الله در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

#خداوندا! ای صاحب [[پادشاهی]] پاینده جاوید»<ref>نیایش سی‌و‌دوم.</ref>.

#«خداوندا! و مرا از [[یکتاپرستان]] و ایمان‌آورندگان به خود قرار ده»<ref>نیایش چهل‌و‌هشتم.</ref>.

بر این پایه، گرچه خدا را به هر یک از نام‌های نیکویش می‌توان خواند و از این طریق او را صدا زد و چیزی [[طلب]] نمود ولی [[جامع‌ترین]] نامی که در [[دعاهای امام سجاد]]{{ع}} بیشترین کاربرد را دارد نام مبارک الله است؛ چراکه “الله” مبدأ و فرجام هستی است: {{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الْأَوَّلِ‏ بِلَا أَوَّلٍ‏ كَانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ يَكُونُ بَعْدَهُ}}؛ «[[ستایش]] خدای را، آن نخستین بی‌پیشین را و آن آخرین بی‌پسین را، خداوندی که دیده بینایان از دیدارش قاصر آید و [[اندیشه]] واصفان از [[وصف]] او فرما ماند»... <ref>نیایش اول.</ref>.