بحث:آیا حضرت فاطمه زهرا علم غیب داشت؟ (پرسش)
پاسخ اجمالی
چیستی غیب و شمول آن نسبت به غیر خدا
- غیب به معنای استتار و پنهان بودن چیزی از چشم است و بر هر چیزی که از حواس و علم انسان پوشیده باشد، به کار میرود[۱]. مطابق ادلۀ شرعی، علم غیبِ بالذات که احتیاج به تحصیل ندارد، مخصوص خداوند است،[۲] اما به نص قرآن،[۳] روایات و دلایل عقلی، خداوند علم به غیب را به انبیاء و اوصیاء خود نیز عطا فرموده است[۴]. در یکی از آیات آمده است: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾[۵] بر اساس یکی از تفاسیر، لوح مکنون همان لوح محفوظ است که علم غیب در آن قرار دارد،[۶] و مطهّرون و پاکانی که صلاحیت درک لوح محفوظ را دارند، از آن بهره میبرند. مطهرون همان کسانی هستند که در قرآن مجید توصیف شده اند: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾[۷]طبق روایات شیعه و اهل سنت، اهل بیت پیامبر(ص)، علی و فاطمه و فرزندان ایشان(ع) مطهرون هستند[۸].
دلیل عقلی
- گذشته از وحی و روایات؛ علمای مسلمان در علمِ فلسفه و عرفان ثابت کردهاند، انسانهای عادی هرگاه به وظایف شرعی خود عمل کرده و با هوای نفس و شهوات مخالفت نمایند، قابلیت دریافت اخبار غیبی را پیدا میکنند، قرآن مجید فرموده: ﴿اتَّقُواْ اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ﴾[۹] بنابراین اگر عدهای از خواص و اولیاءالله، آگاه به اسرار و غیب باشند، هیچگونه بُعدی نداشته، بلکه با تصریح آیات قرآن و روایات معتبر، آگاهی از غیب، امری است که به اذن خداوند متعال به اولیائش داده میشود[۱۰]. و حضرت زهرا(س) از بزرگترین بندگان الهی است[۱۱].
محدثه بودن حضرت زهرا(س) و مصحف ایشان
- علاوه بر این روایاتی وجود دارد در زمینه نازل شدن جبرئیل بر حضرت زهرا(س) بعد از رحلت پدر بزرگوارشان[۱۲] و اینکه ایشان محدثه بوده[۱۳] و فرشتگان با ایشان سخن میگفته اند،[۱۴] مانند روایت معتبر[۱۵] امام صادق(ع) که فرمودند: «جبرئیل بر حضرت زهرا وارد میشد، و وی را تسلیت میداد، و احوال پیغمبر را برای او نقل میکرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع میشود به او خبر میداد؛ و امیرالمؤمنین همۀ آن را مینوشت. این است مصحف فاطمه زهرا(س)»[۱۶] این مقام، فضیلتی بینظیر برای صدیقه طاهره میباشد؛ زیرا سابقه نداشته است جبراییل جز با طبقه اول انبیای عظام چنین رفت و آمد مکرری داشته باشد[۱۷]. در توصیف این مصحف آمده است: «از قرآن چیزی در آن نیست، در آن مسائلی است که ما را از مردم بینیاز کرده و مردم را نیازمند به ما. در آن، حتی ریزترین مسائل شرعی، مانند جزای یک خراش کوچک، یک شلاق، نصف شلاق، ثلث شلاق بیان شده است».[۱۸] و... [۱۹]. این مصحف از منابع اهل بیت(ع) است[۲۰] و دربردارنده اخبار غیبی و وقایع، نسبت به زمان آینده[۲۱]. همچنین مصحف فاطمه(س) از ودایع و نشانههای امامت است،[۲۲] و هم اکنون نزد امام زمان(ع) است[۲۳].
پاسخ تفصیلی
چیستی غیب و شمول آن نسبت به غیر خدا
- غیب به معنای استتار و پنهان بودن چیزی از چشم است و بر هر چیزی که از حواس و علم انسان پوشیده باشد، به کار میرود[۲۴]. طبق آیات قرآن، علم غیبِ بالذات که احتیاج به تحصیل ندارد، مخصوص خداوند است: ﴿وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ﴾[۲۵]؛ ﴿ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾[۲۶] و...[۲۷]. منتها براساس نص قرآن کریم مانند: {﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ﴾[۲۸]. روایات و دلایل عقلی خداوند علم به غیب را به انبیاء و اوصیاء خود نیز عطا فرموده است[۲۹]. در یکی از آیات آمده است: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾[۳۰]، بر اساس یکی از تفاسیر، لوح مکنون همان لوح محفوظ است که علم غیب در آن قرار دارد؛[۳۱] لوح محفوظ منبع و سرچشمۀ تمام علوم الهی است[۳۲] و مطهّرون و پاکانی که صلاحیت درک لوح محفوظ را دارند، از آن بهره میبرند. مطهرون همان کسانی هستند که در قرآن مجید توصیف شده اند: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا﴾[۳۳] طبق روایات شیعه و اهل سنت، اهل بیت پیامبر(ص)، علی و فاطمه و فرزندان ایشان(ع) مطهرون هستند[۳۴]. فلذا مطهرون یعنی امامان(ع) و حضرت زهرا(س) به علومی ویژه از لوح محفوظ دسترسی داشتهاند که از علوم غیبی به شمار میآید و دیگران از آن محرومند[۳۵]. حتی باید گفت بر اساس برخی از آیات قرآن علم غیب اختصاص به پیامبران ندارد بلکه افرادی همچون حضرت مریم، مادر حضرت موسی(ع) و... به عنایت الهی به برخی از علوم غیبی دست یافته بودند[۳۶].
دلیل عقلی
- گذشته از وحی و روایات؛ علمای مسلمان در علم فلسفه و عرفان ثابت کردهاند، انسانهای عادی هرگاه به وظایف شرعی خود عمل کرده و با هوای نفس و شهوات مخالفت نموده و راه سیر و سلوک را طی کنند، از عالَم غیب، قابلیت دریافت اخبار غیبی را پیدا میکنند؛ در قرآن مجید آمده است: ﴿اتَّقُواْ اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ﴾[۳۷] چنانکه یکی از راههای معرفت و شناخت را راه الهام و اشراق معرفی کردهاند،[۳۸] بنابراین اگر عدهای از خواص و اولیاءالله، آگاه به اسرار و غیب باشند، هیچگونه بُعدی نداشته، بلکه با تصریح آیات قرآن و روایات معتبر، آگاهی از غیب، امری است که به اذن خداوند متعال به اولیائش داده میشود، و حضرت زهرا(س) از بهترین و بزرگترین بندگان الهی است[۳۹].
محدثه بودن حضرت زهرا(س) و مصحف ایشان
- باید توجه داشت پیوند اهل بیت(ع) با عالم غیب، پیوندی مداوم و همیشگی بوده است. در حقیقت ایشان، گنجینهداران علمی بیکران میباشند که آستان مبارکشان عروجگاه ملائکۀ مقرب الهی بوده است. در میان اهل بیت(ع)، حضرت زهرا(س) از ارتباطی بس شگرف با عالم ملکوت برخوردار بوده است که ادراک و توصیف آن برای فهم بشری اگر ممتنع نباشد، فوق طاقت و بسی مشکل میباشد. روح متعالی و پرعظمت ایشان سبب شد تا پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، جبرئیل بر ایشان نازل شده و تسلّابخش قلب داغدیده دردانۀ پیامبر گردد. در آن ایام سخت، جبرئیل با فرودهایی مکرر و ادامهدار، تمام مسائل و حوادث پس و پیشِ رو تا برپایی قیامت را به اطلاع آن حضرت میرسانید و امیرالمؤمنین(ع) نیز آنها را مینوشتند، و بدین طریق مصحف فاطمه(س) شکل گرفت[۴۰].
