شکرگزاری: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|')
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''شکر:''' سپاسگزاری، قدردانی از [[نعمت]] و [[احسان]] دیگری. [[شکر]] در برابر [[نعمت]] و [[نیکی]] انجام می‌گیرد. هر کس به ما خوبی کند یا چیزی ببخشد، از [[کار نیک]] او قدردانی و تشکر می‌کنیم و این یک نکته [[فطری]] در [[انسان]] است. همه [[نعمت‌ها]] و احسان‌ها از خداست، بالاترین [[سپاس]] هم نسبت به او باید انجام بگیرد.[[نماز]]، جلوه‌ای از [[سپاس]] [[انسان]] به درگاه خداست. "[[شکر قلبی]]"، توجّه به [[نعمت]] و [[صاحب]] [[نعمت]] است، "[[شکر زبانی]]" با زبان، [[حمد]] و ثنا گفتن و [[ستایش]] لفظی است. "[[شکر عملی]]" آن است که [[قدر]] [[نعمت]] را بدانیم و در راهی که مورد رضای [[صاحب]] آن [[نعمت]] است به کار بگیریم. [[بهترین]] و [[جامع‌ترین]] واژه [[سپاس]] در برابر [[نعمت‌های الهی]] عبارت است از {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. از [[شکر]]، با واژه‌های [[مدح]]، [[حمد]] و ثنا هم تعبیر می‌شود. در توصیه‌های [[دینی]]، هم [[شکر]] در مقابل [[خدا]] آمده، هم [[شکر]] در برابر [[مردم]] و [[حدیث]] است که: هر کس از [[مردم]] تشکر نکند، از [[خدا]] هم تشکر نمی‌کند. [[خداوند]] شاکران را [[دوست]] می‌دارد و در [[قرآن کریم]]، علاوه بر [[فرمان]] به [[شکر]]، از [[بندگان]] صالحی یاد کرده و ستوده است که اهل [[شکر]] بوده‌اند و از انسان‌های سپاسگزار، با عنوان شاکر و شکور یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۲۶.</ref>.
'''شکر:''' سپاسگزاری، قدردانی از [[نعمت]] و [[احسان]] دیگری. [[شکر]] در برابر [[نعمت]] و [[نیکی]] انجام می‌گیرد. هر کس به ما خوبی کند یا چیزی ببخشد، از [[کار نیک]] او قدردانی و تشکر می‌کنیم و این یک نکته [[فطری]] در [[انسان]] است. همه [[نعمت‌ها]] و احسان‌ها از خداست، بالاترین [[سپاس]] هم نسبت به او باید انجام بگیرد.[[نماز]]، جلوه‌ای از [[سپاس]] [[انسان]] به درگاه خداست. "[[شکر قلبی]]"، توجّه به [[نعمت]] و [[صاحب]] [[نعمت]] است، "[[شکر زبانی]]" با زبان، [[حمد]] و ثنا گفتن و [[ستایش]] لفظی است. "[[شکر عملی]]" آن است که [[قدر]] [[نعمت]] را بدانیم و در راهی که مورد رضای [[صاحب]] آن [[نعمت]] است به کار بگیریم. [[بهترین]] و [[جامع‌ترین]] واژه [[سپاس]] در برابر [[نعمت‌های الهی]] عبارت است از {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. از [[شکر]]، با واژه‌های [[مدح]]، [[حمد]] و ثنا هم تعبیر می‌شود. در توصیه‌های [[دینی]]، هم [[شکر]] در مقابل [[خدا]] آمده، هم [[شکر]] در برابر [[مردم]] و [[حدیث]] است که: هر کس از [[مردم]] تشکر نکند، از [[خدا]] هم تشکر نمی‌کند. [[خداوند]] شاکران را [[دوست]] می‌دارد و در [[قرآن کریم]]، علاوه بر [[فرمان]] به [[شکر]]، از [[بندگان]] صالحی یاد کرده و ستوده است که اهل [[شکر]] بوده‌اند و از انسان‌های سپاسگزار، با عنوان شاکر و شکور یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۲۶.</ref>.


