صدقه: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[نیکی]]، [[انفاق]]، [[کمک]] [[مالی]] به [[نیازمندان]] به خاطر [[خدا]]. از ریشه [[صدق]] و [[راستی]] است، چون صدقه [[گواه]] [[صدق]] [[نیت]] و [[راستی]] [[انسان]] در [[ایمان]] و مسلمانی و نوعدوستی است. به زکاتِ [[واجب]] و به موقوفات هم "صدقه" گفته میشود و جمع آن صدقات است. [[صدقه دادن]]، [[ثواب]] بسیار دارد، موجب [[دفع بلا]] میشود و عامل [[برکت]] در [[زندگی]] و تقویتکننده [[حس]] نوعدوستی [[انسان]] است. بهتر است پنهانی و با حفظ آبرو و [[احترام]] [[فقیر]] داده شود. صدقه مخصوص [[مال]] نیست، هر نوع [[کمک]] و خیررسانی به دیگران به قصد قربت و برای [[رضای الهی]] صدقه است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۳۲.</ref>. | [[نیکی]]، [[انفاق]]، [[کمک]] [[مالی]] به [[نیازمندان]] به خاطر [[خدا]]. از ریشه [[صدق]] و [[راستی]] است، چون صدقه [[گواه]] [[صدق]] [[نیت]] و [[راستی]] [[انسان]] در [[ایمان]] و مسلمانی و نوعدوستی است. به زکاتِ [[واجب]] و به موقوفات هم "صدقه" گفته میشود و جمع آن صدقات است. [[صدقه دادن]]، [[ثواب]] بسیار دارد، موجب [[دفع بلا]] میشود و عامل [[برکت]] در [[زندگی]] و تقویتکننده [[حس]] نوعدوستی [[انسان]] است. بهتر است پنهانی و با حفظ آبرو و [[احترام]] [[فقیر]] داده شود. صدقه مخصوص [[مال]] نیست، هر نوع [[کمک]] و خیررسانی به دیگران به قصد قربت و برای [[رضای الهی]] صدقه است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۱۳۲.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۷
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل صدقه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
نیکی، انفاق، کمک مالی به نیازمندان به خاطر خدا. از ریشه صدق و راستی است، چون صدقه گواه صدق نیت و راستی انسان در ایمان و مسلمانی و نوعدوستی است. به زکاتِ واجب و به موقوفات هم "صدقه" گفته میشود و جمع آن صدقات است. صدقه دادن، ثواب بسیار دارد، موجب دفع بلا میشود و عامل برکت در زندگی و تقویتکننده حس نوعدوستی انسان است. بهتر است پنهانی و با حفظ آبرو و احترام فقیر داده شود. صدقه مخصوص مال نیست، هر نوع کمک و خیررسانی به دیگران به قصد قربت و برای رضای الهی صدقه است[۱].