ارتباط و اتصال انسان با موجودات عالم غیب چگونه حاصل می‌شود؟ (پرسش)

ارتباط و اتصال انسان با موجودات عالم غیب چگونه حاصل می‌شود؟
ارتباط و اتصال انسان با موجودات عالم غیب چگونه حاصل می‌شود؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب
مدخل اصلی	علم غیب
	v; t; e;

ارتباط و اتصال انسان با موجودات عالم غیب چگونه حاصل می‌شود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم غیب معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم غیب مراجعه شود.

پاسخ نخست

حجت الاسلام و المسلمین ناصری در کتاب «ساکنان عالم غیب» در این باره گفته است:

«باید گفت که فقط با ایمان، عمل صالح و رسیدن به شهود می‌توان به این مقام رسید. ما همان‌طور که دو چشم ظاهر داریم، دو چشم باطن هم داریم و این دو چشم باطن باید باز و روشن شوند برای درک حقائق باطنیه برزخیه ممثّله. باید چشم باز شود تا بتواند ارتباط و اتصال برقرار کند. برخی اولیای خدا بوده‌اند که به این شهود رسیده‌اند. گاهی در شب قدر برای بعضی از اولیای خدا (پرده‌ها) کنار می‌رفته و مشاهده می‌کرده‌اند. گاهی به دلایلی نصیب یکی از اولیای خدا شهود زیاد بوده و مشاهده می‌کرده‌اند.^[۱] بعضی از اولیا نقل می‌کنند که در بیابان می‌گفته‌اند اذان صبح شد و وقتی از آنها می‌پرسیدند آقا شما از کجا فهمیدید؟ می‌فرمودند که ملائکه شب رفتند و ملائکه روز آمدند. وقتی انسان به شهود رسید برکات بی حدّ و حصری خواهد داشت. خلاصه اینکه ارتباط انسان با موجودات غیبی (البته با آن دسته از موجودات که امکان دارد در قلمرو حس انسان قرار بگیرند) به دوگونه تصور می‌شود:

گاهی با موجودات مجرد همچون ملائکه است که این اختیاری نیست، به این معنا که هر وقت انسان اراده کند بتواند با آنها رابطه برقرار کند، بلکه علاوه بر فراهم آمدن مقدمات اذن خداوند متعال هم باید به آن تعلق گیرد. در صورت مشاهده چه بسا به صورت انسان ظاهر می‌شوند همچون ظهور ملک روح که برای حضرت مریم (س) به صورت بشر متمثل شد: ﴿فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا﴾^[۲]
برخی هم ممکن است در تسخیر انسان قرار گیرند چه بسا احتمال اختیاری بودن ارتباط با آنها مطرح باشد».^[۳]

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. حجت الاسلام و المسلمین هاشمی.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر سید علی هاشمی نویسنده کتاب «ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی» در پاسخ به این پرسش گفته‌ است: «باید دید منظور از موجودات عالم غیب چیست؟ اگر موجودات عالم غیب مثلاً فرشته باشد آنگاه باید ارتباط انسان با فرشته بررسی شود. شواهدی هست که ملائک می‌آیند و به کسانی که لیاقتش را دارند نزدیک می‌شوند و حتی با آنان سخن می‌گویند. بنابراین می‌توان گفت تحدیث ملائک "سخن گفتن فرشتگان" تنها به امامان (ع) اختصاص ندارد؛ مثلاً آیات قرآن نشان می‌دهد که حضرت مریم و بنابر برخی روایات جناب سلمان محدّث بودند»^[۴].

پرسش‌های وابسته

پانویس

↑ مرحوم حاج هادی ابهری که از دوستان و یا به تعبیری از اساتید بعضی بزرگان است. ایشان خیلی بکّاء بود. شاید خود من در سن کودکی خدمت ایشان رسیده بودم نجف می آمدند منزل ما و با پدرم دوست بودند. بعدها ما شنیدیم که چقدر این بزرگوار اهل شهود و مشاهده بوده و چشمانش باز بود. از ایشان نقل کرده‌اند که گاهی بعضی شب‌ها می‌خواسته بخوابد، پدرش که از دنیا رفته بود، روح او می‌آمده و می‌گفته پسرم دو رکعت نماز برای من بخوان و استراحت کن. بلند می‌شد. دو رکعت نماز برای روح پدرش می‌خواند، مادر، اقوام و همه اموات می‌آمده‌اند و می‌گفته‌اند دو رکعت نماز برای ما بخوان. شاید این اتفاق برای ما بیفتد ولی درک نکنیم، چون چشم باطن ما نمی‌تواند قالب لطیف آنها را درک کند. یا چشم ما نابیناست و یا مشکل دیگری در کار است که عمدتاً مربوط به خود انسان است.
↑ «چون انسانی به اندام، بر او پدیدار گشت.»؛ سوره مریم، آیه ۱۷.
↑ ساکنان عالم غیب، ماهنامه موعود، شماره ۶۵، ص۱۱.
↑ مکاتبه اختصاصى دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[1] مرحوم حاج هادی ابهری که از دوستان و یا به تعبیری از اساتید بعضی بزرگان است. ایشان خیلی بکّاء بود. شاید خود من در سن کودکی خدمت ایشان رسیده بودم نجف می آمدند منزل ما و با پدرم دوست بودند. بعدها ما شنیدیم که چقدر این بزرگوار اهل شهود و مشاهده بوده و چشمانش باز بود. از ایشان نقل کرده‌اند که گاهی بعضی شب‌ها می‌خواسته بخوابد، پدرش که از دنیا رفته بود، روح او می‌آمده و می‌گفته پسرم دو رکعت نماز برای من بخوان و استراحت کن. بلند می‌شد. دو رکعت نماز برای روح پدرش می‌خواند، مادر، اقوام و همه اموات می‌آمده‌اند و می‌گفته‌اند دو رکعت نماز برای ما بخوان. شاید این اتفاق برای ما بیفتد ولی درک نکنیم، چون چشم باطن ما نمی‌تواند قالب لطیف آنها را درک کند. یا چشم ما نابیناست و یا مشکل دیگری در کار است که عمدتاً مربوط به خود انسان است.

[2] «چون انسانی به اندام، بر او پدیدار گشت.»؛ سوره مریم، آیه ۱۷.

[3] ساکنان عالم غیب، ماهنامه موعود، شماره ۶۵، ص۱۱.

[4] مکاتبه اختصاصى دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]