فقه نظام سیاسی اسلام ج۴ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

فقه نظام سیاسی اسلام، ج ۴
از مجموعهفقه نظام سیاسی اسلام
زبانفارسی
ترجمهٔ کتابنصب رهبران الهی
نویسندهمحسن اراکی
موضوعاسلام و سیاست
مذهبشیعه
ناشر[[:رده:انتشارات مجمع‌ الفکر الاسلامی
(قم، ایران: ۱۳۹۸ ش)|انتشارات مجمع‌ الفکر الاسلامی
(قم، ایران: ۱۳۹۸ ش)]][[رده:انتشارات مجمع‌ الفکر الاسلامی
(قم، ایران: ۱۳۹۸ ش)]]
شماره ملی‬‬

این کتاب، جلد چهارم از مجموعهٔ چهار جلدی فقه نظام سیاسی اسلام است و با زبان فارسی به موضوع نصب رهبران الهی می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محسن اراکی و ناشر آن مجمع‌ الفکر الاسلامی است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «بنابر آنچه در جهان‌بینی سیاسی اسلام، و در فلسفۀ سیاسی اسلام تبیین شد در نظام سیاسی اسلام حاکمیت سیاسی حق مخصوص خداوند است، و هیچ آفریده‌ای بالذات از حق حاکمیت سیاسی برخوردار نیست. مسألۀ خلافت الهی انسان در فقه سیاسی از همین اصل نشئت می‌گیرد. از آنجا که حکومت و قدرت سیاسی مخصوص خداوند است، خدای متعال برای اعمال حاکمیت خویش بر زمین و بر جامعۀ بشری انسان‌های واجدالشرایط ویژه‌ای را که در دانایی و درستی یا علم و عدل، برترین‌اند، برای خلافت و جانشینی خویش برمی‌گزیند، و به آنان اختیارات حاکمیتی خویش را تفویض می‌کند، و مسئولیت اجرای قوانین عادلانۀ خود را در جامعۀ بشر به آنان وا‌گذار می‌کند، و آنان را در برابر این مسئولیت عظیم پاسخگو دانسته، و از آنان دربارۀ این جایگاه حساس و خطیر، و میزان انجام مسئولیتی که در این رابطه برعهدۀ آنان گذاشته بازپرسی و سؤال خواهد کرد».[۱]

فهرست کتاب

دربارهٔ پدیدآورنده

محسن اراکی (پدیدآورنده)
محسن محمدی عراقی معروف به آیت‌ الله محسن اراکی (متولد ۱۳۳۴ ش، نجف)، مجتهد در علوم اسلامی، استاد خارج فقه و اصول حوزهٔ علمیهٔ قم، عضو مجلس خبرگان رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو هیئت رئیسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه و دبیر کل پیشین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. وی علاوه بر تدریس کرسی درس خارج فقه و اصول، به نظریه‌پردازی و تألیف آثار علمی و دینی مبادرت ورزیده که «اصول فقه نوین»، «کتاب الخمس»، «نظریة الحکم فی الإسلام»، «فقه نظام سیاسی اسلام» و «فقه نظام اقتصادی اسلام» از بارزترین آنها هستند. نظریهٔ «فقه نظام» و دانش جدید «منطق دلالت» از جمله حوزه‌های نظریه‌پردازی وی به شمار می‌روند. مبارزه علیه رژیم پهلوی در ایران و رژیم بعث در عراق، حاکم شرع خوزستان، نمایندگی امام خمینی و امامت جمعه در دزفول، نمایندگی ولی فقیه در انگلیس، عضویت در شورای‌عالی مجمع جهانی اهل‌‌بیت، عضویت در هیئت امناى جامعة المصطفی العالمیة، ریاست هیئت امناى مجمع الفکر الإسلامی، ریاست دانشکده اصول الدین و تأسیس چندین نهاد و بنیاد علمی، آموزشی، فرهنگی و خیریه در داخل و خارج از کشور، از جمله فعالیت‌های او است.[۲] او مؤسس و رئیس مرکز پژوهشی و آموزشی امامت و ولایت است و دانشنامهٔ مجازی امامت و ولایت زیر نظر وی تدوین و انتشار می‌یابد.

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن

پیوند به بیرون