بنی ذواللب بن دعام
مقدمه
این طایفه قحطانی[۱]، از شاخههای بنی بکیل بن همدان و از منتسبان به ذواللّب بن دُعام بن مالک بن معاویة بن صعب بن دومان بن بکیل میباشند[۲]. بنی ذواللّب در کنار طوایف بنی ارحب بن دعام، بنی عمیرة بن دعام، بنی مرهبة بن دعام و بنی ذوالشاول بن دعام پنج شاخه اصلی بنی الدعام را تشکیل میدادند[۳]. لبیون از عده و نفرات اندکی برخوردار بودند[۴] و بیشترشان همراه با بنی اعمام خود از طایفه بنی ذوالشاول در حمده - از مناطق بَون یمن -[۵] و بیت مساک[۶]منزل و مأوی داشتند.[۷]
منابع
- حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۰۰۸.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۴؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹. این طوایف در کتاب ابن کلبی چهار طایفه: بنی ارحب، مرهبه و ذو الشّاول ذکر شده است. (هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۴).
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۹. نیز ر.ک: حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.