هجوم یأجوج و مأجوج: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
قومی وحشی و فاسد با تخریب سد ذوالقرنین، در اندک زمانی سرتاسر جهان را پر از ظلم و فساد خواهد کرد تا آن که بنابر روایات، در عصر ظهور مهدی، به طور کلی از بین خواهد رفت<ref>جامعالبیان، مج۱۰، ج۱۷، ص۱۱۵ ـ ۱۲۱؛ تاریخ ما بعدالظهور، ص۱۴۶ ـ ۱۵۰.</ref>. {{متن قرآن|حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۶.</ref> برخی، یأجوج و مأجوج را یکی از نژادهای انسانی، با صفات ظاهری خاص یا موجوداتی خارقالعاده دانستهاند که از پشت مانعی مادی خارج شده، به کشتار مردم و تخریب منابع طبیعی خواهند پرداخت.<ref>کشفالاسرار، ج۵، ص۷۴۳ ـ ۷۴۶؛ الدر المنثور، ج۵، ص۶۷۴ ـ۶۷۷؛ المیزان، ج۱۳، ص۳۳۶ ـ ۳۹۸.</ref> برخی دیگر نیز آنان را نمادی از یک تمدن مادّی مخرب شمردهاند که سد معنوی ساخته شده به دست پیامبران را منهدم و حیات طبیعی و معنوی را بر کره زمین تهدید خواهد کرد؛<ref>تاریخ ما بعد الظهور، ص۱۵۱؛ علائم آخر الزمان، ص۲۰۰ ـ ۲۰۲؛ الفرقان، ج۱۵ و ۱۶، ص۲۱۳ ـ ۲۲۳.</ref> در هر حال، بیشتر مفسران با استناد به آیه {{متن قرآن| وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا}}<ref> و در آن روز آنان را وا مینهیم که در یکدیگر موج زنند و در صور دمیده میشود آنگاه آنان را یکجا گرد میآوریم؛ سوره کهف، آیه ۹۹.</ref> که بنابر قول مشهور، به هجوم آنان اشاره داشته و بیدرنگ از قیامت سخن به میان آورده، آن را از نشانههای متصل به قیامت شمردهاند و سخن از بازگشت برخی اقوام گذشته را هنگام خروج یأجوج و مأجوج مربوط به قیامت دانستهاند:<ref>مجمعالبیان، ج۷، ص۱۰۲؛ کشفالأسرار، ج۶، ص۳۰۶ و ۳۰۷؛ المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.</ref>{{متن قرآن| وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> و بر (مردم) شهری که ما نابودشان کردهایم حرام (و محال) است که (در رستخیز) بازنگردند؛ آنان بیگمان باز میگردند تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۵ - ۹۶.</ref> برخی دیگر، این حادثه را به استناد روایات بسیار، به دوران ظهور مربوط دانسته<ref>الفرقان، ج۱۶ و ۱۷، ص۳۶۲ ـ ۳۶۵.</ref>و اشاره به بازگشت برخی اقوام را به مسأله "رجعت" ارتباط دادهاند | قومی وحشی و فاسد با تخریب سد ذوالقرنین، در اندک زمانی سرتاسر جهان را پر از ظلم و فساد خواهد کرد تا آن که بنابر روایات، در عصر ظهور مهدی، به طور کلی از بین خواهد رفت<ref>جامعالبیان، مج۱۰، ج۱۷، ص۱۱۵ ـ ۱۲۱؛ تاریخ ما بعدالظهور، ص۱۴۶ ـ ۱۵۰.</ref>. {{متن قرآن|حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۶.</ref> برخی، یأجوج و مأجوج را یکی از نژادهای انسانی، با صفات ظاهری خاص یا موجوداتی خارقالعاده دانستهاند که از پشت مانعی مادی خارج شده، به کشتار مردم و تخریب منابع طبیعی خواهند پرداخت.<ref>کشفالاسرار، ج۵، ص۷۴۳ ـ ۷۴۶؛ الدر المنثور، ج۵، ص۶۷۴ ـ۶۷۷؛ المیزان، ج۱۳، ص۳۳۶ ـ ۳۹۸.</ref> برخی دیگر نیز آنان را نمادی از یک تمدن مادّی مخرب شمردهاند که سد معنوی ساخته شده به دست پیامبران را منهدم و حیات طبیعی و معنوی را بر کره زمین تهدید خواهد کرد؛<ref>تاریخ ما بعد الظهور، ص۱۵۱؛ علائم آخر الزمان، ص۲۰۰ ـ ۲۰۲؛ الفرقان، ج۱۵ و ۱۶، ص۲۱۳ ـ ۲۲۳.</ref> در هر حال، بیشتر مفسران با استناد به آیه {{متن قرآن| وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا}}<ref> و در آن روز آنان را وا مینهیم که در یکدیگر موج زنند و در صور دمیده میشود آنگاه آنان را یکجا گرد میآوریم؛ سوره کهف، آیه ۹۹.</ref> که بنابر قول مشهور، به هجوم آنان اشاره داشته و بیدرنگ از قیامت سخن به میان آورده، آن را از نشانههای متصل به قیامت شمردهاند و سخن از بازگشت برخی اقوام گذشته را هنگام خروج یأجوج و مأجوج مربوط به قیامت دانستهاند:<ref>مجمعالبیان، ج۷، ص۱۰۲؛ کشفالأسرار، ج۶، ص۳۰۶ و ۳۰۷؛ المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.</ref>{{متن قرآن| وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ}}<ref> و بر (مردم) شهری که ما نابودشان کردهایم حرام (و محال) است که (در رستخیز) بازنگردند؛ آنان بیگمان باز میگردند تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۵ - ۹۶.</ref> برخی دیگر، این حادثه را به استناد روایات بسیار، به دوران ظهور مربوط دانسته<ref>الفرقان، ج۱۶ و ۱۷، ص۳۶۲ ـ ۳۶۵.</ref> و اشاره به بازگشت برخی اقوام را به مسأله "رجعت" ارتباط دادهاند<ref>تاریخ ما بعدالظهور، ص۱۵۰؛ الفرقان، ج۱۶ و ۱۷، ص۳۶۲ - ۳۶۵.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[امام مهدی]] {{ع}} | * [[امام مهدی]] {{ع}} | ||
* [[موعودباوری]] | * [[موعودباوری]] | ||
خط ۴۴: | خط ۴۹: | ||
* [[رجعت]] | * [[رجعت]] | ||
* [[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]] | * [[صلح و آرامش پایدار|صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [http://maarefquran.com/Files/viewdmaarefBooks.php?bookId=1 دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
{{امام مهدی}} | {{امام مهدی}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۶
مقدمه
قومی وحشی و فاسد با تخریب سد ذوالقرنین، در اندک زمانی سرتاسر جهان را پر از ظلم و فساد خواهد کرد تا آن که بنابر روایات، در عصر ظهور مهدی، به طور کلی از بین خواهد رفت[۱]. ﴿حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ﴾[۲] برخی، یأجوج و مأجوج را یکی از نژادهای انسانی، با صفات ظاهری خاص یا موجوداتی خارقالعاده دانستهاند که از پشت مانعی مادی خارج شده، به کشتار مردم و تخریب منابع طبیعی خواهند پرداخت.[۳] برخی دیگر نیز آنان را نمادی از یک تمدن مادّی مخرب شمردهاند که سد معنوی ساخته شده به دست پیامبران را منهدم و حیات طبیعی و معنوی را بر کره زمین تهدید خواهد کرد؛[۴] در هر حال، بیشتر مفسران با استناد به آیه ﴿ وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا﴾[۵] که بنابر قول مشهور، به هجوم آنان اشاره داشته و بیدرنگ از قیامت سخن به میان آورده، آن را از نشانههای متصل به قیامت شمردهاند و سخن از بازگشت برخی اقوام گذشته را هنگام خروج یأجوج و مأجوج مربوط به قیامت دانستهاند:[۶]﴿ وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ﴾[۷] برخی دیگر، این حادثه را به استناد روایات بسیار، به دوران ظهور مربوط دانسته[۸] و اشاره به بازگشت برخی اقوام را به مسأله "رجعت" ارتباط دادهاند[۹].
جستارهای وابسته
- امام مهدی (ع)
- موعودباوری
- فارقلیط
- پارکلیت
- ماشیح
- سوشیانس
- سوشینت
- هوشیدر
- هوشیدرماه
- میتریا
- آرماگدون
- ظهور امام مهدی (ع)
- نشانههای ظهور
- خروج منبعث سوم
- جیش الغضب
- حکومت امام زمان (ع)
- فتنههای شیطان در زمان ظهور امام مهدی (ع)
- بی ارزش شدن خون مردم
- دیدگاه کلی قرآن درباره پایان تاریخ
- تدریجی بودن نشانههای ظهور امام مهدی (ع)
- گسسته شدن پیوند خویشاوندی
- شکسته شدن حرمت انسان
- جدا شدن مردم بر اثر بلا و گرفتاری
- رویارویی امام مهدی (ع) با جاهلان
- ترس و اضطراب همگانی
- نشانهها و رخدادهای مهم آخر الزمان
- سختی پیش از ظهور امام مهدی (ع)
- بحران معنویت
- وقوع اختلافها و درگیریهای بسیار
- ظهور دجال
- وقوع مصائب
- خروج سفیانی
- ندای آسمانی
- ظهور منجی بزرگ بشر
- نزول عیسی (ع)
- خروج جنبندهای از زمین
- رجعت
- صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان
منابع
پانویس
- ↑ جامعالبیان، مج۱۰، ج۱۷، ص۱۱۵ ـ ۱۲۱؛ تاریخ ما بعدالظهور، ص۱۴۶ ـ ۱۵۰.
- ↑ تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۶.
- ↑ کشفالاسرار، ج۵، ص۷۴۳ ـ ۷۴۶؛ الدر المنثور، ج۵، ص۶۷۴ ـ۶۷۷؛ المیزان، ج۱۳، ص۳۳۶ ـ ۳۹۸.
- ↑ تاریخ ما بعد الظهور، ص۱۵۱؛ علائم آخر الزمان، ص۲۰۰ ـ ۲۰۲؛ الفرقان، ج۱۵ و ۱۶، ص۲۱۳ ـ ۲۲۳.
- ↑ و در آن روز آنان را وا مینهیم که در یکدیگر موج زنند و در صور دمیده میشود آنگاه آنان را یکجا گرد میآوریم؛ سوره کهف، آیه ۹۹.
- ↑ مجمعالبیان، ج۷، ص۱۰۲؛ کشفالأسرار، ج۶، ص۳۰۶ و ۳۰۷؛ المیزان، ج۱۴، ص۳۲۶.
- ↑ و بر (مردم) شهری که ما نابودشان کردهایم حرام (و محال) است که (در رستخیز) بازنگردند؛ آنان بیگمان باز میگردند تا آنگاه که (راه بر) یأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهای بشتابند؛ سوره انبیاء، آیه ۹۵ - ۹۶.
- ↑ الفرقان، ج۱۶ و ۱۷، ص۳۶۲ ـ ۳۶۵.
- ↑ تاریخ ما بعدالظهور، ص۱۵۰؛ الفرقان، ج۱۶ و ۱۷، ص۳۶۲ - ۳۶۵.