خواب: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
*در [[احادیث]] [[معصومین]] {{ع}} به [[آداب]] مخصوصی برای خواب اشاره شده است. از جمله آن‌ها موارد زیر است: | *در [[احادیث]] [[معصومین]] {{ع}} به [[آداب]] مخصوصی برای خواب اشاره شده است. از جمله آن‌ها موارد زیر است: | ||
وضو و [[طهارت]] پیش از خواب، [[محاسبه]] [[نفس]]، خواندن برخی سوره‌ها مانند [[توحید]] و [[یس]] و تکاثر، پرهیز از خواب بین طلوعین ([[طلوع فجر]] و طلوع [[آفتاب]]) و نیز بعد از عصر و بین [[مغرب]] و عشاء، سفارش به خواب قیلوله (قبل از ظهر) که باعث [[شادابی]] و تقویت حافظه می‌شود، سفارش به خوابیدن بر پشت و دست راست و پرهیز از خوابیدن به روی و دست چپ<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 375.</ref>. | وضو و [[طهارت]] پیش از خواب، [[محاسبه]] [[نفس]]، خواندن برخی سوره‌ها مانند [[توحید]] و [[یس]] و تکاثر، پرهیز از خواب بین طلوعین ([[طلوع فجر]] و طلوع [[آفتاب]]) و نیز بعد از عصر و بین [[مغرب]] و عشاء، سفارش به خواب قیلوله (قبل از ظهر) که باعث [[شادابی]] و تقویت حافظه می‌شود، سفارش به خوابیدن بر پشت و دست راست و پرهیز از خوابیدن به روی و دست چپ<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 375.</ref>. | ||
==خواب در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱== | |||
منظور از این مدخل آیاتی است که [[خداوند]] به [[پیامبر]] [[دستور]] [[بیداری]] قسمتی از شب را برای [[عبادت]] وتهجد می‌دهد و یا آیاتی که رؤیاهای [[پیامبر]] را صادق می‌داند که تحقق پیدا می‌کند. | |||
#{{متن قرآن|ِ يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ}}<ref>«ای جامه بر خویش پیچیده» سوره مزمل، آیه ۱.</ref> * {{متن قرآن|قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا * نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا * أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا}}<ref>«شب را- جز اندکی- بپای خیز * نیمی‌از آن را یا اندکی از آن (نیمه) را کم کن! * یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۲-۴.</ref> | |||
#{{متن قرآن|إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ}}<ref>«بی‌گمان پروردگارت می‌داند که تو و دستهای از کسانی که با تواند نزدیک به دو سوم شب و نیمه آن و یک سوم آن برمی‌خیزید؛ و خداوند شب و روز را اندازه می‌دارد، او معلوم داشت که شما هرگز آن را نمی‌توانید شمار کرد پس از شما در گذشت؛ اکنون آنچه میسّر است از قرآن» سوره مزمل، آیه ۲۰.</ref> | |||
#{{متن قرآن|ِ وَلَكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت «اندک» نشان داد و اگر آنان را «بسیار» نشان داده بود سست می‌شدید و در کار (جنگ) اختلاف می‌یافتید ولی خداوند (شما را) در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست» سوره انفال، آیه ۴۳.</ref> | |||
#{{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۶۰.</ref> | |||
#{{متن قرآن|ْلَقَدْ صَدَقَ اللٰهُ رَسُولَهُ الرؤْیٰا بِالْحَق لَتَدْخُلُن الْمَسْجِدَ الْحَرٰامَ إِنْ شٰاءَ اللٰهُ آمِنِینَ مُحَلقِینَ رُؤُسَکمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا}}<ref>«خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پ» سوره فتح، آیه ۲۷.</ref> | |||
'''نتیجه''': در این [[آیات]] این محورها مطرح گردیده است: | |||
#بیدار شدن از [[خواب]] در [[دل]] شب برای [[تهجد]] وقرائت [[قرآن]]، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ... قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا...وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا}}<ref>«ای جامه بر خویش پیچیده» سوره مزمل، آیه ۱-۴.</ref>.... | |||