- روایات متعددی محدثه بودن حضرت زهرا(س) را بیان کرده اند، در روایتی امام صادق(ع) فرمودند: «فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) محدثه بود زیرا فرشتگان از آسمان فرو میآمدند و با او سخن میگفتند؛ همچنان که با مریم بنت عمران سخن میگفتند».[۴۱] همچنین در زیارت آن حضرت آمده است: ««السَّلامُ عَلَیْکِ ایَّتُهَا التَّقِیَّةُ النَّقِیَّةُ السَّلامُ عَلَیْکِ ایَّتُهَا المُحَدَّثَةُ الْعَلِیمَةُ»»[۴۲]
- در روایت معتبری[۴۳] از امام صادق(ع) آمده است: «جبرئیل بر حضرت زهرا وارد میشد، و وی را تسلیت میداد، و احوال پیغمبر را برای او نقل میکرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع میشود به او خبر میداد؛ و امیرالمؤمنین همۀ آن را مینوشت. این است مصحف فاطمه زهرا(س)»[۴۴] همچنین ایشان فرمودند: «و اما مصحف فاطمه(س) حوادث آینده روزگار و اسامی پادشاهان روی زمین تا قیامت در آن است.[۴۵]»
- مصحف فاطمه در واقع، یکی از تجلیات علم بینهایت الهی بر روح عظیم فاطمه مرضیه(س) میباشد که بنابر روایات، اخبار گذشته و آینده تا خاتمه قیامت در آن مصحف شریف موجود است[۴۶]. این مقام، فضیلتی بینظیر برای صدیقه طاهره میباشد؛ چرا که سابقه نداشته است جبرئیل جز با طبقه اول انبیای عظام چنین رفت و آمدهای مکرری داشته باشد[۴۷]. در توصیف این مصحف آمده است: «از قرآن چیزی در آن نیست، در آن مسائلی است که ما را از مردم بینیاز کرده و مردم را نیازمند به ما. در آن، حتی ریزترین مسائل شرعی، مانند جزای یک خراش کوچک، یک شلاق، نصف شلاق، ثلث شلاق بیان شده است.[۴۸]» و...[۴۹].
- این مصحف یکی از نشانههای امامت[۵۰] و از منابع اصلی علم امامان است،[۵۱] چنانکه امام رضا(ع) در این باره فرمودند:[۵۲] ««... لِلْإِمَامِ عَلَامَاتٌ... وَ یَکُونُ عِنْدَهُ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ»»[۵۳] و دربردارندۀ اخبار غیبی و وقایع، نسبت به زمان آینده است[۵۴] و هم اکنون نزد امام زمان(ع) میباشد[۵۵]. ابوبصیر میگوید از امام باقر(ع) سؤال کردم مصحف فاطمه(س) بعد از شهادت آن حضرت نزد چه کسی است»؟ امام فرمودند: «آن را به امیرمؤمنان(ع) داد. وقتی آن حضرت شهید شد، رسید به دست حسن، سپس رسید به دست حسین سپس نزد اهل آن است تا بدهد به صاحب این امر "امر امامت" (یعنی حضرت مهدی(ع) [۵۶]»[۵۷]
- نتیجه اینکه بر اساس روایات معتبر حضرت زهرا(س) دارای علم غیب و محدثه بوده است.
