تقلید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ')| ' به ')|') |
(←منابع) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*مجتهدی که در [[احکام دین]] به نظر او عمل می‌کنند "[[مرجع تقلید]]" نام دارد. معمولا دیدگاه‌ها و نظرهای [[مراجع تقلید]] در کتابی به نام "توضیح المسائل" یا "رسالة عملیّه" منتشر می‌شود. یک [[مسلمان]] وقتی به سنّ [[تکلیف]] و [[بلوغ]] می‌رسد، باید در [[احکام شرعی]] از یک [[مجتهد]] جامع الشرایط تقلید کند. تقلید در مسائل [[فروع دین]] و [[احکام]] است و در مسائل [[اعتقادی]] و [[اصول دین]] نمی‌توان تقلید کرد و هر کس باید با [[دلیل]] و [[فکر]]، [[عقاید]] [[دینی]] را پذیرفته باشد. | *مجتهدی که در [[احکام دین]] به نظر او عمل می‌کنند "[[مرجع تقلید]]" نام دارد. معمولا دیدگاه‌ها و نظرهای [[مراجع تقلید]] در کتابی به نام "توضیح المسائل" یا "رسالة عملیّه" منتشر می‌شود. یک [[مسلمان]] وقتی به سنّ [[تکلیف]] و [[بلوغ]] می‌رسد، باید در [[احکام شرعی]] از یک [[مجتهد]] جامع الشرایط تقلید کند. تقلید در مسائل [[فروع دین]] و [[احکام]] است و در مسائل [[اعتقادی]] و [[اصول دین]] نمی‌توان تقلید کرد و هر کس باید با [[دلیل]] و [[فکر]]، [[عقاید]] [[دینی]] را پذیرفته باشد. | ||
*در دوران حضور [[پیامبر]] و [[امامان]]، مسائل [[دینی]] را از آنان می‌پرسیدند، ولی در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}} به [[دستور]] خود آن [[حضرت]]، در مسائل [[دین]] باید سراغ فقهای [[اسلام]] رفت و از آنان تقلید کرد <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۵۶.</ref>. | *در دوران حضور [[پیامبر]] و [[امامان]]، مسائل [[دینی]] را از آنان می‌پرسیدند، ولی در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}} به [[دستور]] خود آن [[حضرت]]، در مسائل [[دین]] باید سراغ فقهای [[اسلام]] رفت و از آنان تقلید کرد <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۵۶.</ref>. | ||
==تقلید در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱== | |||
منظور آن دسته از آیاتی است که در پاسخ [[پیامبر]] [[مشرکان]] مسئله [[تقلید]] از دیگران را مطرح می‌کنند و [[قرآن]] به آن پاسخ می‌دهد. | |||
#{{متن قرآن|بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ * وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ * قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ}}<ref>«(نه،) بلکه گفتند: ما به راستی پدرانمان را بر آیینی یافته‌ایم و ما نیز در پی آنان رهجوییم * و بدین‌گونه ما پیش از تو در هیچ شهری بیم‌دهنده‌ای نفرستادیم مگر که کامروایان آن (شهر) گفتند: ما پدران خویش را بر آیینی یافته‌ایم و آثار آنان را پی می‌گیریم * گفت: حتّی اگر برای شما از آنچه پدران خود را بر آن یافته‌اید چیزی رهنمون‌تر بیاورم؟ گفتند: ما آنچه را بدان فرستاده شده‌اید انکار می‌کنیم» سوره زخرف، آیه ۲۲-۲۴.</ref> | |||
'''نکته''': در این [[آیات]]: | |||
#[[تقلید]] [[مشرکان]] عصر [[پیامبر اسلام]] از نیاکان خویش: {{متن قرآن|إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ}}<ref>«(نه،) بلکه گفتند: ما به راستی پدرانمان را بر آیینی یافته‌ایم و ما نیز در پی آنان رهجوییم» سوره زخرف، آیه ۲۲.</ref> همانند [[مشرکان]] عصر [[پیامبران پیشین]] مطرح گردیده است: {{متن قرآن|مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ}}<ref>«و بدین‌گونه ما پیش از تو در هیچ شهری بیم‌دهنده‌ای نفرستادیم مگر که کامروایان آن (شهر) گفتند: ما پدران خویش را بر آیینی یافته‌ایم و آثار آنان را پی می‌گیریم» سوره زخرف، آیه ۲۳.</ref> | |||
#[[استدلال]] [[پیامبر اسلام]] بر [[باطل]] بودن این گونه [[تقلید]][[ ذکر]] گردیده است: {{متن قرآن|أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ}}<ref>«گفت: حتّی اگر برای شما از آنچه پدران خود را بر آن یافته‌اید چیزی رهنمون‌تر بیاورم؟ گفتند: ما آنچه را بدان فرستاده شده‌اید انکار می‌کنیم» سوره زخرف، آیه ۲۴.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۳۲۹.</ref>. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱''']] | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تقلید (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تقلید؛ یعنی گردن نهادن به حکم و دستور فقها در مسائل دینی. همچنان که مردم در مسائل تخصّصی مانند پزشکی، میکانیکی، بنّایی، به طبیب و میکانیکی و بنّا مراجعه می‌کنند، در مسائل دینی هم باید به متخصّص رجوع کرد. کارشناسان مسائل دین را مجتهد و فقیه می‌گویند و رجوع به آنان را تقلید.
