امنیت پیش از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
* [[وضعیت امنیت جامعه در عصر پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)]] | * [[وضعیت امنیت جامعه در عصر پیش از ظهور چگونه است؟ (پرسش)]] | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{امام مهدی}} | {{امام مهدی}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:امنیت پیش از ظهور]] | [[رده:امنیت پیش از ظهور]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۱
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بر اثر تجاوز قدرت‌های بزرگ، امنیت از میان حکومت‌های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. رسول خدا (ص) می‌فرمایند: ظهور مهدی (ع) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج‌ومرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف[۱]. جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می‌دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه‌قطعه کردن آدم‌ها با ارّه از جمله آن‌هاست. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: سفیانی گروهی را مأمور می‌کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن‌گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می‌کند، کودکان می‌گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام‌های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می‌کشد و به دار می‌آویزد. پس از آن به سوی کوفه می‌رود و همان رفتار را با کودکان آن‌جا انجام می‌دهد و از آن‌جا بیرون می‌رود و باز جنایت می‌کند و در حالی که در دستش نیزه‌ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می‌کند و آن را به یکی از یارانش می‌سپارد و فرمان می‌دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می‌درد و جنینش را بیرون می‌آورد و هیچ کس نمی‌تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد[۲].
- ابو حمزه ثمالی می‌گوید: امام باقر (ع) فرمود: ای ابا حمزه! حضرت قائم (ع) قیام نمی‌کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت‌ها و فتنه‌ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هرشب و روز آرزوی مرگ می‌کند[۳].
- به اسارت رفتن مسلمانان[۴]، فرورفتن در زمین، افزایش مرگ‌های ناگهانی[۵]، ناامیدی مردم از نجات[۶]، نداشتن دادرس و پناه[۷] و جنگ و کشتار[۸] از جمله اوضاع پیش از ظهور است[۹].
