وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور / نشانه‌های حتمی ظهور / ندای آسمانی

وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

  • راه خلاصی از حیرت و مشکلات ناشی از صیحه آسمانی چیست؟

پاسخ نخست

سید مجتبی السادة
آقای سید مجتبی السادة، در کتاب «شش ماه پایانی» در این‌باره گفته است:
  1. پس از شکر و ستایش خداوند بجا آوردن نماز صبح جمعه مورد بحثمان، به خانه‌هایتان بروید و درها را قفل کنید و دریچه‌ها و روزنه‌ها را ببندید و خودتان را در میان چیزی بپوشانید و گوش‌هایتان را بگیرید. (در حدیث آمده است که از آثار این صیحه این است از شدت و قوت این صدا هفتاد هزار نفر کر و هفتاد هزار نفر لال می‌شوند)، هرگاه صدا را شنیدید پس به‌ سجده بیفتید و بگویید:" سُبْحَانَ‏ رَبَّنَا الْقُدُّوسِ‏ "[۱] که هرکه چنین کند نجات می‌یابد و هرکه از این عمل روی گرداند هلاک می‌شود[۲]. این از جمله مواردی است که هرکه خداوند متعال بر آن توفیقش داد که نعمت درک آن عهد مبارک را با ظهور حضرت مهدی (ع) بیابد، واجب است، بر آن شکرگزار باشد.
  2. انبار کردن غذای یک سال خود و خانواده امام باقر (ع) فرمودند: "نشانه حادثه‌ها در ماه رمضان، نشانه‌ای است در آسمان که مردم پس از آن دچار اختلاف می‌شوند. هرگاه آن را درک کردی ذخیره‌ غذایت را بیشتر کن[۳]. پس از شنیده شدن ندای آسمانی میان مردم، اختلاف، جنگ و فتنه- نبرد قرقیسیا- پدید آمده و به دنبال آن قحطی و گرانی خوراکی‌ها پیش می‌آید و از این‌رو ائمه‌ (ع) به شیعیان مؤمن خویش و مسلمان سفارش کرده‌اند که غذا و نیازمندی‌های خود و خانواده‌هایشان را برای مدت یکسال ذخیره کنند. شما را به خدا، ببینید امامان بزرگوار ما‌ (ع) چقدر تیزبین بوده‌اند و به‌ چه میزان، به شیعیان و دوستداران خویش محبت می‌ورزیده‌اند. ما در طول سال‌های عمر خود چگونه به این محبت‌های ایشان جواب داده‌ایم و چقدر در صدد جبران محبتهایشان بوده‌ایم؟ آری! هرکس که به آنها عشق ورزیده و با آنها ارتباط دارد؛ می‌تواند به محبت ایشان نسبت به خود مباهات و افتخار کند»[۴].

پاسخ‌های دیگر

 با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. پروردگار مقدس ما منزه است.
  2. یوم الخلاص، ص ۵۴۲.
  3. " آیة الحوادث فی رمضان: علامة فی السماء من بعدها اختلاف الناس، فإذا أدرکتها فاکثر من الطعام‌‏ "؛ یوم الخلاص، ص ۵۴۲.
  4. الساده، مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۲۱-۱۲۳.
  5. "فَإِذَا نَادَى فَالنَّفِيرَ النَّفِيرَ فَوَ اللَّهِ لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يُبَايِعُ النَّاس‏"؛ نعمانی، الغیبه، ص ۲۶۲، ب ۱۴، ح ۲۲.
  6. "أَيُّهَا النَّاسُ قُطِعَ عَنْكُمْ مُدَّةُ الْجَبَّارِينَ وَ وُلِّيَ الْأَمْرَ خَيْرُ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ فَالْحَقُوا بِمَكَّة"؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸.
  7. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص .