طرماح بن عدی بن حاتم طائی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. طرماح بن عدی بن حاتم طائی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: طرماح بن عدی بن حاتم طائی در تراجم و رجال - طرماح بن عدی بن حاتم طائی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| طرماح بن عدی بن حاتم طائی | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | طرماح بن عدی بن حاتم طائی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌طی |
| پدر | عدی بن حاتم طائی |
| برادر | |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | |
مقدمه
یکی از کسانی که در طول راه کربلا به سید الشهدا (ع) پیوست و همراه او شد.
امام حسین (ع) کسی را می‌‌خواست که به راه آشنا باشد، تا از بیراهه به سوی کوفه رود. طرماح بن عدی اعلام کرد که من راه را می‌‌شناسم و جلو افتاد و به سوی کربلا روان شدند.
وقتی جلو افتاد، اشعاری را هم می‌‌خواند که مضمون اشعار، در ستایش از دودمان رسول خدا (ص) و سید الشهداست. در میانۀ راه، اجازه طلبید که به قبیلۀ خود سر زده و به خانواده رسیدگی کند و برگردد. رفت و پس از چند روز، وقتی دوباره برگشت، به «عذیب الهجانات» که رسید، خبر شهادت امام را شنید. اندوهگین شد و گریست، از این که توفیق شهادت در رکاب امام، نصیب او نشد[۱]. ولی... آنکه امام را ر‌ها کند و سراغ زن و قبیلۀ خویش رود، این محرومیّت سزای اوست، هر چند پسر عدی بن حاتم باشد![۲].
جستارهای وابسته
- بنی‌طی (قبیله)
- طارف بن عدی بن حاتم (برادر)
- طریف بن عدی بن حاتم (برادر)
- طرفه بن عدی بن حاتم (برادر)
- عدی بن حاتم طائی (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۸۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۳.