زید بن ارقم در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۵: خط ۱۵:


==آیا [[زید]] [[حدیث غدیر]] را [[کتمان]] کرد؟==
==آیا [[زید]] [[حدیث غدیر]] را [[کتمان]] کرد؟==
*با این که [[زید]] همان طوری که اشاره شد همواره [[دوستدار]] [[خاندان پیامبر]]{{صل}} بود اما از برخی منابع و [[روایات]] استفاده می‌شود که او [[حدیث غدیر]] را [[کتمان]] کرد، اینک اصل داستان: برخی از مؤرخان از [[زید بن ارقم]] [[نقل]] کرده‌اند که گفت: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[رحبه]] (ورودی) [[کوفه]] [[مردم]] را قسم داد که هر که از [[پیامبر خدا]]{{صل}} شنیده است که او درباره من فرمود: {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ...}}<ref>هر کس من مولای اویم پس علی مولای اوست، خدایا دوست دار هرکه علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد....</ref>؛ برخیزد و بر آن [[گواهی]] دهد.
*با این که [[زید]] همان طوری که اشاره شد همواره [[دوستدار]] [[خاندان پیامبر]]{{صل}} بود اما از برخی منابع و [[روایات]] استفاده می‌شود که او [[حدیث غدیر]] را [[کتمان]] کرد، اینک اصل داستان: برخی از مؤرخان از [[زید بن ارقم]] [[نقل]] کرده‌اند که گفت: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[رحبه]] (ورودی) [[کوفه]] [[مردم]] را قسم داد که هر که از [[پیامبر خدا]]{{صل}} شنیده است که او درباره من فرمود: {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ}}<ref>هر کس من مولای اویم پس علی مولای اوست، خدایا دوست دار هرکه علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد....</ref>؛ برخیزد و بر آن [[گواهی]] دهد.
*[[دوازده نفر]] از [[بدریون]]، شش نفر از طرف راست و شش نفر از طرف چپ برخاستند و [[گواهی]] شنیدن این [[حدیث]] را دادند ولی من [[سکوت]] کردم و [[گواهی]] ندادم. [[زید]] می‌گوید: و به همین جهت [[خداوند]] [[نور]] چشمم را گرفت و [[نابینا]] شدم. [[زید]] از آن پس همواره افسوس می‌خورد و از عمل خود [[استغفار]] می‌نمود <ref>ارشد مفید، ج۱، ص۳۵۲ و بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۴۸.</ref>.
*[[دوازده نفر]] از [[بدریون]]، شش نفر از طرف راست و شش نفر از طرف چپ برخاستند و [[گواهی]] شنیدن این [[حدیث]] را دادند ولی من [[سکوت]] کردم و [[گواهی]] ندادم. [[زید]] می‌گوید: و به همین جهت [[خداوند]] [[نور]] چشمم را گرفت و [[نابینا]] شدم. [[زید]] از آن پس همواره افسوس می‌خورد و از عمل خود [[استغفار]] می‌نمود <ref>ارشد مفید، ج۱، ص۳۵۲ و بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۴۸.</ref>.
*و در سندی دیگر این [[حدیث]] از[[ طلحة بن عمیره]] [[نقل]] شده که [[دوازده نفر]] برخاستند و [[حدیث غدیر]] را [[شهادت]] دادند و [[انس بن مالک]] حاضر بود و [[شهادت]] نداد. [[حضرت علی]]{{ع}} به او فرمود: "ای [[انس بن مالک]]، چه چیز [[مانع]] شد که تو [[شهادت]] ندهی؟ با این که تو هم شنیده بودی آن‌چه ایشان شنیده بودند؟" [[[انس بن مالک]] گفت: [[یا علی]] پیر شده و فراموش کرده‌ام! [[حضرت]] در [[حق]] او [[نفرین]] کرد و گفت: "خدایا، اگر او [[دروغ]] گوید، او را به سفیدی سر (برص) [[مبتلا]] کن که چیزی او را نپوشاند". [[ابوعمیره]] می‌گوید: به [[خدا]] [[سوگند]]، [[شاهد]] بودم که او به [[مرض]] برص گرفتار شد که تا میان دو چشمش سفید شده<ref>بحار النوار، ج۴۲، ص۱۴۸.</ref>.
*و در سندی دیگر این [[حدیث]] از[[ طلحة بن عمیره]] [[نقل]] شده که [[دوازده نفر]] برخاستند و [[حدیث غدیر]] را [[شهادت]] دادند و [[انس بن مالک]] حاضر بود و [[شهادت]] نداد. [[حضرت علی]]{{ع}} به او فرمود: "ای [[انس بن مالک]]، چه چیز [[مانع]] شد که تو [[شهادت]] ندهی؟ با این که تو هم شنیده بودی آن‌چه ایشان شنیده بودند؟" [[انس بن مالک]] گفت: [[یا علی]] پیر شده و فراموش کرده‌ام! [[حضرت]] در [[حق]] او [[نفرین]] کرد و گفت: "خدایا، اگر او [[دروغ]] گوید، او را به سفیدی سر (برص) [[مبتلا]] کن که چیزی او را نپوشاند". [[ابوعمیره]] می‌گوید: به [[خدا]] [[سوگند]]، [[شاهد]] بودم که او به [[مرض]] برص گرفتار شد که تا میان دو چشمش سفید شده<ref>بحار النوار، ج۴۲، ص۱۴۸.</ref>.
*در این [[سند]] نامی از [[زید]] و [[کتمان شهادت]] او نیامده است. و در [[سند]] دیگری [[حضرت علی]]{{ع}} وقتی از آن جمع خواست [[شهادت]] [[غدیرخم]] را بدهند، [[براء بن عازب]] و [[انس بن مالک]] از [[شهادت]] خودداری کردند و [[براء بن عازب]] به [[نفرین]] [[حضرت]] [[نابینا]] شد و [[انس بن مالک]] به [[بیماری]] برص گرفتار شد <ref>اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.</ref>.
*در این [[سند]] نامی از [[زید]] و [[کتمان شهادت]] او نیامده است. و در [[سند]] دیگری [[حضرت علی]]{{ع}} وقتی از آن جمع خواست [[شهادت]] [[غدیرخم]] را بدهند، [[براء بن عازب]] و [[انس بن مالک]] از [[شهادت]] خودداری کردند و [[براء بن عازب]] به [[نفرین]] [[حضرت]] [[نابینا]] شد و [[انس بن مالک]] به [[بیماری]] برص گرفتار شد <ref>اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.</ref>.
* نسبت [[کتمان شهادت]] [[حدیث غدیر]] به [[زید بن ارقم]] درست نیست، زیرا:
* نسبت [[کتمان شهادت]] [[حدیث غدیر]] به [[زید بن ارقم]] درست نیست، زیرا:

