اهداف نیابت: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*نمایندگی و نیابت [[امام زمان]] {{ع}} دو هدف اساسی داشت: | * نمایندگی و نیابت [[امام زمان]] {{ع}} دو هدف اساسی داشت: | ||
#آماده کردن اذهان عمومی برای [[غیبت کبری]] و عادت دادن تدریجی مردم به پنهانزیستی امام {{ع}} و جلوگیری از غافلگیر شدن در موضوع غیبت؛ اگر امام {{ع}} بهطور ناگهانی غیبت میکرد، چهبسا موجب انکار مطلق وجود مهدی {{ع}} و انحراف افکار عمومی میشد. لذا نمایندگان خاص حضرت در دوران [[غیبت صغری]]، افکار عمومی را برای غیبت کبری آماده کردند و لزومی به امتداد غیبت صغری نبود. | # آماده کردن اذهان عمومی برای [[غیبت کبری]] و عادت دادن تدریجی مردم به پنهانزیستی امام {{ع}} و جلوگیری از غافلگیر شدن در موضوع غیبت؛ اگر امام {{ع}} بهطور ناگهانی غیبت میکرد، چهبسا موجب انکار مطلق وجود مهدی {{ع}} و انحراف افکار عمومی میشد. لذا نمایندگان خاص حضرت در دوران [[غیبت صغری]]، افکار عمومی را برای غیبت کبری آماده کردند و لزومی به امتداد غیبت صغری نبود. | ||
#رهبری دوستداران [[امام زمان]] {{ع}} و حفظ مصالح اجتماعی شیعیان؛ یعنی نمایندگان، خلاء و کمبودی که از ناحیه عدم حضور امام {{ع}} در اجتماع شیعیان پیدا شده بود را پر کردند و امام زمان {{ع}} توانست به وسیله آنان، رهبری خویش را در جامعه اعمال کند و شیعیان نیز منحرف نشوند<ref>تاریخ الغیبة الصغری، سید محمد صدر، ص ۴۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۴.</ref>. | # رهبری دوستداران [[امام زمان]] {{ع}} و حفظ مصالح اجتماعی شیعیان؛ یعنی نمایندگان، خلاء و کمبودی که از ناحیه عدم حضور امام {{ع}} در اجتماع شیعیان پیدا شده بود را پر کردند و امام زمان {{ع}} توانست به وسیله آنان، رهبری خویش را در جامعه اعمال کند و شیعیان نیز منحرف نشوند<ref>تاریخ الغیبة الصغری، سید محمد صدر، ص ۴۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۴.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[اهداف سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)]] | * [[اهداف سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۵
مقدمه
- نمایندگی و نیابت امام زمان (ع) دو هدف اساسی داشت:
- آماده کردن اذهان عمومی برای غیبت کبری و عادت دادن تدریجی مردم به پنهانزیستی امام (ع) و جلوگیری از غافلگیر شدن در موضوع غیبت؛ اگر امام (ع) بهطور ناگهانی غیبت میکرد، چهبسا موجب انکار مطلق وجود مهدی (ع) و انحراف افکار عمومی میشد. لذا نمایندگان خاص حضرت در دوران غیبت صغری، افکار عمومی را برای غیبت کبری آماده کردند و لزومی به امتداد غیبت صغری نبود.
- رهبری دوستداران امام زمان (ع) و حفظ مصالح اجتماعی شیعیان؛ یعنی نمایندگان، خلاء و کمبودی که از ناحیه عدم حضور امام (ع) در اجتماع شیعیان پیدا شده بود را پر کردند و امام زمان (ع) توانست به وسیله آنان، رهبری خویش را در جامعه اعمال کند و شیعیان نیز منحرف نشوند[۱][۲].
پرسش مستقیم
- مراد از نهاد یا نظام وکالت در مباحث مهدویت چیست؟ (پرسش)
- بحث از نیابت و نهاد وکالت چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
- واژه وکالت در لغت و اصطلاح مهدویت چیست؟ (پرسش)
- وکالت و وکیل به چه معناست؟ (پرسش)
- اهداف سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- پیشینه فعالیت سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- مهمترین وکلای امامان کدامند و منطقه فعالیت آنها چیست؟ (پرسش)
- پیشینه گستره جغرافیایی سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی غیر از سفرا وکیل نیز داشته است؟ (پرسش)
- چه ویژگیهایی برای وکیلان لازم و ضروری است؟ (پرسش)
- علل ایجاد سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- وظایف و مسئولیتهای سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- عناصر گوناگون سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- ساختار سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- نهاد وکالت کدام مناطق و سرزمینهای اسلامی را زیر پوشش داشت؟ (پرسش)
- جایگاه و وظایف رهبر نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- وکلاء و نواب و سفراء در برابر نهاد وکالت چه وظایفی داشتند؟ (پرسش)
- ویژگیها و شرایط برای وکیلان چیست؟ (پرسش)
- زمینههای پیدایش نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- انگیزه تأسیس نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- آیا در تاریخ و فرق اسلامی سازمان یا نهاد مشابه نهاد وکالت وجود داشته است؟ (پرسش)
- برخورد دولت و نزدیکان دستگاه عباسی با نهاد وکالت چگونه بود؟ (پرسش)
- با وجود سختگیریهای دستگاه عباسی نهاد وکالت چگونه و با چه ابزار و شیوههایی به اهداف نهاد جامه عمل میپوشانیدند؟ (پرسش)
- آیا نهاد وکالت افراد نفوذی در درون دستگاه عباسی داشته است؟ (پرسش)
- وکلای امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ الغیبة الصغری، سید محمد صدر، ص ۴۲۶.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۴۴.