غیبت امام مهدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'رده:مدخل‌' به 'رده:مدخل')
جز (جایگزینی متن - 'منتخب الاثر،' به 'منتخب الاثر،')
خط ۳۲: خط ۳۲:
*[[مخالفان]] [[شیعه]]، از آغاز [[غیبت]] تاکنون، مسئله‌ها و شبهه‌های فراوانی را درباره [[غیبت]] ساخته و پرداخته‌اند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 354.</ref>.
*[[مخالفان]] [[شیعه]]، از آغاز [[غیبت]] تاکنون، مسئله‌ها و شبهه‌های فراوانی را درباره [[غیبت]] ساخته و پرداخته‌اند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 354.</ref>.
*در برابر، [[دانشمندان شیعه]] کوشیده‌اند به آنها پاسخ دهند. برخی از مهم‌ترین [[شبهه‌ها]] عبارت‌اند از:
*در برابر، [[دانشمندان شیعه]] کوشیده‌اند به آنها پاسخ دهند. برخی از مهم‌ترین [[شبهه‌ها]] عبارت‌اند از:
#[[شیعیان]] معتقدند که [[امام]] [[معصوم]]، نقشی بسیار حیاتی در [[هدایت]] [[جامعه اسلامی]] و [[مسلمانان]] دارد. حال، چگونه ممکن است چنین کسی [[غایب]] شود؟<ref>مصنفات الشیخ المفید، ۳/ ۱۱۵- ۱۱۳.</ref> برای یافتن پاسخ این مسئله، باید به [[عقیده شیعه]] درباره [[جایگاه امام]] [[معصوم]] در [[جهان]] بنگریم. [[شیعیان]] معتقدند که [[امامت]] مراتبی دارد و [[حکومت]]، [[قضاوت]] و بیان [[معارف]] و [[تعالیم]] [[الهی]]، تنها از مراتب ظاهری [[امامت]] است. [[امامت]] دارای مرتبه‌ای [[باطنی]] نیز هست. [[امام]]{{ع}} بر اساس [[ولایت باطنی]] است که سبب بقای [[جهان]] و [[نزول]] [[برکات الهی]] می‌شود و [[هدایت]] [[معنوی]] و [[باطنی]] [[مؤمنین]] را برعهده می‌گیرد<ref>مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۴/ ۸۴۹- ۸۴۵؛ شیعه در اسلام‌، ۱۵۲.</ref>. در [[روایات]] آمده است که اگر [[زمین]] از [[حجت خدا]] خالی باشد، ساکنانش را فرو می‌برد<ref>الاصول من الکافی‌، ۱/ ۱۳۷.</ref>. پس [[امام]]{{ع}} [[هنگام غیبت]] نیز زنده است و [[زندگی]] می‌کند؛ اما وجود او همچون [[خورشید]] در پس ابر [[پنهان]] است. هر چند دیده نمی‌شود، اهل [[جهان]] را [[نور]] و گرما می‌بخشد<ref>منتخب الاثر، ۲۷۱ و ۲۷۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 354.</ref>.
#[[شیعیان]] معتقدند که [[امام]] [[معصوم]]، نقشی بسیار حیاتی در [[هدایت]] [[جامعه اسلامی]] و [[مسلمانان]] دارد. حال، چگونه ممکن است چنین کسی [[غایب]] شود؟<ref>مصنفات الشیخ المفید، ۳/ ۱۱۵- ۱۱۳.</ref> برای یافتن پاسخ این مسئله، باید به [[عقیده شیعه]] درباره [[جایگاه امام]] [[معصوم]] در [[جهان]] بنگریم. [[شیعیان]] معتقدند که [[امامت]] مراتبی دارد و [[حکومت]]، [[قضاوت]] و بیان [[معارف]] و [[تعالیم]] [[الهی]]، تنها از مراتب ظاهری [[امامت]] است. [[امامت]] دارای مرتبه‌ای [[باطنی]] نیز هست. [[امام]]{{ع}} بر اساس [[ولایت باطنی]] است که سبب بقای [[جهان]] و [[نزول]] [[برکات الهی]] می‌شود و [[هدایت]] [[معنوی]] و [[باطنی]] [[مؤمنین]] را برعهده می‌گیرد<ref>مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۴/ ۸۴۹- ۸۴۵؛ شیعه در اسلام‌، ۱۵۲.</ref>. در [[روایات]] آمده است که اگر [[زمین]] از [[حجت خدا]] خالی باشد، ساکنانش را فرو می‌برد<ref>الاصول من الکافی‌، ۱/ ۱۳۷.</ref>. پس [[امام]]{{ع}} [[هنگام غیبت]] نیز زنده است و [[زندگی]] می‌کند؛ اما وجود او همچون [[خورشید]] در پس ابر [[پنهان]] است. هر چند دیده نمی‌شود، اهل [[جهان]] را [[نور]] و گرما می‌بخشد<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ۲۷۱ و ۲۷۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 354.</ref>.
#اگر [[علت غیبت]]، خطری است که [[جان]] [[امام]]{{ع}} را تهدید می‌کند، چرا [[امامان معصوم]]{{عم}} دیگر [[غیبت]] نکردند؟ چرا او همانند نیاکان خود، ظاهر نمی‌شود تا یا پیروز گردد و یا به [[شهادت]] رسد؟ [[دانشمندان شیعه]] در پاسخ به این مسئله گفته‌اند: [[امام زمان]]{{ع}} [[مأمور]] است که [[دادگری]] و [[یکتاپرستی]] را در [[زمین]] استقرار بخشد. چنین نیست که او همانند پدرانش از روی [[تقیه]] با [[ستمگران]] [[بیعت]] کند. [[ظهور]] آن [[حضرت]]، پیش از آماده شدن شرایط، موجب می‌شود که نتواند به [[وظایف]] خویش عمل کند و به [[اهداف الهی]] دست یابد. [[امامان]] پیشین چنین وظایفی برعهده نداشته‌اند<ref>امامت و مهدویت‌، ۲/ ۳۴۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 355.</ref>.
#اگر [[علت غیبت]]، خطری است که [[جان]] [[امام]]{{ع}} را تهدید می‌کند، چرا [[امامان معصوم]]{{عم}} دیگر [[غیبت]] نکردند؟ چرا او همانند نیاکان خود، ظاهر نمی‌شود تا یا پیروز گردد و یا به [[شهادت]] رسد؟ [[دانشمندان شیعه]] در پاسخ به این مسئله گفته‌اند: [[امام زمان]]{{ع}} [[مأمور]] است که [[دادگری]] و [[یکتاپرستی]] را در [[زمین]] استقرار بخشد. چنین نیست که او همانند پدرانش از روی [[تقیه]] با [[ستمگران]] [[بیعت]] کند. [[ظهور]] آن [[حضرت]]، پیش از آماده شدن شرایط، موجب می‌شود که نتواند به [[وظایف]] خویش عمل کند و به [[اهداف الهی]] دست یابد. [[امامان]] پیشین چنین وظایفی برعهده نداشته‌اند<ref>امامت و مهدویت‌، ۲/ ۳۴۹.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 355.</ref>.


نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۱

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث غیبت امام مهدی است. "غیبت امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غیبت امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

غیبت صغری و غیبت کبری

  1. غیبت صغری، از وفات امام یازدهم(ع) (۲۶۰ ق.) آغاز می‌شود و تا ۳۲۹ ق.، شصت و نه سال، ادامه می‌یابد[۴].
  2. غیبت کبری یا تامه، از پایان غیبت صغری آغاز می‌شود و تا حال ادامه دارد[۵]. غیبت صغری زمینه‌ای بود تا شیعیان برای غیبت کبری آماده گردند. در این دوره، امام(ع) از طریق چهار نماینده با مردم در ارتباط بود و به نیازهای علمی و معنوی آنان پاسخ می‌گفت[۶].
  1. عثمان بن سعید عمری،
  2. محمد بن عثمان،
  3. حسین بن روح نوبختی
  4. علی بن محمد سمری[۷].

فلسفه غیبت

  1. بیم از کشته شدن: بنابراین روایات، یکی از دلایل غیبت امام(ع) این است که دشمنان در پی کشتن اویند. در تاریخ نیز آمده است که بنی عباس از روایات اسلامی فهمیده بودند کسی در خاندان پیامبر(ص) به دنیا می‌آید که حکومت ستمکاران را نابود می‌کند. از این رو در پی‌اش بودند تا او را بیابند و بکشند.
  2. به گردن نداشتن بیعت: از مصالح غیبت، این است که امام مهدی(ع) ناچار نمی‌شود پیش از ظهور، از راه تقیه، با زمامداران و حاکمان بیعت کند. از این رو، وقتی ظهور می‌کند، بیعت کسی بر گردنش نیست[۱۸].
  3. آماده کردن و آزمودن شیعیان: در برخی روایات آمده است که آماده نبودن شیعیان و اختلاف آنان با یکدیگر موجب می‌شود غیبت امام(ع) طولانی گردد. در این روزگار، شیعیان آزموده می‌شوند[۱۹][۲۰].

