عبدالله بن عمیر کلبی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالله بن عمیر کلبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن عمیر کلبی در تراجم و رجال - عبدالله بن عمیر کلبی در تاریخ اسلامی - عبدالله بن عمیر کلبی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن عمیر کلبی | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | عبدالله بن عمیر کلبی |
| جنسیت | مرد |
| کنیه | ابووهب |
| از قبیله | بنی‌علیم |
| پدر | عمیر عجلی کلبی |
| همسر | ام وهب |
| پسر | وهب بن عبدالله کلبی |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
مقدمه
عبدالله بن عمیر کلبی جزء اولین شهداست که از جبهۀ امام حسین (ع) در روز عاشورا به میدان نبرد رفت. وی که کنیه‌اش ابووهب بود، جوانی دلاور و حماسی از شیعیان کوفه بود. به کوفه آمده، در نزدیکی بئر العبد خانه‌ای گرفت و با همسرش به آنجا منتقل شد. وقتی دید عمر سعد، نیرو آماده و سازماندهی می‌کند تا از نخیله به جنگ حسین بن علی (ع) در کربلا بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفتۀ جهاد با مشرکان بودم. امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند پیامبر می‌روند، نزد خداوند کم ثواب‌تر از جهاد با مشرکان نباشد. پیش همسرش رفت و نیّت خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم محرّم به یاوران حسین در کربلا پیوستند [۱]. همسر او نیز از شهدای کربلا بود. پس از شهادت عبد الله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهرۀ او می‌زدود که به دستور شمر، یکی از غلامانش (به نام رستم) با گُرزی بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید. عبد الله، دومین شهید از اصحاب امام حسین (ع) بود[۲]. نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است[۳].
جستارهای وابسته
- ام وهب (همسر)
- وهب بن عبدالله کلبی (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.
- ↑ انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۲۷.