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۶

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شکرگزاری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

شکر: سپاسگزاری، قدردانی از نعمت و احسان دیگری. شکر در برابر نعمت و نیکی انجام می‌گیرد. هر کس به ما خوبی کند یا چیزی ببخشد، از کار نیک او قدردانی و تشکر می‌کنیم و این یک نکته فطری در انسان است. همه نعمت‌ها و احسان‌ها از خداست، بالاترین سپاس هم نسبت به او باید انجام بگیرد.نماز، جلوه‌ای از سپاس انسان به درگاه خداست. "شکر قلبی"، توجّه به نعمت و صاحب نعمت است، "شکر زبانی" با زبان، حمد و ثنا گفتن و ستایش لفظی است. "شکر عملی" آن است که قدر نعمت را بدانیم و در راهی که مورد رضای صاحب آن نعمت است به کار بگیریم. بهترین و جامع‌ترین واژه سپاس در برابر نعمت‌های الهی عبارت است از ﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾[۱]. از شکر، با واژه‌های مدح، حمد و ثنا هم تعبیر می‌شود. در توصیه‌های دینی، هم شکر در مقابل خدا آمده، هم شکر در برابر مردم و حدیث است که: هر کس از مردم تشکر نکند، از خدا هم تشکر نمی‌کند. خداوند شاکران را دوست می‌دارد و در قرآن کریم، علاوه بر فرمان به شکر، از بندگان صالحی یاد کرده و ستوده است که اهل شکر بوده‌اند و از انسان‌های سپاسگزار، با عنوان شاکر و شکور یاد کرده است[۲].

مقدمه

شکر و رابطه آن با زندگی افراد

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ «سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.
  2. ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۲۶.
  3. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 505.
  4. ↑ حکمت ۲۳۶
  5. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 505.
  6. ↑ ﴿وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَشْكُرُونَ ﴾؛ سوره یونس، آیه ۶۰.
  7. ↑ نک: ﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴾؛ سوره ابراهیم، آیه ۵، ﴿أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُم مِّنْ آيَاتِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴾؛ سوره لقمان، آیه ۳۱، ﴿ فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴾؛ سوره سبأ، آیه ۱۹، ﴿ إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴾؛ سوره شوری، آیه ۳۳
  8. ↑ غرر الحکم، ۱ / ۲۰۴
  9. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 505.
  10. ↑ ﴿ قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ ﴾؛ سوره نمل، آیه ۴۰؛ نیز نک: ﴿نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ ﴾؛ سوره قمر، آیه ۳۵
  11. ↑ غررالحکم، ۱ / ۲۰۹
  12. ↑ خطبه ۱۸۱
  13. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 505-506.
  14. ↑ ﴿ يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاء مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ ﴾؛ سوره سبأ، آیه ۱۳
  15. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۳۲
  16. ↑ خطبه ۹۸
  17. ↑ غررالحکم، ۱ / ۱۳۵ و ۲۴۰
  18. ↑ غررالحکم، ۱ / ۳۸۳
  19. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۲۶
  20. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۲۷
  21. ↑ غررالحکم، ۱ / ۹۵
  22. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۰۶.
  23. ↑ حکمت ۴۲۷
  24. ↑ ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴾؛ سوره لقمان، آیه ۱۲
  25. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۰۶.
  26. ↑ غرر الحکم، ۱ / ۴۹
  27. ↑ غررالحکم، ۱ / ۷۰
  28. ↑ غررالحکم، ۱ / ۲۱۱
  29. ↑ خطبه ۸۹
  30. ↑ نک: غررالحکم، ۱ / ۹۳
  31. ↑ خطبه ۸۱
  32. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۰۷.
  33. ↑ خطبه ۱۹۳
  34. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۰۷.
  35. ↑ نک: غررالحکم، ۱ / ۹۸
  36. ↑ غررالحکم، ۱ / ۱۰۴
  37. ↑ غررالحکم، ۱ / ۱۸۵
  38. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۱
  39. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۱
  40. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۱
  41. ↑ خطبه ۶۹
  42. ↑ خطبه ۱۴۰
  43. ↑ خطبه ۱۴۰
  44. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۱
  45. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۲
  46. ↑ غررالحکم، ۱ / ۴۴۲
  47. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 507-508.
  48. ↑ غررالحکم، ۲ / ۸۲۱
  49. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 508.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=شکرگزاری&oldid=283252»