مدینة النبی در معارف مهدویت
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مدینة النبی است. مدینة النبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مدینة النبی در قرآن - مدینة النبی در حدیث - مدینة النبی در تاریخ اسلامی - مدینة النبی در معارف مهدویت - مدینة النبی در فقه سیاسی - مدینة النبی در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط نداردمدینه در موعودنامه
- شهر رسول خدا(ص) است. حضرت مهدی(ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم، و گزینش فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمی‌کند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به آتش می‌کشد. از روایات چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به نجف می‌رسد[۱][۲].
مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان
منابع
پانویس
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۷۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۴۱.
