الکافی ج۱ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
الکافی ج۱
از مجموعهالکافی
زبانعربی
ترجمهٔ کتاب[[اصول الکافی

العقل و الجهل، العلم، التوحید، الحجة (کتاب)|اصول الکافی

العقل و الجهل، العلم، التوحید، الحجة]]
نویسندهشیخ کلینی
تحقیق یا تدویندار الحدیث
به کوششمحمد حسین درایتی
موضوعامامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، حجت ظاهره، حجت، توحید، روایات اعتقادی
مذهبشیعه
ناشرانتشارات دارالحدیث
وابسته بهمؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۸۹ ش
تعداد صفحه۷۲۴
شابک۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۳۸۵-۱
شماره ملی۱‎۸‎۸‎۲‎۹‎۲‎۱‬

این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه عقل و جهل، علم، توحید و حجت می‌باشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست کتاب

۱. حیاه الشیخ الکلینی
  1. الاول الحیاة السیاسیة و الفکریة فی عصر الکلینی
  2. الثانی الهویة الشخصیة للشیخ الکلینی
  3. الثالث اسفار الشیخ الکلینی
  4. الرابع شیوخ الکلینی و تلامیذه
  5. الخامس مولفات ثقة الاسلام الکلینی
  6. السادس ما قاله العلماء الکلینی
۲. کتاب الکافی
۳. عملنا فی الکتاب
  • مراحل التحقیق
۴. نماذج مصورة من المخطوطات
  • فهرس المطالب
  • خطبة الکتاب

کتاب العقل و الجهل

کتاب فضل العلم

  1. باب فرض العلم و وجوب طلبه و الحث علیه
  2. باب صفة العلم و فضله و فضل العلماء
  3. باب اصناف الناس
  4. باب ثواب العالم و المتعلم
  5. باب صفة العلماء
  6. باب حق العالم
  7. باب فقد العلماء
  8. باب مجالسة العلماء و صحبتهم
  9. باب سؤال العالم و تذاکره
  10. باب بذل العلم
  11. باب النهی عن القول بغیر علم
  12. باب من عمل بغیر علم
  13. باب استعمال العلم
  14. باب المستاکل بعلمه و المباهی به
  15. باب لزوم الحجة علی العالم و تشدید الامر علیه
  16. باب النوادر
  17. باب روایة الکتب و الحدیث و فضل الکتابة و التمسک بالکتب
  18. باب التقلید
  19. باب البدع و الرأی و المقاییس
  20. باب الرد الی الکتاب و السنة، و انه لیس شیء من الحلال و الحرام و جمیع ما یحتاج الناس الیه الا و قد جاء فیه کتاب او سنة
  21. باب اختلاف الحدیث
  22. باب الاخذ بالسنة و شواهد الکتاب

کتاب التوحید

  1. باب حدوث العالم و اثبات المحدث
  2. باب اطلاق القول بانه شیء
  3. باب انه لایعرف الا به
  4. باب ادنی المعرفة
  5. باب المعبود الا به
  6. باب الکون و المکان
  7. باب النسبة
  8. باب النهی عن الکلام فی الکیفیة
  9. باب فی ابطال الرؤیة
  10. باب النهی عن الصفة بغیر ما وصف به نفسه تعالی
  11. باب النهی عن الجسم و الصورة
  12. باب صفات الذات
  13. باب آخر و هو من الباب الاول
  14. باب الارادة انها
  15. باب حدوث الاسماء
  16. باب معانی الاسماء و اشتقاقها
  17. باب آخر و هو من الباب الاول الا ان فیه زیادة و هو الفرق ما بین المعانی التی تحت اسماء الله‌ و اسماء المخلوقین
  18. باب تأویل الصمد
  19. باب الحرکة و الانتقال
  20. باب العرش و الکرسی
  21. باب الروح
  22. باب جوامع التوحید
  23. باب النوادر
  24. باب البداء
  25. باب فی انه لایکون شیء فی السماء و الارض
  26. باب المشییة و الارادة
  27. باب الابتلاء و الاختبار
  28. باب السعادة و الشقاء
  29. باب الخیر و الشر
  30. باب الجبر و القدر و الامر بین الامرین
  31. باب الاستطاعة
  32. باب البیان و التعریف و لزوم الحجة
  33. باب اختلاف الحجة علی عباده
  34. باب حجج الله علی خلقه
  35. باب الهدایة انها من الله عز و جل

