بنی بریح بن معاویه

مقدمه

این طایفه را از اعراب کهلانی^[۱] و از شاخه‌های بنی سکون بن اشرس بن کنده گفته‌اند و از انتساب ایشان به بُرَیح بن معاویة بن ثعلبة بن عقبة بن سکون بن اشرس بن کندة بن عفیر خبر داده‌اند^[۲]. بنی بریح بن معاویه نیز چونان دیگر طوایف کنده، اصالتی یمنی داشتند؛ اما در پی فتوحات اسلامی، جمعی از آنان به عراق و به‌ویژه کوفه رفتند و در این شهر مسکن گزیدند. آنان در این شهر، مسجدی مختص خود داشتند که نشان از جمعیت قابل توجه آنان در این شهر دارد^[۳]. از رجال شهیر بنی بریح می‌‌توان به نام حبیب بن حباب سکونی - از شعرای این قوم - اشاره کرد^[۴].^[۵]

منابع

حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

پانویس

↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۳۶.
↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۴. نیز ر.ک: ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۴۵.
↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۴.
↑ ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۴۵.
↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

[1] هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۳۶.

[2] هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۴. نیز ر.ک: ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۴۵.

[3] هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۴.

[4] ابن ماکولا، اکمال الکمال، ج۲، ص۱۴۵.

[5] حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]