آیت الله مکارم شیرازی
در "مسند احمد" از ام سلمه (یا طبق روایتی ام سلمی) چنین آمده : وقتی فاطمه(س) به همان بیماری که به وفاتش منتهی گشت، بیمار شد من از او پرستاری میکردم، روزی حالتش را از همه روز بهتر دیدم، علی(ع) به دنبال کاری رفته بود، فاطمه(س) به من فرمود: آبی بیاور تا غسل کنم، آب آوردم و او غسل کرد، غسلی که بهتر از آن ندیده بودم. سپس فرمود: لباسهای تازهای برای من بیاور، لباسها را آوردم و به او دادم، و او پوشید. سپس فرمود: بسترم را در وسط اطاق بیفکن، من این کار را کردم، او دراز کشید و رو به قبله کرد، و دستش را زیر صورتش گذاشت، سپس فرمود: ای ام سلمه! [ام سلمی] من الان از دنیا میروم [و به ملکوت اعلا میشتابم] در حالی که پاک شدهام، کسی روی مرا نگشاید. این سخن گفت و چشم از جهان پوشید![۵۸] این حدیث به خوبی نشان میدهد که فاطمه از لحظه مرگش آگاه و با خبر بوده، و بی آن که نشانههای آن در او باشد، آماده رحلت از این جهان گشت، و از آن جا که هیچ کس لحظه مرگ را جز به تعلیم الهی نمیداند این نشان میدهد که از سوی خدا به او الهام میشد[۵۹]
https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=25&lid=0&catid=22710&mid=246684
پاسخ جامع
نمازی شاهرودی | خسروپناه | نادم | سبحانی | هاشمی | اوجاقی |
شیعه معتقد است علم غیب بالذات که احتیاج به تحصیل، کسب و اذن ندارد، مخصوص خداست [۶۰] و به نص قرآن [۶۱] خداوند، علم به غیب را برای انبیا، اوصیا و اولیا و محبین خود عطا فرموده است [۶۲] در این زمینه آیات، روایات و دلایل عقلی وجود دارد در یکی از آیات قرآن آمده است: ﴿﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ في كِتَابٍ مَّكْنُونٍ لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ﴾﴾ [۶۳] لوح مکنون همان لوح محفوظ است که در آنجا علم غیب است [۶۴] و مطهّرون و پاکانی که صلاحیت درک لوح محفوظ را دارند، همان کسانی هستند که قرآن مجید فرموده: ﴿﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً﴾﴾[۶۵] طبق روایات شیعه و اهل سنت [۶۶] اهل بیت (ع)، پیامبر (ص)، علی (ع) و فاطمه (س) و فرزندان ایشان (ع) هستند [۶۷] گذشته از وحی و روایات؛ علمای مسلمان در علمِ فلسفه و عرفان [۶۸] ثابت کردهاند که انسانهای عادی هرگاه به وظایف شرعی خود عمل کرده و با هوای نفس و شهوات مخالفت نموده و راه سیر و سلوک را طی کنند، از عالم غیب، قابلیت دریافت اخبار غیبی را پیدا میکنند، قرآن مجید فرموده: ﴿﴿اتَّقُواْ اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ﴾﴾ [۶۹] پس اینکه عدهای از خواص و اولیاءالله، آگاه به اسرار و غیب باشند، هیچگونه بُعدی نداشته، بلکه با تصریح آیات قرآن و روایات معتبر، آگاهی از غیب، امری است که به اذن خداوند متعال به اولیائش داده میشود[۷۰] و حضرت زهرا(س) از بزرگترین بندگان الهی است[۷۱]. در زمینه نازل شده جبرئیل بر حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پدر بزرگوارشان و اینکه ایشان محدثه بوده [۷۲] و فرشتگان با ایشان سخن میگفتهاند [۷۳] روایاتی وجود دارد[۷۴] مانند: امام صادق (ع) فرمودند: "كَانَ جَبْرَئِيلُ (ع) يَأْتِيهَا فَيُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِيهَا وَيُطَيِّبُ نَفْسَهَا وَيُخْبِرُهَا عَنْ أَبِيهَا وَمَكَانِهِ وَيُخْبِرُهَا بِمَا يَكُونُ بَعْدَهَا فِي ذُرِّيَّتِهَا وَكَانَ عَلِيٌّ (ع) يَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ (س)"[۷۵] این روایت از لحاظ سندی صحیح میباشد [۷۶] این مصحف از منابع معرفتی اهل بیت (ع) است که دربردارنده اخبار غیبی و وقایع، نسبت به زمان آینده است. [۷۷] مصحف فاطمه (س) از ودائع و نشانههای امامت است [۷۸] و هماکنون نزد امام زمان (ع) میباشد [۷۹].
پانویس
- ↑ ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲.
