الکافی ج۷ (کتاب)
(تغییرمسیر از فروع الکافی ج۳ (کتاب))
الکافی ج۷ | |
---|---|
از مجموعه | الکافی |
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | [[فروع الکافی
الزکات و الصیام (کتاب)|فروع الکافی الزکات و الصیام]] |
نویسنده | شیخ کلینی |
تحقیق یا تدوین | دار الحدیث |
به کوشش | محمد حسین درایتی |
موضوع | امامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، روایات احکام شرعی |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات دارالحدیث |
وابسته به | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
تعداد صفحه | ۷۰۰ |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۴۱۳-۱ |
شماره ملی | ۱۸۸۲۹۲۱ |
این کتاب، جلد هفتم از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه زکات، صدقه و روزه میباشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
کتاب الزکاة
- باب فرض الزکاة و ما یجب فی المال من الحقوق
- باب منع الزکاة
- باب العلة فی وضع الزکاة علی ما هی لم تزد و لم تنقص
- باب ما وضع رسول الله (ص) الزکاة علیه
- باب ما یزکی من الحبوب
- باب ما لایجب فیه الزکاة مما تنبت الأرض من الخضر و غیرها
- باب اقل ما یجب فیه الزکاة من الحرث
- باب ان الصدقة فی التمر مرة واحدة
- باب زکاة الذهب و الفضة
- باب انه لیس علی الحلی و سبائک الذهب و نقر الفضة و الجوهر زکاة
- باب زکاة المال الغائب و الدین و الودیعة
- باب اوقات الزکاة
- باب
- باب المال الذی لایحول علیه الحول فی ید صاحبه
- باب ما یستفید الرجل من المال بعد ان یزکی ما عنده من المال
- باب الرجل یشتری المتاع فیکسد علیه و المضاربة
- باب ما یجب علیه الصدقة من الحیوان و ما لایجب
- باب صدقة الابل
- باب
- باب صدقة البقر
- باب صدقة الغنم
- باب ادب المصدق
- باب زکاة مال الیتیم
- باب زکاة مال المملوک و المکاتب و المجنون
- باب فیما یأخذ السلطان من الخراج
- باب الرجل یخلف عند اهله من النفقة ما یکون فی مثلها الزکاة
- باب الرجل یعطی من زکاته من یظن انه معسر ثم یجده موسرا
- باب الزکاة لاتعطی غیر اهل الولایة
- باب قضاء الزکاة عن المیت
- باب اقل ما یعطی من الزکاة و اکثر
- باب انه یعطی عیال المؤمن من الزکاة اذا کانوا صغارا و یقضی عن المؤمنین الدیون من الزکاة
- باب تفضیل اهل الزکاة بعضهم علی بعض
- باب تفضیل القرابة فی الزکاة و من لایجوز منهم ان یعطوا من الزکاة
- باب نادر
- باب الزکاة تبعث من بلد الی بلد أو تدفع الی من یقسمها فتضیع
- باب الرجل یدفع الیه الشیء یفرقه و هو محتاج الیه یأخذ لنفسه
- باب الرجل اذا وصلت الیه الزکاة فهی کسبیل ماله یفعل بها ما یشاء
- باب الرجل یحج من الزکاة او یعتق
- باب القرض انه حمی الزکاة
- باب قصاص الزکاة بالدین
- باب من فر بماله من الزکاة
- باب الرجل یعطی عن زکاته العوض
- باب من یحل له ان یأخذ الزکاة و من لایحل له و من له المال القلیل
- باب من تحل له الزکاة فیمتنع من أخذها
- باب الحصاد و الجداد
- باب صدقة اهل الجزیة
- باب نادر
- ابواب الصدقة
- ۴۸.باب فضل الصدقة
- ۴۹.باب ان الصدقة تدفع البلاء
- ۵۰.باب فضل صدقة السر
- ۵۱.باب صدقة اللیل
- ۵۲.باب فی ان الصدقة تزید فی المال
- ۵۳.باب الصدقة علی القرابة
- ۵۴.باب کفایة العیال و التوسع علیهم
- ۵۵.باب من یلزم نفقته
- ۵۶.باب الصدقة علی من لاتعرفه
- ۵۷.باب الصدقة علی اهل البوادی و اهل السواد
- ۵۸.باب کراهیة رد السائل
- ۵۹.باب قدر ما یعطی السائل
- ۶۰.باب دعاء السائل
- ۶۱.باب ان الذی یقسم الصدقة شریک صاحبها فی الأجر
- ۶۲.باب الایثار
- ۶۳.باب من سأل من غیر حاجة
- ۶۴.باب کراهیة المسألة
- ۶۵.باب المن
- ۶۶.باب من اعطی بعد المسألة
- ۶۷.باب المعروف
- ۶۸.باب فضل المعروف
- ۶۹.باب منه
- ۷۰.باب ان صنائع المعروف تدفع مصارع السوء
- ۷۱.باب ان اهل المعروف فی الدنیا هم اهل المعروف فی الآخرة
- ۷۲.باب تمام المعروف
- ۷۳.باب وضع المعروف موضعه
- ۷۴.باب فی آداب المعروف
- ۷۵.باب من کفر المعروف
- ۷۶.باب القرض
- ۷۷.باب انظار المعسر
- ۷۸.باب تحلیل المیت
- ۷۹.باب مؤونه النعم
- ۸۰.باب حسن جوار النعم
- ۸۱.باب معرفة الجود و السخاء
- ۸۲.باب الانفاق
- ۸۳.باب البخل و الشح
