الکافی ج۹ (کتاب)
الکافی ج۹ | |
---|---|
از مجموعه | الکافی |
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | [[فروع الکافی
الحج و الجهاد و المعیشة (کتاب)|فروع الکافی الحج و الجهاد و المعیشة]] |
نویسنده | شیخ کلینی |
تحقیق یا تدوین | دار الحدیث |
به کوشش | محمد حسین درایتی |
موضوع | امامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، روایات احکام شرعی |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات دارالحدیث |
وابسته به | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
تعداد صفحه | ۷۶۶ |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۴۱۵-۵ |
شماره ملی | ۱۸۸۲۹۲۱ |
این کتاب، جلد نهم از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه حج، جهاد، معیشت و درآمدزایی میباشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
تتمة کتاب الحج
- ۱۵۷.باب الاحرام یوم الترویة
- ۱۵۸.باب الحج ماشیا و انقطاع مشی الماشی
- ۱۵۹.باب تقدیم طواف الحج للمتمتع قبل الخروج الی منی
- ۱۶۰.باب تقدیم الطواف للمفرد
- ۱۶۱.باب الخروج الی منی
- ۱۶۲.باب نزول منی و حدودها
- ۱۶۳.باب الغدو الی عرفات و حدودها
- ۱۶۴.باب قطع تلبیة الحاج
- ۱۶۵.باب الوقوف بعرفة و حد الموقف
- ۱۶۶.باب الافاضة من عرفات
- ۱۶۷.باب لیلة المزدلفة و الوقوف بالمشعر و الافاضة منه و حدوده
- ۱۶۸.باب السعی فی وادی محسر
- ۱۶۹.باب من جهل ان یقف بالمشعر
- ۱۷۰.باب من تعجل من المزدلفة قبل الفجر
- ۱۷۱.باب من فاته الحج
- ۱۷۲.باب حصی الجمار من این تؤخذ و مقدارها
- ۱۷۳.باب یوم النحر و مبتدأ الرمی و فضله
- ۱۷۴.باب رمی الجمار فی ایام التشریق
- ۱۷۵.باب من خالف الرمی أو زاد أو نقص
- ۱۷۶.باب من نسی رمی الجمار أو جهل
- ۱۷۷.باب الرمی عن العلیل و الصبیان و الرمی راکبا
- ۱۷۸.باب ایام النحر
- ۱۷۹.باب ادنی ما یجزی من الهدی
- ۱۸۰.باب من یجب علیه الهدی و این یذبحه
- ۱۸۱.باب ما یستحب من الهدی و ما یجوز منه و ما لایجوز
- ۱۸۲. باب الهدی ینتج أو یحلب أو یرکب
- ۱۸۳. باب الهدی یعطب او یهلک قبل ان یبلغ محله و الاکل منه
- ۱۸۴.باب البدنة و البقرة عن کم تجزی
- ۱۸۵.باب الذبح
- ۱۸۶.باب الاکل من الهدی الواجب و الصدقة منها و اخراجه من منی
- ۱۸۷.باب جلود الهدی
- ۱۸۸.باب الحلق و التقصیر
- ۱۸۹.باب من قدم شیئا أو اخره من مناسکه
- ۱۹۰.باب ما یحل للرجل من اللباس و الطیب اذا حلق قبل ان یزور
- ۱۹۱.باب صوم المتمتع اذا لم یجد الهدی
- ۱۹۲.باب الزیارة و الغسل فیها
- ۱۹۳.باب طواف النساء
- ۱۹۴.باب من بات عن منی فی لیالیها
- ۱۹۵.باب اتیان مکة بعد الزیارة للطواف
- ۱۹۶.باب التکبیر ایام التشریق
- ۱۹۷.باب الصلاة فی مسجد منی و من یجب علیه التقصیر و التمام بمنی
- ۱۹۸.باب النفر من منی الاول و الآخر
- ۱۹۹.باب نزول الحصبة
- ۲۰۰.باب اتمام الصلاة فی الحرمین
- ۲۰۱.باب فضل الصلاة فی المسجد الحرام و افضل بقعة فیه
- ۲۰۲.باب دخول الکعبة
- ۲۰۳.باب و داع البیت
- ۲۰۴.باب ما یستحب من الصدقة عند الخروج من مکة
- ۲۰۵.باب ما یجزی من العمرة المفروضة
- ۲۰۶.باب العمرة المبتولة
- ۲۰۷.باب العمرة المبتولة فی اشهر الحج
- ۲۰۸.باب الشهور التی تستحب فیها العمرة، و من احرم فی شهر و احل فی آخر
- ۲۰۹.باب قطع تلبیة المحرم و ما علیه من العمل
- ۲۱۰.باب المعتمر یطأ اهله و هو محرم و الکفارة فی ذلک
- ۲۱۱.باب الرجل یبعث بالهدی تطوعا و یقیم فی اهله
- ۲۱۲.باب النوادر
- ابواب الزیارات
- ۲۱۳.باب زیارة النبی (ص)
- ۲۱۴.باب اتباع الحج بالزیارة
- ۲۱۵.باب فضل الرجوع الی المدینة
- ۲۱۶.باب دخول المدینة و زیارة النبی (ص) و الدعاء عند قبره
- ۲۱۷.باب المنبر و الروضة و مقام النبی (ص)
- ۲۱۸.باب مقام جبرئیل (ع)
- ۲۱۹.باب فضل المقام بالمدینة و الصوم و الاعتکاف عند الاساطین