- ↑ ﴿وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ﴾«و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمیداند؛ و او آنچه را در خشکی و دریاست میداند و هیچ برگی فرو نمیافتد مگر که او آن را میداند و هیچ دانهای در تاریکیهای زمین و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن آمده است» سوره انعام، آیه ۵۹.
- ↑ سورۀ جن، آیۀ ۲۶ ـ ۲۷: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًاإِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ﴾«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند. جز فرستادهای را که بپسندد که پیش رو و پشت سرش، نگهبانانی میگمارد» سوره جن، آیه ۲۶ و ۲۷.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟
- ↑ «که این قرآنی ارجمند است،در نوشتهای فرو پوشیده، که جز پاکان را به آن دسترس نیست.» سوره واقعه، آیه ۷۷ ـ ۷۹
- ↑ ر.ک. وبگاه اندیشه قم.
- ↑ «و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟.
- ↑ « از خدای بترسید. خدا شما را تعلیم میدهد و او بر هر چیزی آگاه است» سوره بقره، آیه ۲۸۲.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
- ↑ علل الشرایع، ج ١، ص ٢١۶؛ بحارالانوار، ج ۴٣، ص ٧٨. دلائل الامامة، ص ٢٨.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.
- ↑ ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۴۱، ح ۵.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. نادم، محمدحسن و افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۴.
- ↑ ر.ک. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت ص ۱۴۷ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۷ و ۶۸.
- ↑ خصال، ص ۵٢٧. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
- ↑ ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲.
- ↑ «و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمیداند؛ و او آنچه را در خشکی و دریاست میداند و هیچ برگی فرو نمیافتد مگر که او آن را میداند و هیچ دانهای در تاریکیهای زمین و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن آمده است» سوره انعام، آیه ۵۹.
- ↑ «او دانای پنهان و آشکار، پیروز بخشاینده است» سوره سجده، آیه ۶.
- ↑ مانند: سورۀ رعد، آیۀ ۹؛ سورۀ مؤمنون، آیۀ ۹۲ و....
- ↑ «او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند. جز فرستادهای را که بپسندد که پیش رو و پشت سرش، نگهبانانی میگمارد» سوره جن، آیه ۲۶ و ۲۷
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
- ↑ «که این قرآنی ارجمند است،در نوشتهای فرو پوشیده، که جز پاکان را به آن دسترس نیست.» سوره واقعه، آیه ۷۷ ـ ۷۹
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، وبگاه اندیشه قم.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
- ↑ «و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گردان» سوره احزاب، آیه ۳۳.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
- ↑ مانند: سور ۀ قصص، آیۀ ۷.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه. صفحه؟؟؟
- ↑ «ای مؤمنان! چون وامی تا سرآمدی معیّن میان شما برقرار شد، آن را به نوشته آورید و باید نویسندهای میان شما دادگرانه بنویسد و هیچ نویسندهای نباید از نوشتن به گونهای که خداوند بدو آموخته است سر، باز زند پس باید بنویسد و آنکه وامدار است باید املا کند و از خ» سوره بقره، آیه ۲۸۲.
- ↑ بوعلی سینا، الإشارات و التنبیهات، شرح شرح قطب الدین رازی، ج ۳، ص ۸؛ فخرالدین رازی، المطالب العالیة، ج ۸، ص ۱۳۹ به بعد.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت، وبگاه اندیشۀ قم.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ علل الشرایع، ج ١، ص ٢١۶؛ بحارالانوار، ج ۴٣، ص ٧٨. دلائل الامامة، ص ٢٨.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ اقبال الاعمال، ج٣، ص١۶۵؛ المزار، الشهید الاول، ص٢٢.
- ↑ ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت. مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات.
- ↑ ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۴۱، ح ۵.
- ↑ ر.ک. نمازی شاهرودی، علی، علم غیب، ص ۱۱۰؛ بحارالأنوار، ج ۲۶، ص ۱۸، ح ۱.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ مسند فاطمه الزّهرا(س)، شیخ الاسلامی، ص ۱۵۷.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. نادم، محمدحسن و افتخاری، سیدابراهیم، منابع علم امام از دیدگاه متکلمان قم و بغداد، ص ۶۴.