- مجتهدی که در احکام دین به نظر او عمل می‌کنند "مرجع تقلید" نام دارد. معمولا دیدگاه‌ها و نظرهای مراجع تقلید در کتابی به نام "توضیح المسائل" یا "رسالة عملیّه" منتشر می‌شود. یک مسلمان وقتی به سنّ تکلیف و بلوغ می‌رسد، باید در احکام شرعی از یک مجتهد جامع الشرایط تقلید کند. تقلید در مسائل فروع دین و احکام است و در مسائل اعتقادی و اصول دین نمی‌توان تقلید کرد و هر کس باید با دلیل و فکر، عقاید دینی را پذیرفته باشد.
- در دوران حضور پیامبر و امامان، مسائل دینی را از آنان می‌پرسیدند، ولی در عصر غیبت امام زمان(ع) به دستور خود آن حضرت، در مسائل دین باید سراغ فقهای اسلام رفت و از آنان تقلید کرد [۱].
تقلید در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱
منظور آن دسته از آیاتی است که در پاسخ پیامبر مشرکان مسئله تقلید از دیگران را مطرح می‌کنند و قرآن به آن پاسخ می‌دهد.
بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ * وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ * قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ
[۲]
نکته: در این آیات:
- تقلید مشرکان عصر پیامبر اسلام از نیاکان خویش: إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ[۳] همانند مشرکان عصر پیامبران پیشین مطرح گردیده است: مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ[۴]
- استدلال پیامبر اسلام بر باطل بودن این گونه تقلیدذکر گردیده است: أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ[۵][۶].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۵۶.
- ↑ «(نه،) بلکه گفتند: ما به راستی پدرانمان را بر آیینی یافته‌ایم و ما نیز در پی آنان رهجوییم * و بدین‌گونه ما پیش از تو در هیچ شهری بیم‌دهنده‌ای نفرستادیم مگر که کامروایان آن (شهر) گفتند: ما پدران خویش را بر آیینی یافته‌ایم و آثار آنان را پی می‌گیریم * گفت: حتّی اگر برای شما از آنچه پدران خود را بر آن یافته‌اید چیزی رهنمون‌تر بیاورم؟ گفتند: ما آنچه را بدان فرستاده شده‌اید انکار می‌کنیم» سوره زخرف، آیه ۲۲-۲۴.
- ↑ «(نه،) بلکه گفتند: ما به راستی پدرانمان را بر آیینی یافته‌ایم و ما نیز در پی آنان رهجوییم» سوره زخرف، آیه ۲۲.
- ↑ «و بدین‌گونه ما پیش از تو در هیچ شهری بیم‌دهنده‌ای نفرستادیم مگر که کامروایان آن (شهر) گفتند: ما پدران خویش را بر آیینی یافته‌ایم و آثار آنان را پی می‌گیریم» سوره زخرف، آیه ۲۳.
- ↑ «گفت: حتّی اگر برای شما از آنچه پدران خود را بر آن یافته‌اید چیزی رهنمون‌تر بیاورم؟ گفتند: ما آنچه را بدان فرستاده شده‌اید انکار می‌کنیم» سوره زخرف، آیه ۲۴.
- ↑ سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۳۲۹.