الکافی ج۳ (کتاب)
الکافی ج۳ | |
---|---|
از مجموعه | الکافی |
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | [[اصول الکافی
الإیمان و الکفر (کتاب)|اصول الکافی الإیمان و الکفر]] |
نویسنده | شیخ کلینی |
تحقیق یا تدوین | دار الحدیث |
به کوشش | محمد حسین درایتی |
موضوع | امامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، روایات اعتقادی، پیامبر خاتم، توحید |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات دارالحدیث |
وابسته به | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
تعداد صفحه | ۷۹۲ |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۳۸۷-۵ |
شماره ملی | ۱۸۸۲۹۲۱ |
این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه ایمان، کفر، پیرامون مؤمن و برخی از امور اخلاقی میباشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
- باب طینة المؤمن و الکافر
- باب آخر منه، و فیه زیادة وقوع التکلیف الاول
- باب آخر منه
- باب ان رسول الله (ص) اول من اجاب و اقر لله عز و جل بالربوبیة
- باب کیف اجابوا و هم ذر
- باب فطرة الخلق علی التوحید
- باب کون المؤمن فی صلب الکافر
- باب اذا اراد الله عز و جل ان یخلق المؤمن
- باب فی ان الصبغة هی الاسلام
- باب فی ان السکینة هی الایمان
- باب الاخلاص
- باب الشرائع
- باب دعائم الاسلام
- باب ان الاسلام یحقن به الدم و ان الثواب علی الایمان
- باب ان الایمان یشرک الاسلام، و الاسلام لایشرک الایمان
- باب آخر منه و فیه ان الاسلام قبل الایمان
- باب
- باب فی ان الایمان مبثوث لجوارح البدن کلها
- باب السبق الی الایمان
- باب درجات الایمان
- باب آخر منه
- باب نسبة الاسلام
- باب
- باب
- باب صفة الایمان
- باب فضل الایمان علی الاسلام و الیقین علی الایمان
- باب حقیقة الایمان و الیقین
- باب التفکر
- باب المکارم
- باب فضل الیقین
- باب الرضا بالقضاء
- باب التفویض الی الله و التوکل علیه
- باب الخوف و الرجاء
- باب حسن الظن بالله عز و جل
- باب الاعتراف بالتقصیر
- باب الطاعة و التقوی
- باب الورع
- باب العفة
- باب اجتناب المحارم
- باب اداء الفرایض
- باب استواء العمل و المداومة علیه
- باب العبادة
- باب النیة
- باب
- باب الاقتصاد فی العبادة
- باب من بلغه ثواب من الله علی عمل
- باب الصبر
- باب الشکر
- باب حسن الخلق
- باب حسن البشر
- باب الصدق و اداء الامانة
- باب الحیاء
- باب العفو
- باب کظم الغیظ
- باب الحلم
- باب الصمت و حفظ اللسان
- باب المداراة
- باب الرفق
- باب التواضع
- باب الحب فی الله و البغض فی الله
- باب ذم الدنیا و الزهد فیها
- باب
- باب القناعة
- باب الکفاف
- باب تعجیل فعل الخیر
- باب الانصاف و العدل
- باب الاستغناء عن الناس
- باب صلة الرحم
- باب البر بالوالدین
- باب الاهتمام بامور المسلمین و النصیحة لهم و نفعهم
- باب اجلال الکبیر
- باب اخوة المؤمنین بعضهم لبعض
- باب فیما یوجب الحق لمن انتحل الایمان و ینقضه
- باب فی ان التواخی لم یقع علی الدین و انما هو التعارف
- باب حق المؤمن علی اخیه و اداء حقه
- باب التراحم و التعاطف
- باب زیارة الاخوان
- باب المصافحة
- باب المعانقة
- باب التقبیل
- باب تذاکر الاخوان
- باب ادخال السرور علی المؤمن
- باب قضاء حاجة المؤمن
- باب السعی فی حاجة المؤمن
- باب تفریج کرب المؤمن
- باب اطعام المؤمن
- باب من کسا مؤمنا
- باب فی الطاف المؤمن و اکرامه
- باب فی خدمته
- باب نصیحة المؤمن
- باب الاصلاح بین الناس
- باب فی احیاء المؤمن
- باب فی الدعاء للاهل الی الایمان
- باب فی ترک دعاء الناس
- باب ان الله انما یعطی الدین من یحبه
- باب سلامة الدین
- باب التقیة
- باب الکتمان
- باب المؤمن و علاماته و صفاته
- باب فی قلة عدد المؤمنین
- باب الرضا بموهبة الایمان و الصبر علی کل شیء بعده
- باب فی سکون المؤمن الی المؤمن
- باب فیما یدفع الله بالمؤمن
- باب فی ان المؤمن صنفان
- باب ما اخذه الله علی المؤمن من الصبر علی ما یلحقه فیما ابتلی به
- باب شدة ابتلاء المؤمن
- باب فضل فقراء المسلمین
- باب
- باب ان للقلب اذنین ینفث فیهما الملک و الشیطان
- باب الروح الذی اید به المؤمن
- باب الذنوب
- باب الکبایر
- باب استصغار الذنب
- باب الاصرار علی الذنب
- باب فی اصول الکفر و ارکانه
- باب الریاء
- باب طلب الریاسة
- باب اختتال الدنیا بالدین
- باب من وصف عدلا و عمل بغیره
- باب المراء و الخصومة و معاداة الرجال
- باب الغضب
- باب الحسد
- باب العصبیة
- باب الکبر
- باب العجب
- باب حب الدنیا و الحرص علیها
- باب الطمع
- باب الخرق
- باب سوء الخلق
- باب السفه
دربارهٔ پدیدآورنده
شیخ کلینی (پدیدآورنده) |
---|
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کردهاند و بدینجهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲]. |
کتابهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.