الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم ج۲ (کتاب)
الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم ج۲ | |
---|---|
از مجموعه | الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم |
زبان | عربی |
نویسنده | زینالدین بیاضی |
موضوع | اهل بیت |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات مرتضوی |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۴ق، ۱۳۴۲ ش |
تعداد صفحه | ۳۱۳ |
شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۵۴۸۶-۳۱-۵ |
شماره ملی | ۵۴۹۶۴۰ |
الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم، جلد دوم از مجموعهٔ سه جلدی الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم است که با زبان عربی به بررسی و اثبات امامت ائمه اطهار میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر زینالدین بیاضی است و انتشارات مرتضوی انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مؤلف در تألیف آن از ۵۲ کتاب بدون واسطه و از ۲۳۰ عنوان کتاب با واسطه استفاده کرده است. این کتاب دارای هفده باب است و در فصول متعدد هر باب، مسائل مهم کلامی مطرح و درباره آنها بحث شده است. سه باب اول آن در اثبات واجب و صفات او؛ جبر و تفویض و وجوب بعثت رسول خدا a است که در باب سوم به بیان عصمت انبیا و معجزه پرداخته است.
در ۱۴ باب بعدی به این موضوعات پرداخته شده است: اثبات وصی و صفات او؛ کراماتی که موجب اثبات امامت علی S است؛ شرایط امامت؛ آنچه از فضائل امیر المؤمنین S نقل شده؛ آیاتی که بر امامت دلالت دارند؛ نصّ پیامبر بر امامت علی و اولاد او (ع)؛ علائم ظهور امام مهدی S؛ ردّ شبهات وارد شده بر شیعه امامیّه».
فهرست کتاب
تتمة الباب التاسع فیما جاء فی النصّ علیه من رسول اللّه a منها فی قوله a لاعطینّ الرایة رجلا یحبّ اللّه و رسوله
- منها فی تولیة علیّ أداء سورة براءة و استرجاعها من أبی بکر
- منها أنّه قال a: «أَقْضَاكُمْ عَلِيٌّ»
- منها قوله a: «أَنَا مَدِينَةُ اَلْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا»
- منها قوله a: «أَنَّهُ رَايَةُ اَلْهُدَى وَ مَنَارُ اَلْإِيمَانِ»
- منها: « أَنَّهُ آخَى بَيْنَهُ وَ بَيْنَ عَلَيَّ مِنْ بَيْنَ الصَّحَابَةِ»
- منها قوله: «مَنْ ظَلَمَ عَلِيّاً مَقْعَدَهُ هَذَا بَعْدِي فَكَأَنَّمَا جَحَدَ نُبُوَّتِي»
- فی إیصائه یوم الدار إلی علیّ S
- فی إنکار المخالفین للوصیة
- یذکر فیه نص النبیّین علی الوصیّین
- فی اتّصال الوصیّة من لدن آدم S
- فی الخلافة الإلهیّة
- فی أخبار من الفریقین تجری مجری النصّ علیه
- تسمیته أمیر المؤمنین
- فی قوله a: «أَنْتِ مِنِّي وَ أَنَا مِنْكِ »
- فی قوله a: «لَوْ لاَ أَنِّي أَخَافُ أَنْ يُقَالَ فِيكَ مَا قَالَتِ اَلنَّصَارَى فِي اَلْمَسِيحِ لَقُلْتُ فِيكَ مَقَالاً لاَ تَمُرُّ بِمَلَإٍ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ إِلاَّ وَ أَخَذُوا تُرَابَ نَعْلَيْكَ »
- فی حدیث حصف النعل
- کلام فی المناشدة
- فی قوله a: « اَللَّهُمَّ اِجْعَلْ أُذُناً وَاعِيَةً أُذُنَ عَلِيٍّ »
- فی کون علیّ بن أبی طالب خیر البریة بعد النبیّ a
