نقر در گوش معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
*البته این صفت مخصوص به منصب امامت نیست بلکه ملائکۀ الهی با غیر پیامبران و امامان هم صحبت کرده اند<ref>ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۳۰ ـ 140</ref> مانند تحدیث با حضرت زهرا(سلام الله علیها).<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۱۶، باب ۱۴۶، ح ۱ و ... </ref>
*البته این صفت مخصوص به منصب امامت نیست بلکه ملائکۀ الهی با غیر پیامبران و امامان هم صحبت کرده اند<ref>ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۱۳۰ ـ 140</ref> مانند تحدیث با حضرت زهرا(سلام الله علیها).<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۱۶، باب ۱۴۶، ح ۱ و ... </ref>


==رابطۀ تحدیث، الهام و وحی==
==نتیجه گیری==
*از طرفی مقام تحدیث بالاتر از الهام است به دو علت: الف) الهام موهبتی است از طرف خداوند برای برخی بندگان و اختصاصی به امام ندارد، اما تحدیث مقامی خاص برای بندگان صالح می باشد مانند اوصیا و امامان. ب) در غالب موارد منشأ الهام مبهم و نامعلوم است اما در تحدیث فرشتۀ الهی منشأ آن می باشد.
*در دستگاه معرفتی شیعه آموزه الهام یا "نکت فی القلب" و تحدیث "یا نقر فی السماع" دو مجرای تحقق آگاهی و دو شیوه برای رهیافت امام به حقیقت است که گاه از مجموعه این دو به تحدیث یاد شده است.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، شاکر، محمدتقی، حقيقت تحديث و رابطه آن با نبوت، فصلنامه آینه معرفت، ش ۳۷، ص ۱۵۲</ref>
و از طرفی دیگر تحدیث پایینتر از وحی است به دو علت: الف) وحی ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم خداوند است با پیامبران به منظور ارسال دین یا شریعت، اما الهام ارتباط فرشته با شخص است برای دانش افزایی. ب) در وحی، پیامبر فرشته را در خواب یا بیداری می بیند اما در الهام تنها صدای فرشته شنیده می شود. بر اساس روایات تحدیث برای امامان امری قطعی است که برای ایشان اتفاق افتاده است.<ref>ر.ک. نصیری، محمدحسین، گستره علم امام از دیدگاه آیات و روایات، صفحه؟؟؟</ref>
==نظر علمای شیعه و اهل سنت==
*میان علمای شیعه و سنی در مورد اینکه چه کسانی محدث هستند اختلاف وجود دارد<ref>ر.ک. عظیمی، محمدصادق، سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی، ص ۱۷۶</ref> اما علمای شیعه الهام و تحدیث امامان معصوم(علیهم السلام) را قبول کرده اند؛ شیخ مفید تحدیث و الهام برای امامان را شرعاً و عقلاً جایز دانسته و آنها را از منابع علم امام می داند. سید مرتضی و شیخ طوسی هم بحث الهام و تحدیث برای امام را قبول کرده و در این باره به روایاتی استناد می کنند، مانند اینکه پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در وصف حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند: «به من وحی داده شده و به علی الهام»<ref>ر.ک. نادم، محمدحسن، افتخاری، منابع علم امام از نگاه متکلمان قم و بغداد، فصلنامه شیعه‌پژوهی، ش 2، ص ۵۹ و ۶۹</ref>
*نتیجۀ کلی اینکه می توان گفت: در دستگاه معرفتی شیعه آموزه الهام یا "نکت فی القلب" و تحدیث "یا نقر فی السماع" دو مجرای تحقق آگاهی و دو شیوه برای رهیافت امام به حقیقت است که گاه از مجموعه این دو به تحدیث یاد شده است.<ref>ر.ک. برنجکار، رضا، شاکر، محمدتقی، حقيقت تحديث و رابطه آن با نبوت، فصلنامه آینه معرفت، ش ۳۷، ص ۱۵۲</ref>




۱۱۸٬۰۰۱

ویرایش