن معاویة بن حسان معروف به «محدث اجلح»[۱۶]، عباس بن یزید بن أسود بن سلمة بن حجر بن وهب[۱۷] و ابراهیم بن محمد بن یحیی شجری - همگی از روات و محدثان کنده - هم، در شمار دیگر رجال و معاریف منتسب به بنی شجرة بن معاویه یاد شده است[۱۸].[۱۹]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱. نیز ر.ک: ابن درید، الاشتقاق، ص۳۶۶؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ زبیدی، تاج العروس، ج۷، ص۹.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۶؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۸۲.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۲، ص۱۸۷.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۲، ص۲۷۱.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱-۱۵۲.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۲۶۷؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۱۸۶. به نقل از ابن شاهین.
- ↑ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷.
- ↑ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷. ابن حزم از پدر و جدش در شمار وفود کنندگان به مدینه و تشرف نزد رسول خدا(ص) نام برده است. (ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۲۷.)
- ↑ زبیدی، تاج العروس، ج۷، ص۹.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت