فقه نظام سیاسی اسلام ج۲ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

فقه نظام سیاسی اسلام، ج ۲
از مجموعهفقه نظام سیاسی اسلام
زبانفارسی
نویسندهمحسن اراکی
موضوعاسلام و سیاست
مذهبشیعه
ناشر[[:رده:انتشارات مجمع الفکر الإسلامی و دفتر نشر معارف|انتشارات مجمع الفکر الإسلامی و دفتر نشر معارف]][[رده:انتشارات مجمع الفکر الإسلامی و دفتر نشر معارف]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۹۴ ش
تعداد صفحه۳۶۸
شابک۹۷۸-۹۶۴-۵۳۱-۶۷۴-X
شماره ملی‬‬

این کتاب، جلد دوم از مجموعهٔ چهار جلدی فقه نظام سیاسی اسلام است و با زبان فارسی به مبحث فلسفه سیاسی می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محسن اراکی و ناشر آن مجمع الفکر الإسلامی و دفتر نشر معارف است.[۱]

طرح جلد دیگری از این کتاب

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف در این کتاب به تبیین فلسفه سیاسی که در سه بخش: چیستی قدرت سیاسی، چرایی قدرت سیاسی و چگونگی اعمال قدرت سیاسی تنظیم و تدوین شده است، می‌پردازد. وی هرکدام از این سه بخش را با طرح موضوعات و مباحثی همچون: قدرت سیاسی بالذات و بالعرض، ویژگی‌های قدرت سیاسی، ادله ضرورت و لزوم وجود حکومت در جامعه انسانی، منشأ مشروعیت قدرت سیاسی، مفهوم مشروعیت یا حقانیت، منشأ مشروعیت، منشأ پیدایش قدرت سیاسی و... شرح می‌دهد».[۱]

فهرست کتاب

۱.ضرورت تکوینی طبیعی
۲. ضرورت تکوینی اجتماعی
۳. ضرورت تشریعی
  • مبحث دوم: چرایی به معنای دوم
  • مقدمه
۱. منشأ مشروعیت قدرت سیاسی
۲. منشأ پیدایش قدرت سیاسی

دربارهٔ پدیدآورنده

محسن اراکی (پدیدآورنده)
محسن محمدی عراقی معروف به آیت‌ الله محسن اراکی (متولد ۱۳۳۴ ش، نجف)، مجتهد در علوم اسلامی، استاد خارج فقه و اصول حوزهٔ علمیهٔ قم، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه و دبیر کل پیشین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. وی علاوه بر تدریس کرسی درس خارج فقه و اصول، به نظریه‌پردازی و تألیف آثار علمی و دینی مبادرت ورزیده که «اصول فقه نوین»، «کتاب الخمس»، «نظریة الحکم فی الإسلام»، «فقه نظام سیاسی اسلام» و «فقه نظام اقتصادی اسلام» از بارزترین آنها هستند. نظریهٔ «فقه نظام» و دانش جدید «منطق دلالت» از جمله حوزه‌های نظریه‌پردازی وی به شمار می‌روند. مبارزه علیه رژیم پهلوی در ایران و رژیم بعث در عراق، حاکم شرع خوزستان، نمایندگی امام خمینی و امامت جمعه در دزفول، نمایندگی ولی فقیه در انگلیس، عضویت در شورای‌عالی مجمع جهانی اهل‌‌بیت، عضویت در هیئت امناى جامعة المصطفی العالمیة، ریاست هیئت امناى مجمع الفکر الإسلامی، ریاست دانشکده اصول الدین و تأسیس چندین نهاد و بنیاد علمی، آموزشی، فرهنگی و خیریه در داخل و خارج از کشور، از جمله فعالیت‌های او است.[۲] او مؤسس و رئیس مرکز پژوهشی و آموزشی امامت و ولایت است و دانشنامهٔ مجازی امامت و ولایت زیر نظر وی تدوین و انتشار می‌یابد.

کتاب‌های وابسته

پانویس