نهاد وکالت کدام مناطق و سرزمینهای اسلامی را زیر پوشش داشت؟ (پرسش)
نهاد وکالت کدام مناطق و سرزمینهای اسلامی را زیر پوشش داشت؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت صغری / نهاد وکالت |
تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
نهاد وکالت کدام مناطق و سرزمینهای اسلامی را زیر پوشش داشت؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین رحیم لطیفی، در کتاب «پرسمان نیابت» در اینباره گفته است:
«نهاد وکالت در عصر امام صادق (ع) و از مدینه آغاز بهکار کرد، در آن عصر که پیروان اهل بیت (ع) و مناطق مسکونی آنها رو به فزونی بود، نهاد وکالت نیز به موازات آن گسترش پیدا میکرد.در طول امامت امام موسی کاظم (ع) نهاد، نیرومندتر و گستردهتر شد و در عصر امام هشتم (ع) مرزهای شبه جزیره را در نوردید و تا آخرین مناطق سرزمین اسلام گسترش یافت تا آن جا که مرکزیت نهاد به مرو خراسان منتقل شد، در دوره بیست سال امامت امام هادی (ع) با مرکزیت سامرا نهاد وکالت به یک تشکیلات کاملا نظاممند و نیرومندتر از یک دولت درآمد تا در عصر غیبت صغری که به پایان رسالت خود نزدیک میشد با انتقال حضرت حجت به مدینه مرکزیت به همان جایی برگشت که سر برآورده بود.
هر چند آثار روایی و تاریخی از تک تک مناطق زیر پوشش نهاد گزارش نمیدهند ولی از روی قراین میتوان ادعا کرد که تمام مناطق شیعی با رهبری و نهاد در ارتباط بودهاند. در اینجا گزارش کوتاهی از جغرافیای نهاد در چهار مرحلهای مرکزیت مدینه، مرو، سامرا و بغداد ارائه میشود.نکته درخور یادآوری این که، مناطقی که در جغرافیا و قلمرو نهاد وکالت بیان میشود، به این معنی نیست که حتماً در آن منطقه وکیل نیز مشخص شده باشد، بلکه مراد این است که مردم آنجا با نهاد ارتباط داشتهاند و از آن جا که پرداخت خمس و زکات و فراگیری احکام و طرح پرسشهای مذهبی از مسایل مورد سفارش اهل بیت و از وظایف اولی پیروان آنهاست میتوان ادعا کرد که قلمرو نهاد به گستردگی تمام اقلیمهای است که مذهب شیعی آنجا پیروان داشته است.در این گزارش تنها به روند توسعه و انتشار نهاد پرداخته میشود یعنی مشخص میشود که نضج و رشد نهاد در چهار مرحله مرکزیت تا کجا و تا کدام مناطق بوده است.پس در هر منطقه تنها از نخستین وکیل یا ارتباط آنجا با نهاد سخن گفته میشود نه از تمام وکلاء آنجا در طول عمر نهاد.
مرکزیت مدینه (امام صادق و کاظم (ع))
- مدینه: مدینه خواستگاه نهاد، از عصر امام صادق (ع) تا آخرین روز زندگی نهاد، میزبان وکلاء برجسته نهاد بود پس از انتقال مرکز نهاد به مرو بار دیگر در عصر امام جواد (ع) میزبان رهبری شد و پس از انتقال مرکز به سامرا بار سوم میزبان آخرین رهبر نهاد شد. مفضل بن عمر جعفی، معلی بن خنیس، نصر بن قاموس(قابوس) لخمی(قابوسی)[۱] و… وکلاء امام صادق و کاظم (ع) در عصر مرکزیت مدینه بودند[۲].
- مکه: مهمترین شهر و مکان عبادی و محل اجتماع افکار و مذاهب گوناگون و قلب حجاز است مکه مکرمه همواره محور توجه نهاد وکالت بود، خالد بن نجیح وکیل امام کاظم (ع) در مکه بود[۳].
- کوفه: مردم کوفه طعم عدالت امام علی (ع) را چشیده بودند و لذا همواره میزبان انجمن دوستان اهل بیت بوده است، ابوالخطاب اسدی رابط امام صادق (ع) و عبدالرحمن بن حجاج کارگزار امام کاظم (ع) در نواحی کوفه بودهاند[۴]. به وکالت حیان بن سراج از جانب امام کاظم (ع) در کوفه تصریح شده است[۵].