- ۲۲۰.باب زیارة من بالبقیع
- ۲۲۱.باب اتیان المشاهد و قبور الشهداء
- ۲۲۲.باب و داع قبر النبی (ص)
- ۲۲۳.باب تحریم المدینة
- ۲۲۴.باب معرس النبی (ص)
- ۲۲۵.باب مسجد غدیر خم
- ۲۲۶.باب
- ۲۲۷.باب ما یقال عند قبر امیر المؤمنین (ع)
- ۲۲۸.باب موضع رأس الحسین (ع)
- ۲۲۹.باب زیارة قبر ابی عبد الله الحسین بن علی (ع)
- ۲۳۰.باب القول عند قبر ابی الحسن و ابی جعفر الثانی و ما یجزی من القول عند کلهم (ع)
- ۲۳۱.باب فضل الزیارات و ثوابها
- ۲۳۲.باب فضل زیارة ابی عبد الله الحسین (ع)
- ۲۳۳.باب فضل زیارة ابی الحسن موسی (ع)
- ۲۳۴.باب فضل زیارة ابی الحسن الرضا (ع)
- ۲۳۵.باب فضل الصلاة فی الحرمین و اتمام الصلاة فی المواطن الاربعة
- ۲۳۶.باب النوادر
کتاب الجهاد
- باب فضل الجهاد
- باب جهاد الرجل و المرأة
- باب وجوه الجهاد
- باب من یجب علیه الجهاد و من لایجب
- باب الغزو مع الناس اذا خیف علی الاسلام
- باب الجهاد الواجب مع من یکون
- باب دخول عمرو بن عبید و المعتزلة علی ابی عبد الله (ع)
- باب وصیة رسول الله (ص) و امیر المؤمنین (ع) فی السرایا
- باب اعطاء الامان
- باب
- باب
- باب طلب المبارزة
- باب الرفق بالاسیر و اطعامه
- باب الدعاء الی الاسلام قبل القتال
- باب ما کان یوصی امیر المؤمنین (ع) به عند القتال
- باب
- باب انه لایحل للمسلم ان ینزل دار الحرب
- باب قسمة الغنیمة
- باب
- باب
- باب الشعار
- باب فضل ارتباط الخیل و اجرائها و الرمی
- باب الرجل یدفع عن نفسه اللص
- باب من قتل دون مظلمته
- باب فضل الشهادة
- باب
- باب
- باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر
- باب انکار المنکر بالقلب
- باب
- باب من اسخط الخالق فی مرضاة المخلوق
- باب کراهة التعرض لما لایطیق
کتاب المعیشة
- باب دخول الصوفیة علی ابی عبد الله (ع) و احتجاجهم علیه فیما ینهون الناس عنه من طلب الرزق
- باب معنی الزهد
- باب الاستعانة بالدنیا علی الآخرة
- باب ما یجب من الاقتداء بالائمة (ص) فی التعرض للرزق
- باب الحث علی الطلب و التعرض للرزق
- باب الابلاء فی طلب الرزق
- باب الاجمال فی الطلب
- باب الرزق من حیث لایحتسب
- باب کراهیة النوم و الفراغ
- باب کراهیة الکسل
- باب عمل الرجل فی بیته
- باب اصلاح المال و تقدیر المعیشة
- باب من کد علی عیاله
- باب الکسب الحلال
- باب احراز القوت
- باب کراهیة اجارة الرجل نفسه
- باب مباشرة الاشیاء بنفسه
- باب شراء العقارات و بیعها
- باب الدین
- باب قضاء الدین
- باب قصاص الدین
- باب انه اذا مات الرجل حل دینه
- باب الرجل یأخذ الدین و هو لاینوی قضاءه
- باب بیع الدین بالدین
- باب فی آداب اقتضاء الدین
- باب اذا التوی الذی علیه الدین علی الغرماء
- باب النزول علی الغریم
- باب هدیة الغریم
- باب الکفالة و الحوالة
- باب عمل السلطان و جوائزهم
- باب شرط من اذن له فی اعمالهم
- باب بیع السلاح منهم
- باب الصناعات
- باب کسب الحجام
- باب کسب النائحة
- باب کسب الماشطة و الخافضة
- باب کسب المغنیة و شرائها
- باب کسب المعلم
- باب بیع المصاحف
- باب القمار و النهبة
- باب المکاسب الحرام
- باب السحت
- باب اکل مال الیتیم
- باب ما یحل لقیم مال الیتیم منه
- باب التجارة فی مال الیتیم و القرض منه
- باب اداء الامانة
- باب الرجل یأخذ من مال ولده و الولد یأخذ من مال ابیه
- باب الرجل یأخذ من مال امرأته و المرأة تأخذ من مال زوجها
- باب اللقطة و الضالة
- باب الهدیة
- باب الربا
- باب انه لیس بین الرجل و بین ولده و ما یملکه ربا
دربارهٔ پدیدآورنده
شیخ کلینی (پدیدآورنده) |
---|
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کردهاند و بدینجهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲]. |
کتابهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.