- فی کونه الشاهد و النور و الهدی و الحجّة
- فی ذکر الدرجات
- فی ذکر الشهادة وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ
- فی أخذ بیعة الناس علی أن یحفظ الناس رسول اللّه فی أهله
- فی الطرائف
الباب العاشر فیما جاء من النصوص المتظافرة علی أولاده S مقدّمة
- القطب الأول من النصوص قوله a الأئمة اثنا عشر کلّهم من قریش
- فصل فی کونهم الأمثال و الأبدل
- فصل فیه نبذ من عیون أخبار الرضا S
- فصل ما ورد من الصحابة فی ذلک
- فصل فی النصّ علی واحد واحد من الأئمة (ع)
- فصل فی ما ورد من الاشعار فیهم
- القطب الثانی فی ذکر العدد المصاحب للاسماء و الترتیب للائمة (ع) الصحیفة التی قرأها جابر من اللوح و غیر ذلک من النصوص
- القطب الثالث فی نص کل واحد بعد ثبوت امامته علی المعین من بعده الأول النصّ علی الحسن S
- الثانی النصّ علی الحسین S
- الثالث النصّ علی زین العابدین S
- الرابع النصّ علی الباقر S
- الخامس النصّ علی الصادق S
- السادس النصّ علی الکاظم S
- السابع النصّ علی الرضا S
- الثامن النصّ علی الجواد S
- التاسع النصّ علی الهادی S
- العاشر النصّ علی العسکریّ S
- الحادی عشر النصّ علی المهدیّ S
- فصل فی علمهم و فضلهم
- القطب الرابع فی شئ من المعاجز التی خرجت علیهم مقترنة بدعواهم الفصل الأول فی معجزات أبی محمّد الحسن S
- الفصل الثانی فی معجزات أبی عبد اللّه الحسین S
- الفصل الثالث فی معجزات الامام زین العابدین S
- الفصل الرابع فی معجزات الباقر S
- الفصل الخامس فی معجزات الصادق S
- الفصل السادس فی معجزات الکاظم S
- الفصل السابع فی معجزات الرضا S
- الفصل الثامن فی معجزات الجواد S
- الفصل التاسع فی معجزات علیّ بن محمّد الهادی S
- الفصل العاشر فی معجزات العسکریّ S
- الفصل الحادی عشر فی معجزات صاحب الزمان S
- أرجوزة للسیّد حسین بن شمس الحسینیّ فی موالیدهم و وفیاتهم (ع)
الباب الحادی عشر فیما جاء فی خاتمهم و تملکه و بقائه S
- فی شیء من دلائله S
- فی علامات القائم و مدّته و ما یظهر فی دولته
- فی مدن أولاد الصاحب S
- فی اختلاف الناس فی الإمامة بعد أمیر المؤمنین S
- فی مقالة الزیدیّة
- فی الاختلاف بعد زین العابدین S
- فی الواقفة و غیرهم
الباب الثانی عشر فی الطعن فیمن تقدمه بظلمه و عدوانه و ما أحدث کل واحد فی زمانه من طغیانه النوع الأول فی أبی بکر منها إرساله لخالد بن الولید إلی مالک بن نویرة و قتله
- منها منعه فاطمة من فدک و الخمس
- منها تغییره لصدقات رسول اللّه a
- منها قوله: « أَقِيلُونِي أَقِيلُونِي أَقِيلُونِي لَسْتُ بِخَيْرِكُمْ »
- منها قوله: « أَعِينُونِي وَ قَوِّمُونِي»
- منها تخلّفه عن جیش أسامة
- منها تسمیته نفسه بخلیفة رسول اللّه a کذبا علیه
- منها قوله: « إِنَّ لِي شَيْطَاناً يَعْتَرِينِي»
- منها قوله: « لَيْتَنِي كُنْتُ سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ هَلْ لِلْأَنْصَارِ فِي هَذَا الْأَمْرِ حَقٍّ»
- منها قوله:«لَيْتَنِي كُنْتُ تَرَكْتُ بَيْتَ فَاطِمَةَ »
- منها إحراقه لبیت فاطمة علیها السلام
منها قول عمر فی حقه: "كانت بيعة أبيبكر فلتة"
- منها أنّه خالف رسول اللّه فی ترک الاستخلاف
- منها أنّه قطع یسار سارق و عذّب السلمیّ بالنار