# [[آگاهی]] [[خداوند]] از [[بیداری]] [[پیامبر]] از [[خواب]] [[شب]] برای [[تهجد]] و [[شب زنده داری]]: {{متن قرآن|إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ}}<ref>«بی‌گمان پروردگارت می‌داند که تو و دستهای از کسانی که با تواند نزدیک به دو سوم شب و نیمه آن و یک سوم آن برمی‌خیزید؛ و خداوند شب و روز را اندازه می‌دارد، او معلوم داشت که شما هرگز آن را نمی‌توانید شمار کرد پس از شما در گذشت؛ اکنون آنچه میسّر است از قرآن» سوره مزمل، آیه ۲۰.</ref> | |||
#رؤیای [[پیامبر]] در باره تعداد افراد [[دشمن]] [[اطمینان]] بخش و [[آرامش]] آفرین، برای قلب‌های [[رزمندگان]]، در [[جنگ بدر]]: {{متن قرآن|إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت «اندک» نشان داد و اگر آنان را «بسیار» نشان داده بود سست می‌شدید و در کار (جنگ) اختلاف می‌یافتید ولی خداوند (شما را) در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست» سوره انفال، آیه ۴۳.</ref> | |||
# [[حقیقت]] نمایانده شده در [[رؤیا]] بر [[پیامبر]] [[وسیله]] [[آزمایش]] [[مردم]]: {{متن قرآن|وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۶۰.</ref> | |||
# [[رؤیای صادقه]] [[پیامبر]] باعث [[آگاهی]] [[مسلمانان]] از ورود به [[مسجد الحرام]] با [[امنیت]] و اجرای [[اعمال]] [[حج]]: {{متن قرآن|لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ}}<ref>«خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پ» سوره فتح، آیه ۲۷.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۴۹۹.</ref>. | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۹
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- مدخل‌های وابسته به این بحث:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خواب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- خواب عبارت است از حالتی که در آن سطح هوشیاری کاهش یابد و فرد با تعلیق نسبی ادراک، غیرفعال شدن تقریبی عضلات و حرکات ارادی و حواس به‌دلیل ضعیف‌شدن پیوند نفس و جسم روبه‌رو شود. در قرآن کریم ذیل آیاتی چند به این موضوع اشاره شده است: خدا جان‌ها را به هنگام مردنشان می‌گیرد و نیز جان کسانی را که در خواب خود نمرده‌اند. جان‌هایی را که حکم مرگ بر آن‌ها رانده شده نگه می‌دارد و دیگران را تا زمانی که معین است بازمی‌فرستد. در این امر عبرت‌هاست برای آن‌ها که می‌اندیشند[۱]. مطابق با آیه فوق، خواب در حقیقت حالتی است که خداوند نفوس آدمیان را می‌گیرد. بنابراین بین مرگ و خواب مشابهت وجود دارد. از این‌رو در روایتی منسوب به امام علی (ع) و پیامبر (ص)، از خواب تعبیر به برادر مرگ شده است. هم‌چنین خواب را همانند مرگ دانسته و مرگ را به خوابی طولانی تشبیه کرده‌اند که بیداری آن در روز قیامت میسر می‌شود. امام علی (ع) پس از ضربت‌خوردن به گزارش خوابی می‌پردازد که در آن با رسول خدا (ص) ملاقات داشته است: نشسته بودم که به خواب رفتم. رسول الله بر من گذر کرد...[۲][۳].
- در تعالیم اسلامی از خواب به‌عنوان موهبتی الهی یاد شده است. قرآن کریم می‌فرماید: خواب را موجب آرامش [قرار دادیم][۴][۵].
- در غزوات بدر و احد، به نصّ قرآن خوابی بر رزمندگان چیره شد تا احساس آرامش در آنان ایجاد کند. به موجب آن خواب، شمار بسیار دشمنان در نظرشان جلوه نکرد[۶]. امام علی (ع) نیز در سخنانی به این وجه از خواب اشاره کرده و خواب را مایه آسودگی از درد نامیده‌اند. خواب گرچه از نعمات الهی است، اما در تعالیم اسلامی شب‌زنده‌داری و دوری‌گزینی از خواب زیاد، بر پیامبران الهی امری واجب شمرده شده و به مؤمنان نیز سفارش شده است[۷]. امام علی (ع) نیز خواب گران را مایه خسران آدمی و از بین برنده نفس و مایه از دست رفتن عملی دانسته که امکان جبرانش در روز فراهم نیست و نیز آن را مایه از دست شدن فرصت‌ها برمی‌شمرد: ای بسا خواب نوشین شب‌هنگام، که تصمیم‌های روز را باطل سازد...[۸]. هم‌چنین در حالات تقواپیشگان نیز دلالتی بر بیداری در شباهنگام و راز و نیاز و تفکر و تدبر در عالم هستی و یاد خدا و زمزمه قرآن رفته است[۹]. آن حضرت در کلامی فرمود: و شب‌هنگام خواب را بر چشم خود حرام کند، یا چون خواب بر او غلبه کند، زمین را نهالی و دستهای خود را بالش سازد. در میان مردمی که از وحشت قیامت شب را زنده داشته‌اند و از جامه خواب دوری گزیده‌اند و لب‌هایشان به ذکر پروردگارشان می‌جنبد و گناهانشان در اثر آمرزش خواستن فراوانشان ناچیز شده است. "اینان حزب خداوندند و حزب خداوند رستگارند"[۱۰][۱۱].
