خانه فاطمه و علی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام علی است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

خانه فاطمه و علی این خانۀ مقدس در مدینه، متّصل به خانۀ پیامبر و در جوار مسجد النبی بود. حضرت رسول، پیوسته به آنجا می‌رفت و دختر و دامادش را دیدار می‌کرد. وقتی رسول خدا(ص) به فرمان خدا دستور داد همۀ خانه‌هایی که راهی به مسجد داشتند، درها را مسدود کنند، تنها خانۀ علی و فاطمه اجازه داشت که آن در را گشوده دارد و این فضیلت آن خانه و ساکنانش را می‌رساند.

مقدمه

به فرمودۀ امام باقر(ع): «بیت علیّ و فاطمة حجرة رسول اللّه(ص) و سقف بیتهم عرش ربّ العالمین...». به تعبیر امام خمینی: صلوات و سلام خداوند تعالی بر این حجرۀ محقّری که جلوه‌گاه نور عظمت الهی و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است، این خانۀ کوچک فاطمه(ع)و این افرادی که در آن خانه تربیت شدند که به حسب عدد، چهار پنج نفر بودند و به حسب واقع، تمام قدرت حق تعالی را تجلّی دادند، خدمت‌هایی کردند که ما را و شما را و همۀ بشر را به اعجاب درآورده است این خانۀ باعظمت، پس از وفات پیامبر خدا(ص)، مورد هجوم قدرت‌طلبان قرار گرفت و به آنجا ریختند و آتش افروختند، فاطمه زهرا(ع) را آزردند و علی(ع) را کشان‌کشان به مسجد بردند تا به زور، از او بیعت بگیرند. خانۀ فاطمه و علی(ع) محل تجمّع کسانی شده بود که نسبت به حکومت غصب ناراضی و معترض بودند. مخالفان با ابوبکر و حکومتش در خانۀ فاطمه متحصّن شدند. ولی ابوبکر، عمر و عدّه‌ای را فرستاد تا افراد را از خانۀ فاطمه بیرون آورند و اگر امتناع ورزیدند، آنان را بکشند. آتش آوردند و آن جنایت‌ها را عملی ساختند. کسانی که در این هجوم گستاخانه شرکت داشتند، عبارت بودند از: عمر، خالد بن ولید، عبد الرحمن بن عوف، ثابت بن قیس، زیاد بن لبید، زید بن ثابت و تنی چند که وارد خانه شدند و علی(ع) را به زور بیرون بردند و حریم خانه و حرمت آن پایگاه فرشتگان را شکستند(...) عمر، از این تنها نقطۀ مقاومت در برابر حکومت جدید، سخت خشمگین است... نمی‌تواند تحمّل کند در این خانه گروهی به عنوان سرپیچی از بیعت گرد هم آیند و چنین کانون مقاومی را تشکیل دهند. آن خانه، اینک کنار قبر حضرت رسول(ص) و داخل در محوطه‌ای است که دور آن را ضریح بزرگ و مشبّک در مسجد النبی فراگرفته و در آن بسته است، دری که نقطۀ ورود به داخل ضریح نبوی است (...).

منابع

1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر