الکافی ج۱۴ (کتاب)
(تغییرمسیر از فروع الکافی ج۱۰ (کتاب))
الکافی ج۱۴ | |
---|---|
از مجموعه | الکافی |
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | [[فروع الکافی
الحدود، الدیات، الشهادات، القضاء، الأیمان و النذور و الکفارات (کتاب)|فروع الکافی الحدود، الدیات، الشهادات، القضاء، الأیمان و النذور و الکفارات]] |
نویسنده | شیخ کلینی |
تحقیق یا تدوین | دار الحدیث |
به کوشش | محمد حسین درایتی |
موضوع | امامت و ولایت، احادیث معصومین، منابع روایی شیعه، کتب اربعه، روایات احکام شرعی |
مذهب | شیعه |
ناشر | انتشارات دارالحدیث |
وابسته به | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
تعداد صفحه | ۸۰۲ |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۴۹۳-۴۲۰-۹ |
شماره ملی | ۱۸۸۲۹۲۱ |
این کتاب، جلد چهاردهم از مجموعهٔ پانزده جلدی الکافی است و با زبان عربی حاوی روایات معصومین (ع) در زمینه حدود، دیات، شهادات، قضاوت، پیمانها، نذرها و کفارات میباشد. پدیدآورندهٔ این اثر شیخ کلینی است و ناشر آن انتشارات دار الحدیث انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
کتاب الحدود
- باب التحدید
- باب الرجم و الجلد و من یجب علیه ذلک
- باب ما یحصن و ما لایحصن و ما لایوجب الرجم علی المحصن
- باب الصبی یزنی بالمرأة المدرکة و الرجل یزنی بالصبیة غیر المدرکة
- باب ما یوجب الجلد
- باب صفة حد الزانی
- باب ما یوجب الرجم
- باب صفة الرجم
- باب آخر منه
- باب الرجل یغتصب المرأة فرجها
- باب من زنی بذات محرم
- باب فی ان صاحب الکبیرة یقتل فی الثالثة
- باب المجنون و المجنونة یزنیان
- باب حد المرأة التی لها زوج فتزوج، أو تتزوج و هی فی عدتها، و الرجل الذی یتزوج ذات زوج
- باب الرجل یأتی الجاریة و لغیره فیها شرک و الرجل یأتی مکاتبته
- باب المرأة المستکرهة
- باب الرجل یزنی فی الیوم مرارا کثیرة
- باب الرجل یزوج امته ثم یقع علیها
- باب نفی الزانی
- باب حد الغلام و الجاریة اللذین یجب علیهما الحد تاما
- باب الحد فی اللواط
- باب آخر منه
- باب الحد فی السحق
- باب آخر منه
- باب الحد علی من یأتی البهیمة
- باب حد القاذف
- باب الرجل یقذف جماعة
- باب فی نحوه
- باب الرجل یقذف امرأته و ولده
- باب صفة حد القاذف
- باب ما یجب فیه الحد فی الشراب
- باب الاوقات التی یحد فیها من وجب علیه الحد
- باب ان شارب الخمر یقتل فی الثالثة
- باب ما یجب علی من اقر علی نفسه بحد و من لایجب علیه الحد
- باب قیمه ما یقطع فیه السارق
- باب حد القطع و کیف هو
- باب ما یجب علی الطرار و المختلس من الحد
- باب الاجیر و الضیف
- باب حد النباش
- باب حد من سرق حرا فباعه
- باب نفی السارق
- باب ما لایقطع فیه السارق
- باب انه لایقطع السارق فی المجاعة
- باب حد الصبیان فی السرقة
- باب ما یجب علی الممالیک و المکاتبین من الحد
- باب ما یجب علی اهل الذمة من الحدود
- باب کراهیة قذف من لیس علی الاسلام
- باب ما یجب فیه التعزیر فی جمیع الحدود
- باب الرجل یجب علیه الحد و هو مریض أو به قروح
