بحث:مسجد کوفه

مقدمه

یکی از عظیم‌ترین مساجد جهان اسلام، با وسعتی بیش از ۴۰ هزار متر مربع، که از قداست خاصی برخوردار است، مسجد کوفه است.

بنای مسجد در سال ۱۷ ق در زمان خلیفۀ دوم بود، امام علی (ع) پس از آنکه به کوفه منتقل شد، این مسجد عظیم را مقرّ اصلی خویش قرار داد و نمازها، خطبه‌ها، جلسات و تجمّع‌ها آنجا انجام می‌گرفت. فضیلت این مسجد بسیار است و نماز در آن ثواب بسیار دارد و یکی از چهار مسجدی است که توصیه شده به سفر و هجرت به آنجا و نماز خواندن در آن، مثل مسجد الحرام، مسجد النبی و مسجد الأقصی..

در روایات است که امام زمان (ع) پس از ظهور، کوفه را مقرّ حکومت خویش می‌سازد و در این مسجد نماز می‌خواند و نیروها را از آنجا به شهرهای دیگر اعزام می‌کند. امام صادق (ع) فرمود: نماز در مسجد کوفه برابر با هزار نماز در جای دیگر است: « صَلَاةٌ فِي مَسْجِدِ الْكُوفَةِ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي غَيْرِهِ مِنَ الْمَسَاجِد» به مقتضای روایات، مسجد کوفه باغی از بوستان‌های بهشت است، هزار و هفت پیامبر در آن نماز خوانده‌اند، عصای موسی و شجرۀ یقطین و خاتم سلیمان در آن است، جوشش آب در طوفان نوح از آنجا بوده است، مسجد کوفه جایگاه و پایگاه پیامبران بوده است، امامان معصوم نیز به آن اهتمام ورزیده و در آن نماز می‌خواندند.

برای عبادت در این مسجد آداب و سننی است که در کتب دعا به‌طور مفصّل آمده است. در محراب مسجد این بزرگ بود که در صبحدم نوزدهم رمضان، حضرت امیر ضربت خورد و به شهادت رسید و محراب به خون فرق امیر المؤمنین (ع) رنگین شد.