نسخهٔ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۴۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث زید بن ارقم است. "زید بن ارقم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

محبت زید به خاندان پیامبر(ص)

آیا زید حدیث غدیر را کتمان کرد؟

  1. او همواره محب خاندان پیامبر بوده است.
  2. طبق نقل شیخ طوسی، او از اصحاب رسول خدا(ص) و علی و حسن و حسین(ع) بوده است [۱۲] و به نقل شیخ کشی از فضل بن شاذان صحابی امام رضا(ع) او از سابقون است که به دامان ولایت امیرالمؤمنین(ع) بازگشته است[۱۳].
  3. او با حضرت علی(ع) پس از قتل عثمان بیعت کرد و در جنگ صفین آن حضرت را یاری نمود [۱۴] و به علاوه در برخی از کتب حدیث مثل مستدرک حاکم و صحیح مسلم و غیر آن، اصل روایت حدیث غدیرخم و همین‌طور اصل حدیث ثقلین را به سند زید بن ارقم نقل کرده‌اند[۱۵]. اما موقعی که حضرت علی(ع) اعلان می‌کند که هرکس شاهد غدیرخم بوده شهادت دهد، او کتمان شهادت کند؟! به نظر خیلی بعید می‌آید، و هرگز شهادت به غدیر خم را کتمان نکرده است. البته نباید از این نکته غفلت کرد که انسان جایز الخطاست و نفس اماره گاهی انسان را وادار به گناه می‌کند والله العالم.[۱۶]

زید بن ارقم و نقل برخی روایات

حضور زید در مجلس ابن زیاد و سر امام حسین(ع)

وفات زید

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اسد الغابه، ج۲، ص۲۱۹؛ مستدرک حاکم، ج۳، ص۶۱۳ و اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.
  2. اسد الغابه، ج۲، ص۲۱۹ و مستدرک حاکم، ج۳، ص۶۱۳.
  3. ر.ک: وقعه صفین، ص۴۴۸.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۸۹-۵۹۰.
  5. «بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.
  6. بحار الانوار، ج۲۲، ص۳۲۲.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۹۰-۵۹۱.
  8. هر کس من مولای اویم پس علی مولای اوست، خدایا دوست دار هرکه علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد....
  9. ارشد مفید، ج۱، ص۳۵۲ و بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۴۸.
  10. بحار النوار، ج۴۲، ص۱۴۸.
  11. اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.
  12. اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۹.
  13. اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.
  14. وقعه صفین، ص۴۴۸ و اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.
  15. ر.ک: مستدرک حاکم، ج۳، ص۶۱۳ و اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۸.
  16. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۹۱-۵۹۳.
  17. «إِذَا رَأَيْتُمْ مُعَاوِيَةَ وَ عَمْرَو بْنَ اَلْعَاصِ مُجْتَمِعَيْنِ فَفَرِّقُوا بَيْنَهُمَا فَإِنَّهُمَا لَنْ يَجْتَمِعَا عَلَى خَيْرٍ»؛ وقعه صفین، ص۲۱۸.
  18. «إِذَا رَأَيْتُمْ مُعَاوِيَةَ عَلَى مِنْبَرِي يَخْطُبُ فَاقْتُلُوهُ»؛ وقعه صفین، ص۲۲۱.
  19. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۹۳-۵۹۴.
  20. «آیا پنداشته‌ای که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های ما (چیزی) شگرف بوده‌اند؟» سوره کهف، آیه ۹.
  21. ارشاد مفید، ج۲، ص۱۱۴-۱۱۷.
  22. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۹۴-۵۹۵.
  23. ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۹.
  24. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۹۵.