ابراهیم بن یزید نخعی

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(ابراهیم بن مالک اشتر)
اطلاعات فردی
کنیهابو عمران[۱]
لقبنخعی کوفی[۲]
محل زندگیکوفه
مذهبشیعه
صحابیامام علی(ع)[۳]، امام سجاد(ع)[۴]
اطلاعات حدیثی
اعتبارلم يذکروه
تعداد روایات۴
شهرتابراهیم بن اشتر نخعی
سایرنام وی در منابع ذیل آمده است: أعیان الشیعة : ۲ / ۲۳۲ و۲۴۸، جامع الرواة : ۱ / ۳۶، الجامع فی الرجال : ۱ / ۷۲ و۷۹، رجال الطوسی : ۳۵ رقم ۹ وفیه : «إبراهیم بن یزید النخعی» و : ۸۳ رقم ۱۶ وفیه : «إبراهیم بن یزید النخعی الکوفی یکنّی أبا عمران مات ۹۶ مولی وکان أعور»، غایة المرام : ۲۴، قاموس الرجال : ۱ / ۳۲۰ رقم ۲۲۸ و : ۳۴۲ رقم ۲۴۶، مجمع الرجال : ۱ / ۸۱، مستدرکات علم الرجال : ۱ / ۳۱۹ رقم ۵۳۹ و : ۲۲۹ رقم ۵۷۴، معجم رجال الحدیث : ۱ / ۳۶۲ رقم ۳۶۶، منهج المقال : ۲۹، الموسوعة الرجالیّة : ۷ / ۳۶، والوسیط : ۱۰. مصادر ترجمته عند العامة: الطبقات الکبری : ۶ / ۲۷۰ وفیه : «إبراهیم بن یزید بن الأسود بن عمرو بن ربیعة ابن حارثة بن سعد بن مالک بن النخع من مذهج ویکنّی أبا عمران وکان أعور»، الجرح والتعدیل : ۲ / ۱۴۴ رقم ۴۷۳ وفیه : «إبراهیم بن یزید بن عمرو أبو عمران النخعی»، التاریخ الکبیر : ۱ / ۳۳۳ رقم ۱۰۵۲ وفیه : «إبراهیم بن یزید بن عمرو أبو عمران الکوفی النخعی»، تاریخ الثقات : ۵۶ / ۴۵، تاریخ الإسلام : ۶ / ۲۷۹ رقم ۲۰۶، سیر أعلام النبلاء : ۴ / ۵۲۰ رقم ۲۱۳ وفیه : «إبراهیم یزید بن قیس بن الأسود بن عمرو بن ربیعة بن ذهل بن سعد بن مالک بن النخعی الیمانی الکوفی وهو ابن ملیکة أخت الأسود بن یزید»، تهذیب الکمال : ۲ / ۲۳۴ رقم ۲۶۵، تقریب التهذیب : ۱ / ۴۶ رقم ۳۰۱ وثقات ابن حبّان : ۴ / ۸.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ابراهیم بن یزید بن اسود بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن سعد بن مالک بن نخع نخعی کوفی

مقدمه

شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) و امام سجاد(ع) ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم نابینا بود و به ابوعمران کنیه داشت[۵].

او مردی صالح و فقیهی بزرگوار در کوفه بود و در حالی چشم از جهان بست که از ترس حجاج بن یوسف در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ هجری درگذشت. و بنا به قول ابو زرعه، حجاج او را به شهادت رساند[۶].

مامقانی نقل می‌کند: او به هنگام جان دادن خیلی مضطرب بود و بی تابی می‌کرد، به او گفته شد: چرا این همه مضطرب و ناراحتی؟ در پاسخ گفت: چه خطری بالاتر از این حالتی که من دارم؛ زیرا در این موقع ممکن است پروردگارم را که ملاقات می‌کنم به من خطاب کند و بگوید: به بهشت برو یا بگوید به جهنم. به خدا سوگند دوست دارم این حالت خوف و تردید تا روز قیامت در من باشد، اما فرمان رفتن به جهنم برایم صادر نشود[۷].

درباره شخصیت ابراهیم و ولادت، وفات و مذهب وی نقل قول‌های بسیاری است، تا جایی که بعضی او را ناصبی دانسته و برخی نیز وی را از خواص شیعه به شمار آورده‌اند[۸].[۹]

مشایخ در روایت

روایت‌کنندگان از او

جرح و تعدیل

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ↑ رجال الطوسی : ۸۳ رقم ۱۶.
  2. ↑ رجال الطوسی : ۸۳ رقم ۱۶.
  3. ↑ رجال الطوسي : ۳۵ رقم ۹
  4. ↑ رجال الطوسي : ۸۳ رقم ۱۶.
  5. ↑ رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.
  6. ↑ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.
  7. ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳.
  8. ↑ برای کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: أعیان الشیعة، ج۲، ص۲۴۹ و طبقات الکبری، ج۶، ص۲۷۰ – ۲۸۴.
  9. ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۱-۵۲.
  10. ↑ موسوعة الحدیث
  11. ↑ موسوعة الحدیث
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=ابراهیم_بن_یزید_نخعی&oldid=623262»