بحث:آیا حضرت فاطمه زهرا علم غیب داشت؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

پاسخ اجمالی

چیستی غیب و شمول آن نسبت به غیر خدا

دلیل عقلی

محدثه بودن حضرت زهرا(س) و مصحف ایشان

پاسخ تفصیلی

چیستی غیب و شمول آن نسبت به غیر خدا

دلیل عقلی

محدثه بودن حضرت زهرا(س) و مصحف ایشان

آیت الله مکارم شیرازی

در "مسند احمد" از ام سلمه (یا طبق روایتی ام سلمی) چنین آمده : وقتی فاطمه(س) به همان بیماری که به وفاتش منتهی گشت، بیمار شد من از او پرستاری می‌کردم، روزی حالتش را از همه روز بهتر دیدم، علی(ع) به دنبال کاری رفته بود، فاطمه(س) به من فرمود: آبی بیاور تا غسل کنم، آب آوردم و او غسل کرد، غسلی که بهتر از آن ندیده بودم. سپس فرمود: لباس‌های تازه‌ای برای من بیاور، لباس‌ها را آوردم و به او دادم، و او پوشید. سپس فرمود: بسترم را در وسط اطاق بیفکن، من این کار را کردم، او دراز کشید و رو به قبله کرد، و دستش را زیر صورتش گذاشت، سپس فرمود: ای ام سلمه! [ام سلمی] من الان از دنیا می‌روم [و به ملکوت اعلا می‌شتابم] در حالی که پاک شده‌ام، کسی روی مرا نگشاید. این سخن گفت و چشم از جهان پوشید![۵۷] این حدیث به خوبی نشان می‌دهد که فاطمه از لحظه مرگش آگاه و با خبر بوده، و بی آن که نشانه‌های آن در او باشد، آماده رحلت از این جهان گشت، و از آن جا که هیچ کس لحظه مرگ را جز به تعلیم الهی نمی‌داند این نشان می‌دهد که از سوی خدا به او الهام می‌شد[۵۸]

https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=25&lid=0&catid=22710&mid=246684

پاسخ جامع

* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌های تفصیلی (متفرقه) اندیشمندان و نویسدندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
نمازی شاهرودی خسروپناه نادم سبحانی هاشمی اوجاقی


شیعه معتقد است علم غیب بالذات که احتیاج به تحصیل، کسب و اذن ندارد، مخصوص خداست [۵۹] و به نص قرآن [۶۰] خداوند، علم به غیب را برای انبیا، اوصیا و اولیا و محبین خود عطا فرموده است [۶۱] در این زمینه آیات، روایات و دلایل عقلی وجود دارد در یکی از آیات قرآن آمده است: ﴿﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ في كِتَابٍ مَّكْنُونٍ لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ [۶۲] لوح مکنون همان لوح محفوظ است که در آنجا علم غیب است [۶۳] و مطهّرون و پاکانی که صلاحیت درک لوح محفوظ را دارند، همان کسانی هستند که قرآن مجید فرموده: ﴿﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً[۶۴] طبق روایات شیعه و اهل سنت [۶۵] اهل بیت (ع)، پیامبر (ص)، علی (ع) و فاطمه (س) و فرزندان ایشان (ع) هستند [۶۶] گذشته از وحی و روایات؛ علمای مسلمان در علمِ فلسفه و عرفان [۶۷] ثابت کرده‌اند که انسان‌های عادی هرگاه به وظایف شرعی خود عمل کرده و با هوای نفس و شهوات مخالفت نموده و راه سیر و سلوک را طی کنند، از عالم غیب، قابلیت دریافت اخبار غیبی را پیدا می‌کنند، قرآن مجید فرموده: ﴿﴿اتَّقُواْ اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ [۶۸] پس اینکه عده‌ای از خواص و اولیاءالله، آگاه به اسرار و غیب باشند، هیچ‌گونه بُعدی نداشته، بلکه با تصریح آیات قرآن و روایات معتبر، آگاهی از غیب، امری است که به اذن خداوند متعال به اولیائش داده می‌شود[۶۹] و حضرت زهرا(س) از بزرگترین بندگان الهی است[۷۰]. در زمینه نازل شده جبرئیل بر حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پدر بزرگوارشان و اینکه ایشان محدثه بوده [۷۱] و فرشتگان با ایشان سخن می‌گفته‌اند [۷۲] روایاتی وجود دارد[۷۳] مانند: امام صادق (ع) فرمودند: "كَانَ‏ جَبْرَئِيلُ (ع) يَأْتِيهَا فَيُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى‏ أَبِيهَا وَيُطَيِّبُ نَفْسَهَا وَيُخْبِرُهَا عَنْ‏ أَبِيهَا وَمَكَانِهِ وَيُخْبِرُهَا بِمَا يَكُونُ بَعْدَهَا فِي ذُرِّيَّتِهَا وَكَانَ‏ عَلِيٌّ (ع) يَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ‏ فَاطِمَةَ (س)"[۷۴] این روایت از لحاظ سندی صحیح می‌باشد [۷۵] این مصحف از منابع معرفتی اهل بیت (ع) است که دربردارنده اخبار غیبی و وقایع، نسبت به زمان آینده است. [۷۶] مصحف فاطمه (س) از ودائع و نشانه‌های امامت است [۷۷] و هم‌اکنون نزد امام زمان (ع) می‌باشد [۷۸].