- ↑ ر.ک. سیدمحمدجعفر سبحانی، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ـ ۱۳۰؛ رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ج ۲، ص ۵۲۸.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
- ↑ ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ بخارایی زاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت ص ۱۴۷ ـ ۱۶۹؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۶۷ و ۶۸.
- ↑ ر.ک. مصباح یزدی، محمدتقی، جامی از زلال کوثر، ص ۳۴ ـ ۳۶؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶.
- ↑ دلائل الامامة، طبری، ص٢٨؛ مسند حضرت زهرا، عزیز الله عطاردی، ص ٢٩٢.
- ↑ ر.ک. سبحانی، سیدمحمدجعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰.
- ↑ مسند احمد بن حنبل، جلد ۶، صفحه ۴۶۱.
- ↑ گردآوری از: کتاب زهرا برترین بانوی جهان، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، ص ۸۹.
- ↑ ﴿﴿وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في كِتابٍ مُبينٍ﴾﴾؛ سوره انعام، آیه: ۵۹.
- ↑ ﴿﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًاإِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ﴾﴾؛ سوره جن، آیه: ۲۶ و ۲۷.
- ↑ سید علی هاشمی، قلمرو علم امام از دیدگاه آیات روایات و اصحاب ائمه.
- ↑ سوره واقعه، آیه: ۷۷ - ۷۹.
- ↑ وبگاه اندیشه قم.
- ↑ سوره احزاب، آیه: ۳۳.
- ↑ زمخشری، کشاف، ج۱، ص۳۶۹، ذیل آیه مباهله، محمد بن عیسی بن سورة، الجامع الصحیح بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۵، ص۶۶۳. ابیعبدالله حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، جلد۳ ص ۱۴۶ و ۱۴۸، ایضاً عبدالرحمن جلالالدین سیوطی الدرّ المنثور، جلد۶ ص ۶۰۵ و ۶۰۶.
- ↑ پایگاه تحقیقاتی غدیر.
- ↑ بو علی سینا، الإشارات و التنبیهات شرح شرح قطب الدین رازی، جلد ۳، ص ۸؛ فخر الدین رازی، المطالب العالیة، جلد۸، صفحات ۱۳۹ به بعد.
- ↑ سوره بقره، آیه: ۲۸۲.
- ↑ وبگاه اندیشه قم.
- ↑ پایگاه جامع ادیان و مذاهب.
- ↑ المیرزا جواد التبریزی صراط النجاة، ج ۳، ص ۴۴۰؛ مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (ع) وابسته به سید محمد حسینی قزوینی اثبات علم غیب امامان از قرآن کریم؛ سید محمد جعفر سبحانی منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹-۱۳۰.
- ↑ صدوق علل الشرایع، ج١، ص٢١۶؛ علامه مجلسی بحارالانوار، ج۴٣، ص٧٨. محمد بن جریر الطبری دلائل الامامة، ص٢٨.
- ↑ علی نمازی شاهرودی علم غیب، ص۱۱۰.
- ↑ جبرئیل بر حضرت زهرا وارد میشد، و او را تسلیت میداد، و احوال پیغمبر را برای او نقل میکرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع میشود به او خبر میداد؛ و امیرالمؤمنین همه آن را مینوشت این است مصحف فاطمه زهرا؛ الکافی، ج۱، ص۲۴۱، ح۵.
- ↑ مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (ع) وابسته به سید محمد حسینی قزوینی، اثبات علم غیب امامان از قرآن کریم.
- ↑ عبدالحسین خسروپناه کلام نوین اسلامی ج۲، ص۳۹۲-۳۹۶؛ سید حبیب بخاراییزاده علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت، ص ۱۴۷-۱۶۹.
- ↑ منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹-۱۳۰.
- ↑ آقابزرگ تهرانی الذریعة، ج۲۱، ص ۱۲۶؛ عبدالحسین خسروپناه کلام نوین اسلامی، ص۳۹۲-۳۹۶.