ساعت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.


مقدمه

  • بخشی از زمان را ساعت گویند. یکی از نام‌های قیامت و رستاخیز است.
  • در اصطلاح قرآنی زمان برپایی قیامت، "ساعت" نامیده می‌شود. کسی جز خدا از آن ساعت خبر ندارد. قرآن، وقوع ساعت و قیامت را ناگهانی و حتمی می‌داند و کافران را تکذیب‌کنندگان ساعت می‌شمارد و می‌فرماید: آنان پیوسته می‌پرسند: ساعت کی خواهد بود؟ بگو علم آن نزد خداوند است﴿يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبًا[۱][۲].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. «مردم از تو از رستخیز می‌پرسند، بگو دانش آن تنها نزد خداوند است و تو چه می‌دانی شاید رستخیز نزدیک باشد» سوره احزاب، آیه ۶۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.