با انتخاب "ادامه مطلب" از پاسخ‌های تفصیلی ذیل بهره‌مند شوید:
























پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲.
  2. وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فی‏ ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فی‏ کِتابٍ مُبینٍ
  3. سورۀ جن، آیۀ ۲۶ ـ ۲۷: ﴿عَالِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلیَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا * إِلاَّ مَنِ ارْتَضی‏ مِنْ رَسُولٍ
  4. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟
  5. سورۀ واقعه، آیۀ ۷۷ ـ ۷۹.
  6. ر.ک. وبگاه اندیشه قم.
  7. «و در خانه‌هایتان آرام گیرید و چون خویش‌آرایی دوره جاهلیت نخستین خویش‌آرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  8. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟.
  9. « از خدای بترسید. خدا شما را تعلیم می‌‌دهد و او بر هر چیزی آگاه است» سوره بقره، آیه ۲۸۲.
  10. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
  11. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
  12. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  13. ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
  14. علل الشرایع، ج ١، ص ٢١۶؛ بحارالانوار، ج ۴٣، ص ٧٨. دلائل الامامة، ص ٢٨.
  15. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
  16. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۴۱، ح ۵.
  17. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  18. ر.ک. نادم، محمدحسن و افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۴.
  19. ر.ک. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
  20. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  21. ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت ص ۱۴۷ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۷ و ۶۸.
  22. خصال، ص ۵٢٧. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰.
  23. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
  24. ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲.
  25. «و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمی‌داند؛ و او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن آمده است» سوره انعام، آیه ۵۹.
  26. «او دانای پنهان و آشکار، پیروز بخشاینده است» سوره سجده، آیه ۶.
  27. مانند: سورۀ رعد، آیۀ ۹؛ سورۀ مؤمنون، آیۀ ۹۲ و....
  28. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
  29. سورۀ واقعه، آیۀ ۷۷ ـ ۷۹.
  30. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، وبگاه اندیشه قم.
  31. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
  32. «و در خانه‌هایتان آرام گیرید و چون خویش‌آرایی دوره جاهلیت نخستین خویش‌آرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  33. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
  34. مانند: سور ۀ قصص، آیۀ ۷.
  35. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
  36. «ای مؤمنان! چون وامی تا سرآمدی معیّن میان شما برقرار شد، آن را به نوشته آورید و باید نویسنده‌ای میان شما دادگرانه بنویسد و هیچ نویسنده‌ای نباید از نوشتن به گونه‌ای که خداوند بدو آموخته است سر، باز زند پس باید بنویسد و آنکه وامدار است باید املا کند و از خ» سوره بقره، آیه ۲۸۲.
  37. بوعلی سینا، الإشارات و التنبیهات، شرح شرح قطب الدین رازی، ج ۳، ص ۸؛ فخرالدین رازی، المطالب العالیة، ج ۸، ص ۱۳۹ به بعد.
  38. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت، وبگاه اندیشۀ قم.
  39. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  40. ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ علل الشرایع، ج ١، ص ٢١۶؛ بحارالانوار، ج ۴٣، ص ٧٨. دلائل الامامة، ص ٢٨.
  41. ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ اقبال الاعمال، ج٣، ص١۶۵؛ المزار، الشهید الاول، ص٢٢.