شبهه‌های غیبت

  1. شیعیان معتقدند که امام معصوم، نقشی بسیار حیاتی در هدایت جامعه اسلامی و مسلمانان دارد. حال، چگونه ممکن است چنین کسی غایب شود؟[۲۲] برای یافتن پاسخ این مسئله، باید به عقیده شیعه درباره جایگاه امام معصوم در جهان بنگریم. شیعیان معتقدند که امامت مراتبی دارد و حکومت، قضاوت و بیان معارف و تعالیم الهی، تنها از مراتب ظاهری امامت است. امامت دارای مرتبه‌ای باطنی نیز هست. امام(ع) بر اساس ولایت باطنی است که سبب بقای جهان و نزول برکات الهی می‌شود و هدایت معنوی و باطنی مؤمنین را برعهده می‌گیرد[۲۳]. در روایات آمده است که اگر زمین از حجت خدا خالی باشد، ساکنانش را فرو می‌برد[۲۴]. پس امام(ع) هنگام غیبت نیز زنده است و زندگی می‌کند؛ اما وجود او همچون خورشید در پس ابر پنهان است. هر چند دیده نمی‌شود، اهل جهان را نور و گرما می‌بخشد[۲۵][۲۶].
  2. اگر علت غیبت، خطری است که جان امام(ع) را تهدید می‌کند، چرا امامان معصوم(ع) دیگر غیبت نکردند؟ چرا او همانند نیاکان خود، ظاهر نمی‌شود تا یا پیروز گردد و یا به شهادت رسد؟ دانشمندان شیعه در پاسخ به این مسئله گفته‌اند: امام زمان(ع) مأمور است که دادگری و یکتاپرستی را در زمین استقرار بخشد. چنین نیست که او همانند پدرانش از روی تقیه با ستمگران بیعت کند. ظهور آن حضرت، پیش از آماده شدن شرایط، موجب می‌شود که نتواند به وظایف خویش عمل کند و به اهداف الهی دست یابد. امامان پیشین چنین وظایفی برعهده نداشته‌اند[۲۷][۲۸].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم‌، ۲۲.
  2. ↑ آخرین امید، ۶۰.
  3. ↑ فرهنگ شیعه، ص 352.
  4. ↑ الغیبة، شیخ طوسی/ ۲۴۲؛ تاریخ الغیبة الصغری‌، ۳۴۵.
  5. ↑ الاصول من الکافی‌، ۱/ ۲۷۵/ ۱۹.
  6. ↑ فرهنگ شیعه، ص 352.
  7. ↑ فرهنگ شیعه، ص 352.
  8. ↑ الغیبة، شیخ طوسی/ ۲۴۲.
  9. ↑ اکمال الدین‌، ۲/ ۴۴۲؛ آخرین امام، ۷۷ و ۱۱۴.
  10. ↑ الغیبة، ۲۴۴.
  11. ↑ فرهنگ شیعه، ص 353.
  12. ↑ بحارالانوار، ۵۱/ ۶۸.
  13. ↑ فرهنگ شیعه، ص 353.
  14. ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم‌، ۲۲۳.
  15. ↑ البیع‌، امام خمینی/ ۲/ ۴۶۷.
  16. ↑ فرهنگ شیعه، ص 353.
  17. ↑ کمال‌الدین‌، ۲/ ۴۸۲.
  18. ↑ کمال‌الدین‌، ۴۸۱/ ۲- ۴؛ امامت و مهدویت‌، ۲/ ۳۵۰.
  19. ↑ بحارالانوار، ۵۱/ ۲۲۲ و ۵۲/ ۱۱۰ و ۱۱۱؛ الاصول الکافی‌، ۲/ ۲۷۱.
  20. ↑ فرهنگ شیعه، ص 354.
  21. ↑ فرهنگ شیعه، ص 354.
  22. ↑ مصنفات الشیخ المفید، ۳/ ۱۱۵- ۱۱۳.
  23. ↑ مجموعه آثار شهید مطهری‌، ۴/ ۸۴۹- ۸۴۵؛ شیعه در اسلام‌، ۱۵۲.
  24. ↑ الاصول من الکافی‌، ۱/ ۱۳۷.
  25. ↑ منتخب الاثر، ۲۷۱ و ۲۷۲.
  26. ↑ فرهنگ شیعه، ص 354.
  27. ↑ امامت و مهدویت‌، ۲/ ۳۴۹.
  28. ↑ فرهنگ شیعه، ص 355.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=غیبت_امام_مهدی_در_کلام_اسلامی&oldid=304692»