- باب حد المحارب
- باب من زنی أو سرق أو شرب الخمر بجهالة لایعلم انها محرمة
- باب من وجبت علیه حدود احدها القتل
- باب من أتی حدا فلم یقم علیه الحد حتی تاب
- باب العفو عن الحدود
- باب الرجل یعفو عن الحد ثم یرجع فیه و الرجل یقول للرجل: یا ابن الفاعلة و لامه ولیان
- باب انه لاحد لمن لاحد علیه
- باب انه لایشفع فی حد
- باب انه لاکفالة فی حد
- باب ان الحد لایورث
- باب انه لایمین فی حد
- باب حد المرتد
- باب حد الساحر
- باب النوادر
کتاب الدیات
- باب القتل
- باب آخر منه
- باب ان من قتل مؤمنا علی دینه فلیست له توبة
- باب وجوه القتل
- باب قتل العمد و شبه العمد و الخطأ
- باب الدیة فی قتل العمد و الخطأ
- باب الجماعة یجتمعون علی قتل واحد
- باب الرجل یأمر رجلا بقتل رجل
- باب الرجل یقتل رجلین أو اکثر
- باب الرجل یخلص من وجب علیه القود
- باب الرجل یمسک الرجل فیقتله آخر
- باب الرجل یقع علی الرجل فیقتله
- باب نادر
- باب من لادیة له
- باب الرجل الصحیح العقل یقتل المجنون
- باب الرجل یقتل فلم تصح الشهادة علیه حتی خولط
- باب فی القاتل یرید التوبة
- باب قتل اللص
- باب الرجل یقتل ابنه، و الابن یقتل أباه و أمه
- باب الرجل یقتل المرأة و المرأة تقتل الرجل و فضل دیة الرجل علی دیة المرأة فی النفس و الجراحات
- باب من خطؤه عمد و من عمده خطأ
- باب نادر
- باب الرجل یقتل مملوکه أو ینکل به
- باب الرجل الحر یقتل مملوک غیره أو یجرحه و المملوک یقتل الحر أو یجرحه
- باب المکاتب یقتل الحر أو یجرحه و الحر یقتل المکاتب أو یجرحه
- باب المسلم یقتل الذمی أو یجرحه و الذمی یقتل المسلم أو یجرحه أو یقتص بعضهم بعضا
- باب ما تجب فیه الدیة کامله من الجراحات التی دون النفس و ما یجب فیه نصف الدیة و الثلث و الثلثان
- باب الرجل یقتل الرجل و هو ناقص الخلقة
- باب نادر
- باب دیة عین الاعمی و ید الاشل و لسان الاخرس و عین الاعور
- باب ان الجروح قصاص
- باب ما یمتحن به من یصاب فی سمعه أو بصره أو غیر ذلک من جوارحه و القیاس فی ذلک
- باب الرجل یضرب الرجل فیذهب سمعه و بصره و عقله
- باب آخر
- باب دیة الجراحات و الشجاج
- باب تفسیر الجراحات و الشجاج
- باب الخلقة التی تقسم علیها الدیة فی الاسنان و الاصابع
- باب آخر
- باب دیة الجنین
- باب الرجل یقطع رأس میت أو یفعل به ما یکون فیه اجتیاح نفس الحی
- باب ما یلزم من یحفر البئر فیقع فیها المار
- باب ضمان ما یصیب الدواب و ما لاضمان فیه من ذلک
- باب المقتول لایدری من قتله
- باب آخر منه
- باب آخر منه
- باب الرجل یقتل و له ولیان أو اکثر، فیعفو احدهم أو یقبل الدیة و بعض یرید القتل
- باب الرجل یتصدق بالدیة علی القاتل و الرجل یعتدی بعد العفو فیقتل
- باب
- باب
- باب القسامة
- باب ضمان الطبیب و البیطار
- باب العاقلة
- باب
- باب فیما یصاب من البهائم و غیرها من الدواب
- باب النوادر
کتاب الشهادات
- باب اول صک کتب فی الأرض
- باب الرجل یدعی الی الشهادة
- باب کتمان الشهادة
- باب الرجل یسمع الشهادة و لم یشهد علیها
