تفاوت ظهور با قیام امام مهدی

مقدمه

در روایاتی که پیرامون انقلاب و حکومت عدلِ امام مهدی موجود است، گاه از لفظ "ظهور" استفاده شده، گاه تعبیر "خروج" آمده و در مواردی، لفظ "قیام" به کار رفته است. در بیشتر احادیث، این الفاظ، نمایانگر تحقّق و وقوع این رویداد شگرف و بزرگِ تاریخ بشریت، یعنی انقلاب حضرت مهدی(ع) می‌باشند؛ ولی باید بدانیم که هر کدام از این الفاظ، در برگیرنده پیام خاص خود نیز می‌باشد؛ چراکه امامان معصوم(ع): بدون تأمّل، لفظی را انتخاب نمی‌کرده‌اند. این معنا در برخی احادیث که بین این الفاظ، فرق گذاشته‌اند، روشن‌تر است. برای مثال، ضمن روایتی از امام جواد(ع) نقل شده که ایشان فرموده‌اند: "هنگامی‌ که این تعداد (۳۱۳ نفر) از اهل اخلاص جمع شدند، خدای تعالی، امر او (حضرت مهدی(ع)) را ظاهر سازد. پس زمانی که عقد برای او کامل گردید که (آن عقد) ده هزار مرد می‌باشد، به اذن خداوند، خروج کند"^[۱]. از ظاهر این روایت، به خوبی روشن می‌شود که امام جواد(ع) بین ظهور و خروج فرق گذاشته‌اند. از نظر ایشان، زمانی که امام مهدی(ع)همراه با یاران، خود را به جهانیان معرفی می‌کند، ظهور، و زمانی که لشکریان به اندازه کافی جمع شده و مقدمات جنگ با دشمنان خدا فراهم گردد، خروج خواهد بود. به عبارت دیگر، ظهور، زمان آشکار شدن حضرت و خروج، هنگام شروع جنگ و قیام مسلحانه می‌باشد^[۲].

پرسش مستقیم

تفاوت ظهور با قیام امام مهدی چیست؟ (پرسش)

مدخل‌های وابسته

بخش نخست: فلسفه انتظار فصل اول: چیستی انتظار

فصل دوم: ضرورت انتظار (وجوب انتظار)

ضرورت عقلی انتظار (وجوب عقلی)
ضرورت نقلی انتظار (وجوب نقلی)
اهمیت و ارزش انتظار
فضیلت انتظار (مقام و منزلت منتظران راستین)

فصل سوم: چرایی انتظار

اهداف انتظار
- اهداف الهی انتظار
- اهداف منتظران راستین

فصل چهارم: انتظار در ادیان و ملل

بخش دوم: ابعاد و آثار انتظار فصل اول: ابعاد انتظار

فصل دوم: آثار و کارکردهای انتظار (فواید و برکات انتظار)

بخش سوم: لوازم انتظار (وظایف منتظران راستین)

بخش چهارم: آسیب‌های انتظار

بخش پنجم: سرانجام انتظار

منابع

یوسفیان، مهدی، رخدادهای ظهور

پانویس

↑ «فَإِذَا اجْتَمَعَتْ‏ لَهُ‏ هَذِهِ‏ الْعِدَّةُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْإِخْلَاصِ‏ أَظْهَرَ اللَّهُ‏ أَمْرَهُ‏ فَإِذَا كَمَلَ‏ لَهُ‏ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ‏ رَجُلٍ‏ خَرَجَ‏ بِإِذْنِ‏ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۳۷، ح۲.
↑ یوسفیان، مهدی، رخدادهای ظهور، ص۱۲ - ۱۳.

[1] «فَإِذَا اجْتَمَعَتْ‏ لَهُ‏ هَذِهِ‏ الْعِدَّةُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْإِخْلَاصِ‏ أَظْهَرَ اللَّهُ‏ أَمْرَهُ‏ فَإِذَا كَمَلَ‏ لَهُ‏ الْعَقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ‏ رَجُلٍ‏ خَرَجَ‏ بِإِذْنِ‏ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ب۳۷، ح۲.

[2] یوسفیان، مهدی، رخدادهای ظهور، ص۱۲ - ۱۳.

[۱]

[۲]