کتاب الحجة

  1. باب الاضطرار
  2. باب طبقات الانبیاء و الرسل و الائمة (ع)
  3. باب الفرق بین الرسول و النبی و المحدث
  4. باب ان الحجة لاتقوم لله علی خلقه الا بامام
  5. باب ان الارض لاتخلو من حجة
  6. باب انه لو لم یبق فی الارض الا رجلان، لکان احدهما الحجة
  7. باب معرفة الامام و الرد الیه
  8. باب فرض طاعة الائمة (ع)
  9. باب فی ان الائمة (ع) شهداء الله عز و جل علی خلقه
  10. باب ان الائمة (ع) هم الهداة
  11. باب ان الائمة (ع) ولاة امر الله و خزنة علمه
  12. باب ان الائمة (ع) خلفاء الله عز و جل فی ارضه و ابوابه التی منها یؤتی
  13. باب ان الائمة (ع) نور الله عز و جل
  14. باب ان الائمة (ع) هم ارکان الارض
  15. باب نادر جامع فی فضل الامام (ع) و صفاته
  16. باب ان الائمة (ع) ولاة الامر و هم الناس المحسودون الذین ذکرهم الله عز و جل
  17. باب ان الائمة (ع) هم العلامات التی ذکرها الله عز و جل فی‌کتابه
  18. باب ان الایات التی ذکرها الله -عز و جل- فی کتابه هم الائمة (ع)
  19. باب ما فرض الله-عز و جل-و رسوله (ص) من الکون مع الائمة (ع)
  20. باب ان اهل الذکر الذین امر الله الخلق بسؤالهم هم الائمة (ع)
  21. باب ان من وصفه الله تعالی فی کتابه بالعلم هم الائمة (ع)
  22. باب ان الراسخین فی العلم هم الائمة (ع)
  23. باب ان الائمة (ع) قد اوتوا العلم و اثبت فی صدورهم
  24. باب فی ان من اصطفاه الله من عباده و اورثهم کتابه هم الائمة (ع)
  25. باب ان الائمة فی کتاب الله امامان: امام یدعو الی الله، و امام یدعو الی النار
  26. باب ان القرآن یهدی للامام
  27. باب ان النعمة التی ذکرها الله عز و جل فی کتابه الائمة (ع)
  28. باب ان المتوسمین-الذین ذکرهم الله تعالی فی کتابه-هم الائمة (ع) و السبیل فیهم مقیم
  29. باب عرض الاعمال علی النبی (ص) و الائمة (ع)
  30. باب ان الطریقة التی حث علی الاستقامة علیها ولایة علی (ع)
  31. باب ان الائمة (ع) معدن العلم و شجرة النبوة و مختلف الملائکة
  32. باب ان الائمة (ع) ورثة العلم یرث بعضهم بعضا العلم
  33. باب ان الائمة ورثوا علم النبی و جمیع الانبیاء و الاوصیاء (ع) الذین من قبلهم
  34. باب ان الائمة (ع) عندهم جمیع الکتب التی نزلت من عند الله عز و جل، و انهم یعرفونها علی اختلاف السنتها
  35. باب انه لم یجمع القران کله الا الائمة (ع) و انهم یعلمون علمه کله
  36. باب ما اعطی الائمة (ع) من اسم الله الاعظم
  37. باب ما عند الائمة من ایات الانبیاء (ع)
  38. باب ما عند الائمة (ع) من سلاح رسول الله (ص) و متاعه
  39. باب ان مثل سلاح رسول الله (ص) مثل التابوت فی بنی اسراییل
  40. باب فیه ذکر الصحیفة و الجفر و الجامعة و مصحف فاطمة (س)
  41. باب فی شان (انا انزلناه فی لیلة القدر) و تفسیرها
  42. باب فی ان الائمة (ع) یزدادون فی لیلة الجمعه
  43. باب لو لا ان الائمة (ع) یزدادون لنفد ما عندهم
  44. باب ان الائمة (ع) یعلمون جمیع العلوم التی خرجت (ع)
  45. باب نادر فیه ذکر الغیب
  46. باب ان الائمة (ع) اذا شاؤوا ان یعلموا
  47. باب ان الائمة (ع) یعلمون متی یموتون، و انهم لایموتون الا باختیار منهم
  48. باب ان الائمة (ع) یعلمون علم ما کان و ما یکون، و انه لایخفی علیهم الشیء (ع)
  49. باب ان الله -عز و جل- لم یعلم نبیه علما الا امره ان یعلمه امیر المؤمنین (ع) و انه کان شریکه فی العلم (ع)
  50. باب جهات علوم الائمة (ع)
  51. باب ان الائمة (ع) لو ستر علیهم لاخبروا کل امری بما له و علیه
  52. باب التفویض الی رسول الله (ص) و الی الائمة (ع) فی امر الدین
  53. باب فی ان الائمة (ع) بمن یشبهون ممن مضی و کراهیة القول فیهم بالنبوة
  54. باب ان الائمة (ع) محدثون مفهمون
  55. باب فیه ذکر الارواح التی فی الائمة (ع)
  56. باب الروح التی یسدد الله بها الائمة (ع)
  57. باب وقت ما یعلم الامام جمیع علم الامام الذی
  58. باب فی ان الائمة (ع) فی العلم و الشجاعة و الطاعة سواء
  59. باب ان الامام یعرف الامام الذی یکون من بعده، و ان قول الله تعالی: ﴿إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها فیهم (ع) نزلت
  60. باب ان الامامة عهد من الله عزوجل معهود من واحد الی واحد (ع)
  61. باب ان الائمة (ع) لم یفعلوا شیئا و لایفعلون الا بعهد من الله -عز و جل- و امر منه لایتجاوزونه
  62. باب الامور التی توجب حجة الامام (ع)
  63. باب ثبات الامامة فی الاعقاب، و انها لا تعود فی اخ و لا عم و لا غیرهما من القرابات

دربارهٔ پدیدآورنده

شیخ کلینی (پدیدآورنده)
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کرده‌اند و بدین‌جهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط‍‌ دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل‌ کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲].

کتاب‌های وابسته

پانویس

  1. وبگاه خانه کتاب
  2. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.

دریافت متن