- باب الرجل ینسی الشهادة و یعرف خطه بالشهادة
- باب من شهد بالزور
- باب من شهد ثم رجع عن شهادته
- باب شهادة الواحد و یمین المدعی
- باب
- باب فی الشهادة لاهل الدین
- باب شهادة الصبیان
- باب شهادة الممالیک
- باب ما یجوز من شهادة النساء و ما لایجوز
- باب شهادة المرأة لزوجها و الزوج للمرأة
- باب شهادة الوالد للولد و شهادة الولد للوالد و شهادة الاخ لاخیه
- باب شهادة الشریک و الاجیر و الوصی
- باب ما یرد من الشهود
- باب شهادة القاذف و المحدود
- باب شهادة اهل الملل
- باب
- باب شهادة الاعمی و الاصم
- باب الرجل یشهد علی المرأة و لا ینظر وجهها
- باب النوادر
کتاب القضاء و الاحکام
- باب ان الحکومة انما هی للامام (ع)
- باب اصناف القضاة
- باب من حکم بغیر ما انزل الله عز و جل
- باب ان المفتی ضامن
- باب أخذ الاجرة و الرشا علی الحکم
- باب من حاف فی الحکم
- باب کراهة الجلوس الی قضاة الجور
- باب کراهة الارتفاع الی قضاة الجور
- باب ادب الحکم
- باب ان القضاء بالبینات و الایمان
- باب ان البینة علی المدعی و الیمین علی المدعی علیه
- باب من ادعی علی میت
- باب من لم تکن له بینه فیرد علیه الیمین
- باب ان من کانت له بینه فلا یمین علیه اذا اقامها
- باب ان من رضی بالیمین فحلف له فلا دعوی له بعد الیمین و ان کانت له بینه
- باب الرجلین یدعیان فیقیم کل واحد منهما البینة
- باب آخر منه
- باب آخر منه
- باب النوادر
کتاب الأیمان و النذور و الکفارات
- باب کراهة الیمین
- باب الیمین الکاذبة
- باب آخر منه
- باب انه لایحلف الا بالله و من لم یرض فلیس من الله
- باب کراهة الیمین بالبراءه من الله و رسوله (ص)
- باب وجوه الأیمان
- باب ما لایلزم من الأیمان و النذور
- باب فی اللغو
- باب من حلف علی یمین فرأی خیرا منها
- باب النیة فی الیمین
- باب انه لایحلف الرجل الا علی علمه
- باب الیمین التی تلزم صاحبها الکفارة
- باب الاستثناء فی الیمین
- باب انه لایجوز ان یحلف الانسان الا بالله عز و جل
- باب استحلاف اهل الکتاب
- باب کفارة الیمین
- باب النذور
- باب النوادر
دربارهٔ پدیدآورنده
شیخ کلینی (پدیدآورنده) |
---|
ابو جعفر محمد بن اسحاق کلینی رازی (۲۵۸ق، تهران - ۳۲۸ق، بغداد) مشهور به شیخ کلینی، شیخ مشایخ شیعه و رئیس محدثین علمای امامیه و اوثق و اعدل ایشان و مروج مذهب شیعه در عصر غیبت امام عصر (ع) است. عامه و خاصه در فتاوی به وی مراجعه کردهاند و بدینجهت به ثقة الاسلام شهرت یافت. وی یکی از صاحبان کتب اربعه و صاحب کافی است که در عقاید حقه اسلامیه و استنباط دینی، مرجع اکابر و مورد استفاده فقها و محدثین بزرگ است و به تصدیق شیخ مفید، اجل کتب اسلامی و اعظم مصنفات شیعه و مشتمل بر شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است. کلینی از علمای زمان غیبت صغری است و وفات او ۶۹ سال پس از وفات امام عسکری (ع) در ماه شعبان ۳۲۹ هجری اتفاق افتاد و قبرش در بغداد است[۲]. |
کتابهای وابسته
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ معارف و معاریف، ج ۸، ص ۵۷۶.