  42. ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت. مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات.
  43. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۴۱، ح ۵.
  44. ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ بحارالأنوار، ج ۲۶، ص ۱۸، ح ۱.
  45. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ مسند فاطمه الزّهرا(س)، شیخ الاسلامی، ص ۱۵۷.
  46. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  47. ر.ک. نادم، محمدحسن و افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۴.
  48. ر.ک. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
  49. ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
  50. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
  51. ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۲، ص ۵۲۸.
  52. ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
  53. ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت ص ۱۴۷ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۷ و ۶۸.
  54. ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
  55. دلائل الامامة، طبری، ص٢٨؛ مسند حضرت زهرا، عزیز الله عطاردی، ص ٢٩٢.
  56. ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
  57. مسند احمد بن حنبل، جلد ۶، صفحه ۴۶۱.
  58. گردآوری از: کتاب زهرا برترین بانوی جهان، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، ص ۸۹.
  59. ﴿﴿وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في‏ ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ؛ سوره انعام، آیه: ۵۹.
  60. ﴿﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًاإِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ؛ سوره جن، آیه: ۲۶ و ۲۷.
  61. سید علی هاشمی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه.
  62. سوره واقعه، آیه: ۷۷ - ۷۹.
  63. وبگاه اندیشه قم.
  64. سوره احزاب، آیه: ۳۳.
  65. زمخشری، کشاف، ج۱، ص۳۶۹، ذیل آیه مباهله، محمد بن عیسی بن سورة، الجامع الصحیح بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۵، ص۶۶۳. ابی‌عبدالله حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، جلد۳ ص ۱۴۶ و ۱۴۸، ایضاً عبدالرحمن جلال‌الدین سیوطی الدرّ المنثور، جلد۶ ص ۶۰۵ و ۶۰۶.
  66. پایگاه تحقیقاتی غدیر.
  67. بو علی سینا، الإشارات و التنبیهات شرح شرح قطب الدین رازی، جلد ۳، ص ۸؛ فخر الدین رازی، المطالب العالیة، جلد۸، صفحات ۱۳۹ به بعد.
  68. سوره بقره، آیه: ۲۸۲.
  69. وبگاه اندیشه قم.
  70. پایگاه جامع ادیان و مذاهب.
  71. المیرزا جواد التبریزی صراط النجاة، ج ۳، ص ۴۴۰؛ مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (ع) وابسته به سید محمد حسینی قزوینی اثبات علم غیب امامان از قرآن کریم؛ سید محمد جعفر سبحانی منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹-۱۳۰.
  72. صدوق علل الشرایع، ج١، ص٢١۶؛ علامه مجلسی بحارالانوار، ج۴٣، ص٧٨. محمد بن جریر الطبری دلائل الامامة، ص٢٨.
  73. علی نمازی شاهرودی علم غیب، ص۱۱۰.
  74. جبرئیل بر حضرت زهرا وارد می‌شد، و او را تسلیت می‌داد، و احوال پیغمبر را برای او نقل می‌کرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع می‌شود به او خبر می‌داد؛ و امیرالمؤمنین همه آن را می‌نوشت این است مصحف فاطمه زهرا؛ الکافی، ج۱، ص۲۴۱، ح۵.
  75. مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (ع) وابسته به سید محمد حسینی قزوینی، اثبات علم غیب امامان از قرآن کریم.
  76. عبدالحسین خسروپناه کلام نوین اسلامی ج۲، ص۳۹۲-۳۹۶؛ سید حبیب بخارایی‌زاده علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت، ص ۱۴۷-۱۶۹.
  77. منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹-۱۳۰.
  78. آقابزرگ تهرانی الذریعة، ج۲۱، ص ۱۲۶؛ عبدالحسین خسروپناه کلام نوین اسلامی، ص۳۹۲-۳۹۶.