- بغداد: شکل گیری بغداد به عنوان پایتخت بهدست منصور عباسی بود، عبدالرحمن بن حجاج وکیل امام صادق و کاظم (ع) و علی بن یقطین و پدرش هوادار این دو امام در دولت منصور و مهدی به پایتختی بغداد بودند، زیاد بن مروان قندی وکیل امام کاظم (ع) در بغداد بود[۶].
- واسط: حسین بن قیامای واسطی از یاران پرتلاش امام کاظم (ع) در واسط بود، آخرین وکیل نهاد در این منطقه ابوعبدالله بن جنید در عصر سفرا حضرت حجت (ع) بوده است[۷].
- مصر: از شهرهای اسلامی که میزبان فرماندار حکومت عدل امام علی (ع) بود، مورد توجه نهاد وکالت قرار داشت، عثمان بن عیسی رواسی وکیل امام کاظم (ع) در مصر بوده است[۸] معلی بن خنیس وکیل امام صادق (ع) به مصر رفت وآمد داشت[۹].
- ری: یکی از شهرهای باستانی ایران و باسابقه طولانی ارتباط با اهل بیت (ع) سرزمین ری میباشد، مفضل بن عمر میگوید: دو مرد خراسانی از اصحاب امام صادق (ع) در راه عزیمت به مدینه با هدف رسانیدن اموال اهالی خراسان به امام (ع) وارد ری شد و مردی از اصحاب امام صادق (ع) دو هزار درهم به آنها میدهد تا خدمت امام (ع) برسانند[۱۰].
- خراسان: خراسان که منطقه مهم و بسیار دور از مرکز نهاد و با آبادیهای بسیار بود تا حدودی زیر پوشش نهاد وکالت در این عصر بوده است، نقل بالا این معنی را تأیید میکند، ارتباط اهالی خراسان در ارتباط با نهاد وکالت بهاندازه روشن بوده که منصور عباسی به هدف دستگیری یاران نهاد گماردگان خود را در لباس خراسانیهایی که وجوهات آوردهاند میفرستد[۱۱].
گروهی از شیعیان مردی بنام ابوجعفر را همراه اموال و نامهها خدمت امام صادق (ع) میفرستند که وقتی وارد کوفه میشود ضمن ملاقات ابوحمزه ثمالی از شهادت امام صادق (ع) نیز باخبر میشود[۱۲].
مرکزیت مرو خراسان (امام رضا (ع)) در این دوره گسترش نهاد وکالت در عصر امام هشتم و نهم (ع) موردنظر است، در آغاز این دوره علاوه بر مناطق پیشین نواحی دیگری نیز زیر پوشش نهاد وکالت قرار گرفت.
- مرو و خراسان: با حضور رهبر نهاد مرو و نواحی آن زیر پوشش نهاد وکالت درآمدند. این ارتباط تا عصر غیبت کبری ادامه یافت.
- نیشابور: شهری در مسیر عبور امام هشتم (ع) و نزدیک به مرکز نهاد، فضل بن سنان[۱۳] و ابراهیم بن سلامه[۱۴] وکیل امام هشتم (ع) در نیشابور بودند[۱۵].
- قم: قم یکی از مناطقی است که حضور شیعه در آن به درازای عمر اسلام است، اگر منطقه "ری" در عصر امام صادق (ع) با نهاد وکالت، ارتباط داشته، قم نیز چنین بوده است، ولی روایت و یا سندی که پیرامون ارتباط وکالتی باشد پیدا نشد، لذا آنچه مسلم است این است که در عصر مرکزیت مرو، قم دارای وکیل رسمی بوده است، عبدالعزیز بن مهتدی قمی، زکریا بن آدم قمی از وکلاء امام هشتم (ع) در قم بودهاند[۱۶].
- همدان: ابراهیم بن محمد همدانی سروکیل امام جواد (ع) در منطقه همدان بوده است ابوعلی بسطام بن علی و عزیز بن زهیر وکیل در همدان بودهاند[۱۷]. مرکزیت سامرا (امام هادی و عسکری (ع))اقامت بیست ساله امام هادی (ع) و شش ساله امام عسکری (ع) در سامرا در حقیقت زندانی شدن رهبری نهاد بود، دستگاه عباسی فعالیت و آمدوشد بیت رهبری (ع) را زیر ذرهبین گرفته بود اما رهبر آگاه به کمک یاران فداکار به حفظ و بسط این نهاد مقدس همت گماردند، در نتیجه مناطقی بیشتر زیر چتر نهاد درآمد.
- سامرا: شهری که در سال ۲۲۰ ق به دستور معتصم عباسی ساخته و پایتخت دستگاه حکومتی شد امام هادی (ع) یکی از یاران شایسته و پرتلاش خود (عثمان بن سعید عمری) را به عنوان باب و خط ارتباطی خود با شیعیان برگزید، عثمان نیز در چهره و لباس روغنفروش به اجرای وظیفه پرداخت[۱۸].
- مداین: شهری باستانی در کنار رود دجله و ۴۰ کیلومتری جنوب بغداد با پیشینه سه قرن پیش از میلاد، مرکز حکومت ساسانی در (۵۴۰ م) که طاق کسری و مرقد سلمان فارسی را در خود جا داده[۱۹] بیگمان این شهر محل دیگر محبان اهل بیت نیز بوده است. حسین بن عبد ربه از جانب امام هادی (ع) به وکالت نواحی بغداد، مدائن و دیگر جاهای نزدیک به بغداد منصوب میشود که پس از وفات او ابوعلی بن راشد به دستور امام (ع) جانشین او میشود[۲۰]. هنگامی که ابوعلی به دست متوکل عباسی شهید میشود عروة بن دهقان عهدهدار اموال امام عسکری (ع) در آن نواحی میشود[۲۱].
- قزوین: فارس بن حاتم بن ماهویه قزوینی در عصر مرکزیت سامرا وکیل ارتباطی ناحیه و مستقر در سامرا بود، مردم ناحیه ایران به ویژه قزوین به او مراجعه میکردند وی در سالهای پایانی امامت امام هادی (ع) به انحراف گرایید[۲۲].
- آذربایجان: شواهد در دست است که آذربایجان دارای مناطق شیعهنشین بوده و قاسم بن علاء در این دوره وکیل نهاد در آنجا بوده است[۲۳].
- بیهق (سبزوار امروز): ابراهیم بن عبده وکیل امام عسکری (ع) که به دعا و دستور خاص او به وکالت نیشابور و بیهق منصوب شد[۲۴]. فضل بن شاذان نیشابوری[۲۵] نیز وکالت امام عسکری (ع) را در آن ناحیه عهدهدار بوده که توسط خوارج مورد آزار و اذیت قرار میگیرد[۲۶].
- طبرستان: سراسر مناطق شمال ایران گرایشهای به خاندان پیامبر اکرم (ص) داشتند و نهاد وکالت نیز در جای جای آن فعالیت داشت، به عنوان نمونه جعفر بن شریف جرجانی اموال و هدایای مردم جرجان را خدمت امام عسکری (ع) میرساند[۲۷].
مرکزیت بغداد (آغاز امامت حضرت حجت (ع) تا پایان غیبت صغری) سختگیریها و مراقبتهای شدید دستگاه بر بیت امامت به هدف یافتن و شهید ساختن حضرت حجت (ع) و عوامل دیگر موجب غیبت حضرت شد، اما هیچگاه ابرهای تیره بیخبران و دنیاخواهان نتوانست مانع کار و تلاش خورشید امامت، شود، لذا حضرت حجت (ع) با بهرهگیری از یاران و نواب خاص هم چنان به نگهداری و گسترش نهاد پرداختند. و مناطق زیر، تحت پوشش نهاد درآمد.
- یمن: از آن جا که مردمان فرزانه یمن از دیرباز محبت اهل بیت را در سینه داشتند و پیشینه تشیع آنجا به صدر اسلام میرسد، طبعاً نهاد وکالت نیز در سالیان پیش از عصر غیبت آن جا حضور داشته ولی گزارشهای تاریخ سند نهاد را از عصر غیبت میآورند. جعفر بن ابراهیم وظیفه سرپرستی وکالت را در عصر غیبت صغری عهدهدار بوده، علی بن حسین یمانی نقش رابط بین او و سفیر را در بغداد به عهده داشت[۲۸].
- اهواز و بصره: گرچه از گزارشهای ضمنی بهدست میآید که اهواز و بصره حتی در سالهای نخستین تشکیل نظام با نهاد وکالت همکاری داشته است، عبدالله بن جندب از یاران امام صادق و کاظم و رضا بوده و در مناطق اهواز فعالیت داشته علی بن مهزیار اهوازی[۲۹] از یاران امام هشتم، نهم و دهم در سراسر اهواز و بصره در خدمت نهاد بوده[۳۰]، ولی تصریح به وکالت خاندان مهزیار مربوط به عصر سفیر اول میشود، محمد بن ابراهیم بن مهزیار فرزند وکیل ناحیه است که به جای پدرش به مقام وکالت رسید[۳۱].
دیگر مناطقی که در عصر مرکزیت بغداد زیر پوشش نهاد بودند، منطقه دینور[۳۲]، موصل[۳۳]، آوه[۳۴]، بلخ[۳۵]، بخارا[۳۶]، کابل[۳۷] و دورترین نقطه در آفریقا (مغرب) بوده است»[۳۸].
پرسشهای وابسته
- مراد از نهاد یا نظام وکالت در مباحث مهدویت چیست؟ (پرسش)
- بحث از نیابت و نهاد وکالت چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
- واژه وکالت در لغت و اصطلاح مهدویت چیست؟ (پرسش)
- وکالت و وکیل به چه معناست؟ (پرسش)
- اهداف سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- پیشینه فعالیت سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- مهمترین وکلای امامان کدامند و منطقه فعالیت آنها چیست؟ (پرسش)
- پیشینه گستره جغرافیایی سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- آیا امام مهدی غیر از سفرا وکیل نیز داشته است؟ (پرسش)
- چه ویژگیهایی برای وکیلان لازم و ضروری است؟ (پرسش)
- علل ایجاد سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- وظایف و مسئولیتهای سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- عناصر گوناگون سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- ساختار سازمان وکالت چیست؟ (پرسش)
- نهاد وکالت کدام مناطق و سرزمینهای اسلامی را زیر پوشش داشت؟ (پرسش)
- جایگاه و وظایف رهبر نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- وکلاء و نواب و سفراء در برابر نهاد وکالت چه وظایفی داشتند؟ (پرسش)
- ویژگیها و شرایط برای وکیلان چیست؟ (پرسش)
- زمینههای پیدایش نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- انگیزه تأسیس نهاد وکالت چه بوده است؟ (پرسش)
- آیا در تاریخ و فرق اسلامی سازمان یا نهاد مشابه نهاد وکالت وجود داشته است؟ (پرسش)
- برخورد دولت و نزدیکان دستگاه عباسی با نهاد وکالت چگونه بود؟ (پرسش)
- با وجود سختگیریهای دستگاه عباسی نهاد وکالت چگونه و با چه ابزار و شیوههایی به اهداف نهاد جامه عمل میپوشانیدند؟ (پرسش)
- آیا نهاد وکالت افراد نفوذی در درون دستگاه عباسی داشته است؟ (پرسش)
- وکلای امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ بیست سال وکیل امام صادق، فاضل، خیر اندیش (رجال ابی داود ۱۹۱،۱) صاحب کتابی، ثقه اهل ورع و از جمله سفرا ممدوح بود کسی که از وکالت او خبردار نشد همو شاهد کتاب جفر نزد امام بوده است. (معجم رجال خوئی، ج۲۰، ص ۱۱۰ و ۱۱۱)؛ اللخمی منسوب به لخم قبیله از یمن که به شام کوچیدهاند. (حسن زاده آملی، اظبط المقال، ج۱۰،۶).
- ↑ مامقانی، تنقیحالمقال، ۳ ، رقم ۱۲۰۸۴؛ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۴۸، ۳۴۶، ح۳۰۳، ۲۹۷.
- ↑ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۷۱۵،۲، باب ۱۵، ح۱۴.
- ↑ کلینی، الاصول منالکافی، ۱۵۰،۵، باب فضل التجار، ح۱۳؛ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۷۱۷،۲ باب ۱۵، ح۱۵.
- ↑ "عَن الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ، عَنْ عَمِّهِ، قَالَ، كَانَ بَدْءُ الْوَاقِفَةِ أَنَّهُ كَانَ اجْتَمَعَ ثَلَاثُونَ أَلْفَ دِينَارٍ عِنْدَ الْأَشَاعِثَةِ زَكَاةَ أَمْوَالِهِمْ وَ مَا كَانَ يَجِبُ عَلَيْهِمْ فِيهَا، فَحَمَلُوا إِلَى وَكِيلَيْنِ لِمُوسَى (ع) بِالْكُوفَةِ أَحَدُهُمَا حَيَّانُ السَّرَّاجُ، وَ الْآخَرُ كَانَ مَعَهُ" (طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۷۶۰ باب فی الواقفه، ح۸۷۱؛ مجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص ۲۶۶).
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۷۲۹، ح۸۰۵ تا ۸۱۰؛ رجالالنجاشی، ص ۲۳۷، رقم ۶۳۰؛ طوسی، اختیار معرفةالرحال، ص ۷۶۶، ح۸۸۶.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۱۰۱.
- ↑ "قَالَ: أَحَدُ الْقَوْمِ عُثْمَانُ بْنُ عِيسَى، وَ كَانَ يَكُونُ بِمِصْرَ، وَ كَانَ عِنْدَهُ مَالٌ كَثِيرٌ وَ سِتُّ جَوَارٍ..." طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۸۶۰، ح۱۱۲۰.
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۵۱۷، ح۴۶۰.
- ↑ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۷۷۷،۲، باب ۱۵، ح۱۰۱. "رُوِيَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: حُمِلَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) مَالٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَعَ رَجُلَيْنِ مِنْ أَصْحَابِهِ فَلَمْ يَزَالا يَتَفَقَّدَانِ الْمَالَ حَتَّى صَارَا إِلَى الرَّيِّ وَ لَقِيَهُمَا رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِهِمَا فَدَفَعَ إِلَيْهِمَا كِيساً فِيهِ أَلْفَا دِرْهَمٍ. فَجَعَلَا يَتَفَقَّدَانِ الْمَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ الْكِيسُ فِي جُمْلَتِهِ حَتَّى قَرُبَا مِنَ الْمَدِينَةِ".
- ↑ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۷۲۰،۲، باب ۱۵، ح۲۵؛ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۳۱،۱-۲۲۸، فی معجزات الامام موسی (ع)، ح۲۲.
- ↑ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۳۱،۱، ۲۲۸، "في معجزات الإمام موسى بن جعفر (ع): أَنَّ دَاوُدَ بْنَ كَثِيرٍ الرَّقِّيَّ قَالَ وَفَدَ مِنْ خُرَاسَانَ وَافِدٌ يُكَنَّى أَبَا جَعْفَرٍ وَ اجْتَمَعَ إِلَيْهِ جَمَاعَةٌ مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ فَسَأَلُوهُ أَنْ يَحْمِلَ لَهُمْ أَمْوَالًا وَ مَتَاعاً وَ مَسَائِلَهُمْ فِي الْفَتَاوِي وَ الْمُشَاوَرَةِ فَوَرَدَ الْكُوفَةَ فَنَزَلَ وَ زَارَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع) وَ رَأَى فِي نَاحِيَةٍ رَجُلًا وَ حَوْلَهُ جَمَاعَةٌ فَلَمَّا فَرَغَ مِنْ زِيَارَتِهِ قَصَدَهُمْ فَوَجَدَهُمْ شِيعَةً فُقَهَاءَ وَ يَسْمَعُونَ مِنَ الشَّيْخِ فَسَأَلَهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا هُوَ أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِيُّ قَالَ فَبَيْنَا نَحْنُ جُلُوسٌ إِذْ أَقْبَلَ أَعْرَابِيٌّ فَقَالَ جِئْتُ مِنَ الْمَدِينَةِ وَ قَدْ مَاتَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ (ع) فَشَهِقَ أَبُو حَمْزَةَ وَ...".