- افزون بر این، امام علی (ع) در مواردی غفلت انسان‌ها را به خواب تشبیه کرده، در نتیجه به انذار انسان‌ها از غفلت‌زدگی پرداخته و بر ضرورت بیدار شدن از خواب غفلت تأکید کرده‌اند[۱۲]. آن حضرت زندگی مردم دوران جاهلیّت را به کسانی‌که در خواب غفلت فرو رفته‌اند تشبیه کرده‌اند[۱۳]. نیز می‌فرماید: ای بندگان خدا، از خدا بترسی، چونان خردمندی که اندیشه معاد، قلب او را تسخیر کرده و بیم از عذاب، پیکرش را رنجور داشته و شب‌زنده‌داری‌ها، آن خواب اندک را هم از او ربوده است[۱۴]. در فرازی دیگر فرمود: و چه چیزی تو را به هلاکت خویش دل‌بسته ساخته؟ آیا دردت را درمانی نیست؟ آیا از این خواب گران دیده نمی‌گشایی؟ چرا آن‌سان که به دیگران مهر می‌ورزی به خود مهربان نیستی؟[۱۵][۱۶].
- در احادیث معصومین (ع) به آداب مخصوصی برای خواب اشاره شده است. از جمله آن‌ها موارد زیر است:
وضو و طهارت پیش از خواب، محاسبه نفس، خواندن برخی سوره‌ها مانند توحید و یس و تکاثر، پرهیز از خواب بین طلوعین (طلوع فجر و طلوع آفتاب) و نیز بعد از عصر و بین مغرب و عشاء، سفارش به خواب قیلوله (قبل از ظهر) که باعث شادابی و تقویت حافظه می‌شود، سفارش به خوابیدن بر پشت و دست راست و پرهیز از خوابیدن به روی و دست چپ[۱۷].
خواب در فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱
منظور از این مدخل آیاتی است که خداوند به پیامبر دستور بیداری قسمتی از شب را برای عبادت وتهجد می‌دهد و یا آیاتی که رؤیاهای پیامبر را صادق می‌داند که تحقق پیدا می‌کند.
- ﴿ِ يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ﴾[۱۸] * ﴿قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا * نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا * أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا﴾[۱۹]
- ﴿إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ﴾[۲۰]
- ﴿ِ وَلَكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴾[۲۱]
- ﴿وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا﴾[۲۲]
- ﴿ْلَقَدْ صَدَقَ اللٰهُ رَسُولَهُ الرؤْیٰا بِالْحَق لَتَدْخُلُن الْمَسْجِدَ الْحَرٰامَ إِنْ شٰاءَ اللٰهُ آمِنِینَ مُحَلقِینَ رُؤُسَکمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا﴾[۲۳]
نتیجه: در این آیات این محورها مطرح گردیده است:
- بیدار شدن از خواب در دل شب برای تهجد وقرائت قرآن، توصیه خداوند به پیامبر: ﴿يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ... قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا...وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا﴾[۲۴]....
- آگاهی خداوند از بیداری پیامبر از خواب شب برای تهجد و شب زنده داری: ﴿إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ﴾[۲۵]
- رؤیای پیامبر در باره تعداد افراد دشمن اطمینان بخش و آرامش آفرین، برای قلب‌های رزمندگان، در جنگ بدر: ﴿إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ﴾[۲۶]
- حقیقت نمایانده شده در رؤیا بر پیامبر وسیله آزمایش مردم: ﴿وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ﴾[۲۷]
- رؤیای صادقه پیامبر باعث آگاهی مسلمانان از ورود به مسجد الحرام با امنیت و اجرای اعمال حج: ﴿لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ﴾[۲۸][۲۹].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ﴿اللَّهُ يَتَوَفَّى الأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴾؛ سوره زمر، آیه۴۲؛ نیز نک: ﴿ وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴾؛ سوره انعام، آیه ۶۰
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۶۹: «"مَلَكَتْنِي عَيْنِي وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِي رَسُولُ اللَّهِ"»
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 373- 374.
- ↑ ﴿وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا ﴾؛ سوره فرقان، آیه ۴۷ و ﴿ وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴾؛ سوره نبأ، آیه ۹
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 374.
- ↑ ﴿ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَائِفَةً مِّنكُمْ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۴
- ↑ ﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا ﴾؛ سوره اسراء، آیه ۷۹، ﴿إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴾؛ سوره سجده، آیه ۱۵ – ۱۶ و ﴿يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَلِيلا نِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِيلا ﴾؛ سوره مزّمّل، آیه ۱ – ۳
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۱: «"مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ..."»
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳: «"أَمَّا اللَّيْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ... تَالِينَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ يُرَتِّلُونَهَا تَرْتِيلًا.... يُصْبِحُ وَ هَمُّهُ الذِّكْرُ..."»
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۴۵: «"وَ هَجَرَتْ فِي اللَّيْلِ غُمْضَهَا حَتَّى إِذَا غَلَبَ الْكَرَى عَلَيْهَا افْتَرَشَتْ أَرْضَهَا وَ تَوَسَّدَتْ كَفَّهَا، فِي مَعْشَرٍ أَسْهَرَ عُيُونَهُمْ خَوْفُ مَعَادِهِمْ وَ تَجَافَتْ عَنْ مَضَاجِعِهِمْ جُنُوبُهُمْ وَ هَمْهَمَتْ بِذِكْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ، "أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ"»
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 374.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۸۲: «"وَ اسْتَيْقِظْ مِنْ غَفْلَتِكَ... فَأَفِقْ أَيُّهَا السَّامِعُ مِنْ سَكْرَتِكَ وَ اسْتَيْقِظْ مِنْ غَفْلَتِكَ... إِنِّي أُحَذِّرُكُمْ وَ نَفْسِي هَذِهِ الْمَنْزِلَةَ...."»
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۵۷
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۸۲: «"فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ شَغَلَ التَّفَكُّرُ قَلْبَهُ وَ أَنْصَبَ الْخَوْفُ بَدَنَهُ وَ أَسْهَرَ التَّهَجُّدُ غِرَارَ نَوْمِه"»
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۴: «"مَا أَنَّسَكَ بِهَلَكَةِ نَفْسِكَ؟ أَمَا مِنْ دَائِكَ بُلُولٌ؟ أَمْ لَيْسَ مِنْ نَوْمَتِكَ يَقَظَةٌ؟ أَمَا تَرْحَمُ مِنْ نَفْسِكَ مَا تَرْحَمُ مِنْ غَيْرِكَ؟"»
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 374- 375.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 375.
- ↑ «ای جامه بر خویش پیچیده» سوره مزمل، آیه ۱.
- ↑ «شب را- جز اندکی- بپای خیز * نیمی‌از آن را یا اندکی از آن (نیمه) را کم کن! * یا (اندکی) بر آن بیفزای و قرآن را آرام و روشن بخوان» سوره مزمل، آیه ۲-۴.
- ↑ «بی‌گمان پروردگارت می‌داند که تو و دستهای از کسانی که با تواند نزدیک به دو سوم شب و نیمه آن و یک سوم آن برمی‌خیزید؛ و خداوند شب و روز را اندازه می‌دارد، او معلوم داشت که شما هرگز آن را نمی‌توانید شمار کرد پس از شما در گذشت؛ اکنون آنچه میسّر است از قرآن» سوره مزمل، آیه ۲۰.
- ↑ «(یاد کن) آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت «اندک» نشان داد و اگر آنان را «بسیار» نشان داده بود سست می‌شدید و در کار (جنگ) اختلاف می‌یافتید ولی خداوند (شما را) در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست» سوره انفال، آیه ۴۳.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۶۰.
- ↑ «خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پ» سوره فتح، آیه ۲۷.
- ↑ «ای جامه بر خویش پیچیده» سوره مزمل، آیه ۱-۴.
- ↑ «بی‌گمان پروردگارت می‌داند که تو و دستهای از کسانی که با تواند نزدیک به دو سوم شب و نیمه آن و یک سوم آن برمی‌خیزید؛ و خداوند شب و روز را اندازه می‌دارد، او معلوم داشت که شما هرگز آن را نمی‌توانید شمار کرد پس از شما در گذشت؛ اکنون آنچه میسّر است از قرآن» سوره مزمل، آیه ۲۰.
- ↑ «(یاد کن) آنگاه را که خداوند آنان را به تو در خوابت «اندک» نشان داد و اگر آنان را «بسیار» نشان داده بود سست می‌شدید و در کار (جنگ) اختلاف می‌یافتید ولی خداوند (شما را) در امان داشت که او به اندیشه‌ها داناست» سوره انفال، آیه ۴۳.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که با تو گفتیم: پروردگارت به مردم چیرگی دارد و خوابی که ما به تو نمایاندیم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمون مردم قرار ندادیم و آنان را بیم می‌دهیم اما جز سرکشی بزرگ، به آنان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۶۰.
- ↑ «خداوند، به حق رؤیای پیامبرش را راست گردانیده است؛ شما اگر خداوند بخواهد با ایمنی، در حالی که سرهای خود را تراشیده و موها را کوتاه کرده‌اید، بی‌آنکه بهراسید به مسجد الحرام وارد می‌شوید بنابراین او چیزی را می‌دانست که شما نمی‌دانید، از این رو پیش از آن پ» سوره فتح، آیه ۲۷.
- ↑ سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۴۹۹.