- ۸۴.باب النوادر
- ۸۵.باب فضل اطعام الطعام
- ۸۶.باب فضل القصد
- ۸۷.باب کراهیة السرف و التقتیر
- ۸۸.باب سقی الماء
- ۸۹.باب الصدقة لبنی هاشم و موالیهم و صلتهم
- ۹۰.باب النوادر
کتاب الصیام
- باب ما جاء فی فضل الصوم و الصائم
- باب فضل شهر رمضان
- باب من فطر صائما
- باب فی النهی عن قول رمضان بلا شهر
- باب ما یقال فی مستقبل شهر رمضان
- باب الأهلة و الشهادة علیها
- باب نادر
- باب
- باب الیوم الذی یشک فیه من شهر رمضان هو أو من شعبان
- باب وجوه الصوم
- باب ادب الصائم
- باب صوم رسول الله (ص)
- باب فضل صوم شعبان و صلته برمضان و صیام ثلاثة ایام فی کل شهر
- باب انه یستحب السحور
- باب ما یقول الصائم اذا افطر
- باب صوم الوصال و صوم الدهر
- باب من اکل أو شرب و هو شاک فی الفجر او بعد طلوعه
- باب الفجر ما هو و متی یحل و متی یحرم الأکل
- باب من ظن انه لیل فأفطر قبل اللیل
- باب وقت الافطار
- باب من اکل أو شرب ناسیا فی شهر رمضان
- باب من افطر متعمدا من غیر عذر أو جامع متعمدا فی شهر رمضان
- باب الصائم یقبل أو یباشر
- باب فیمن اجنب باللیل فی شهر رمضان و غیره فترک الغسل الی ان یصبح أو احتلم باللیل أو النهار
- باب کراهیة الارتماس فی الماء للصائم
- باب المضمضة و الاستنشاق للصائم
- باب الصائم یتقیأ أو یذرعه القیء أو یقلس
- باب فی الصائم یحتجم و یدخل الحمام
- باب فی الصائم یسعط و یصب فی أذنه الدهن أو یحتقن
- باب الکحل و الذرور للصائم
- باب السواک للصائم
- باب الطیب و الریحان للصائم
- باب مضغ العلک للصائم
- باب فی الصائم یذوق القدر و یزق الفرخ
- باب فی الصائم یزدرد نخامته و یدخل حلقه الذباب
- باب فی الرجل یمص الخاتم و الحصاة و النواة
- باب الشیخ و العجوز یضعفان عن الصوم
- باب الحامل و المرضع یضعفان عن الصوم
- باب حد المرض الذی یجوز للرجل ان یفطر فیه
- باب من توالی علیه رمضانان
- باب قضاء شهر رمضان
- باب الرجل یصبح و هو یرید الصیام فیفطر و یصبح و هو لایرید الصوم فیصوم فی قضاء شهر رمضان و غیره
- باب الرجل یتطوع بالصیام و علیه من قضاء شهر رمضان
- باب الرجل یموت و علیه من صیام شهر رمضان أو غیره
- باب صوم الصبیان و متی یؤخذون به
- باب من اسلم فی شهر رمضان
- ابواب السفر
- ۴۷.باب کراهیة السفر فی شهر رمضان
- ۴۸.باب کراهیة الصوم فی السفر
- ۴۹.باب من صام فی السفر بجهالة
- ۵۰.باب من لایجب له الافطار و التقصیر فی السفر و من یجب له ذلک
- ۵۱.باب صوم التطوع فی السفر و تقدیمه و قضائه
- ۵۲.باب الرجل یرید السفر او یقدم من سفر فی شهر رمضان
- ۵۳.باب من دخل بلده فاراد المقام بها أو لم یرد
- ۵۴.باب الرجل یجامع اهله فی السفر أو یقدم من سفر فی شهر رمضان
- ۵۵.باب صوم الحائض و المستحاضة
- ۵۶.باب من وجب علیه صوم شهرین متتابعین فعرض له امر یمنعه عن اتمامه
- ۵۷.باب صوم کفارة الیمین
- ۵۸.باب من جعل علی نفسه صوما معلوما و من نذر ان یصوم فی شکر
- ۵۹.باب کفارة الصوم و فدیته
- ۶۰.باب تأخیر صیام الثلاثة الایام من الشهر الی الشتاء
- ۶۱.باب صوم عرفة و عاشوراء
- ۶۲.باب صوم العیدین و ایام التشریق
- ۶۳.باب صیام الترغیب
- ۶۴.باب فضل افطار الرجل عند اخیه اذا سأله
- ۶۵.باب من لایجوز له صیام التطوع إلا بإذن غیره
- ۶۶.باب ما یستحب ان یفطر علیه
- ۶۷.باب الغسل فی شهر رمضان
- ۶۸.باب ما یزاد من الصلاة فی شهر رمضان
- ۶۹.باب فی لیلة القدر
- ۷۰.باب الدعاء فی العشر الأواخر من شهر رمضان
- ۷۱.باب التکبیر لیلة الفطر و یومه
- ۷۲.باب یوم الفطر
- ۷۳.باب ما یجب علی الناس اذا صح عندهم الرؤیة یوم الفطر بعد ما اصبحوا صائمین
- ۷۴.باب النوادر
- ۷۵.باب الفطرة
- ۷۶.باب الاعتکاف
- ۷۷.باب انه لایکون الاعتکاف الا بصوم
- ۷۸.باب المساجد التی یصلح الاعتکاف فیها
- ۷۹.باب اقل ما یکون الاعتکاف
- ۸۰.باب المعتکف لایخرج من المسجد الا لحاجة
- ۸۱.باب المعتکف یمرض و المعتکفة تطمث
- ۸۲.باب المعتکف یجامع اهله
- ۸۳.باب النوادر
دربارهٔ پدیدآورنده
شیخ کلینی (پدیدآورنده) |
---|
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کردهاند و بدینجهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲]. |
کتابهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.