غیب مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

غیب مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب
مدخل اصلیعلم غیب

غیب مطلق چیست و مصداق‌های آن کدام‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم غیب معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ جامع

* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌های تفصیلی (متفرقه) اندیشمندان و نویسدندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
             
علامه طباطبایی فاضل لنکرانی جوادی آملی غرویان الهی نقوی رضوانی


غیب مطلق به غیبی گفته می‌شود که برای همه انسان‌ها و در همه مقاطع وجودی در هیچ ظرف زمان و مکانی توسط حس و یا عقل و یا دریافت حضوری قابل ادراک نبوده و از قلمرو شهادت خارج هستند؛ مانند: کنه ذات خداوند متعال که از آن به غیب‌الغیوب تعبیر می‌شود: ﴿﴿لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ[۱]؛ «يَا مَنْ لَا تَحْوِيهِ الْفِكَرُ»[۲]، «يَا مَنْ لَا تُحِيطُ بِهِ الْفِكَرُ»[۳]؛ «لَا يُدْرِكُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ وَلَا يَنَالُهُ غَوْصُ الْفِطَنِ»[۴]. هرچند مشاهده قلبی خداوند به کمک نیروی ایمان منافاتی با غیب بودن معلوم ندارد و ممکن است:«وَلَكِنْ تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الاِْيِمَانِ»[۵].

با انتخاب "ادامه مطلب" از پاسخ‌های تفصیلی ذیل بهره‌مند شوید:

پاسخ‌های تفصیلی (متفرقه)

  با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

الگو:فهرست پرسش‌ها

منبع‌شناسی جامع علم غیب معصوم

پانویس

  با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

  1. چشم‌ها او را در نمی‌یابند؛ سوره انعام: ۱۰۳.
  2. مهج الدعوات، ص ۱۵۴.
  3. بحار الأنوار، ج۸۳، ص ۳۳۵.
  4. نهج البلاغه، خطبه ۱.
  5. نهج البلاغه، خطبه ۱۷۹.
  6. ترجمه تفسير الميزان، ج‏۷، ص۱۷۹.
  7. « اوست خداوندی که خدایی جز او نیست، داننده پنهان و آشکار است، او بخشنده بخشاینده است»، سوره حشر، آیه ۲۲.
  8. مجموعه آثار شهید مطهری، ج۲۶ ص ۱۷۳
  9. «واژه‌ها در توصیف تو ناتوانند و به هنگام ترسیم ارزش‌هایت، از ناتوانی به گمراهی می‌روند و تار و پود الفاظ در زیر بار ستایش تو از هم می‌گسلد»؛ صحيفه سجادیه، دعاى عرفه امام سجاد(ع)
  10. پاسداران وحی، ص ۱۶۷.
  11. چشم‌ها او را در نمی‌یابند؛ سوره انعام: ۱۰۳.
  12. مهج الدعوات، ص ۱۵۴.
  13. بحار الأنوار، ج۸۳، ص ۳۳۵.
  14. نهج البلاغه، خطبه ۱.
  15. نهج البلاغه، خطبه ۱۷۹.
  16. ادب فنای مقربان ج۳، ص۴۱۴.
  17. چرا که علت از آن حیث که علت است با تمام ذات، معلوم معلول نمی‌گردد
  18. بحثی مبسوط در آموزش عقاید، ج٢، ص٢٤.
  19. تحلیل دیدگاه علامه طباطبایی درباره غیب و شهود، ماهنامه معرفت، شماره ۲۱۶، ص٢۶.
  20. علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص ۹.
  21. چشم‌ها او را در نمی‌یابند و او چشم‌ها را در می‌یابد؛ سوره انعام، آیه: ۱۰۳.
  22. امامت در استنادهای قرآنی امام رضا، دوماهنامه کتاب و سنت، شماره ۱، زمستان ۱۳۹۲، ص۶۶.
  23. « اوست خداوندی که خدایی جز او نیست، داننده پنهان و آشکار است، او بخشنده بخشاینده است»، سوره حشر، آیه ۲۲.
  24. شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج ۱، ص ۵۴۲
  25. محمد صادق عظیمی، سیر تطور گستره علم امام در کلام اسلامی، ص۱۴.
  26. «آنها کسانی هستند که به غیب ایمان دارند»، سوره بقره، آیه ۳.
  27. احمد مطهری و غلام رضا کاردان، علم پیامبر و امام در قرآن، ص۱۰.
  28. بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص۱۰.
  29. پایان‌نامه علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص۱۰۲.