- ↑ رجال العلامة الحلی، ص ۱۳۲ الباب الثانی؛ مامقانی، تنقیح المقال، ۹۴۷۰،۲ باب الفاء، ص ۱۰.
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال، ۱۰۶،۱، ص ۱۶ باب همزه.
- ↑ رجال العلامة الحلی، ص ۱۳۲ الباب الثانی فضل؛ مامقانی، تنقیح المقال، ۹۴۷۰،۲، باب الفاء، ص ۱۰.
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۷۹۵، ح۹۷۴، ص ۸۵۷، ۸۵۹، ح۱۱۱۱، ۱۱۱۵.
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۸۶۶، ۸۶۹، ح۱۱۳۱، ۱۱۳۶.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۳، ح۳۱۴.
- ↑ حسن الامین، دایرةالمعارف الاسلامیة الشیعه، ۱۱۰،۱۰.
- ↑ جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۷۸.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۸۵.
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۸۰۹، ح۱۰۰۸.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۱۲۸.
- ↑ طوسی، اختیار معرفةالرجال، ص ۷۹۷، ۸۴۴ تا ۸۴۸، ح۹۸۳، ۱۰۸۸، ۱۰۸۹.
- ↑ بزرگترین و جامعترین دانشمند شیعی در عصر امام دوازدهم کتاب "یوم و لیلة" او را "بورق بوسنجانی" در سامرا خدمت امام عسکری برد حضرت تا آخر آن را ورق زد و فرمود این کتاب درست است و جا دارد به آن عمل شود بورق به امام عرض کرد فضل سخت بیمار است امام فرمود خدا او را رحمت کند بورق میگوید وقتی مراجعت کردم معلوم شد در همان تاریخ رحلت کرده بود ۱۸۰ تصنیف به او نسبت داده شده است پدر او از شاگردان یونس بن عبدالرحمن از اصحاب موسی کاظم بوده اصالت او از قبیله ازد اهل یمن بوده است نزدیکیهای وفات در روستای بیهق توقفی داشت چون خبر طغیان خوارج در خراسان به وی رسید از بیم آنان خارج شد و از رنج راه بیمار شد و در سال ۲۶۰ ق در گذشت آرامگاه او در یک فرسخی نیشابور است ر.ک: مقاله مرضیه محمدزاده، دایرة المعارف تشیع، ج۱۲، ص ۳۱۴ تا ۳۴۲.
- ↑ ر.ک: مقاله مرضیه محمدزاده، دایرة المعارف تشیع، ج۱۲، ص ۳۱۴ تا ۳۴۲.
- ↑ جباری، الخرایج و الجرایح، ۴۲۴،۱ تا ۴۲۴، ح۴.
- ↑ کلینی، الاصول منالکافی، ۵۱۹،۱، باب مولدالصاحب، ح۱۲.
- ↑ وی از فقهاء و راویان موثق ائمه است او از پدر نصرانی به دنیا آمد که خدا بر او منت نهاد و اسلام آورد روایات زیادی از سه امام در مدح و وصف او وارد است از جانب امام جواد و هادی وکالت و نیابت داشته است حدود ۴۰ کتاب تألیف کرده است نقل شده است که نوری مانند نور آفتاب از مسواکش هنگام وضو گرفتن ظاهر شد وی پس از سال (۲۵۴ ق) در گذشت و قبر او در اهواز است ر.ک: مقاله غلام حسین خدایار، دایرة المعارف تشیع، ج۱۱، ص ۴۳۶.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۱۳۰، ۱۲۹.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۸۸.
- ↑ راوندی، الخرایج و الجرایح، ۶۹۹،۲، ح۱۷.
- ↑ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۴۹، ح۳۰۶.
- ↑ کلینی، الاصول منالکافی، ۵۲۳،۱، ح۲۰.
- ↑ شیخ صدوق، کمالالدین، ص ۵۱۶، ح۴۵.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۱۴۴.
- ↑ جباری، سازمان وکالت، ص ۱۴۳، ۱۴۲.
- ↑ لطیفی ، رحیم، پرسمان نیابت، ص۷۵-۸۵.