بحث:امام عسکری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
==نویسنده: آقای پورانزاب== | ==نویسنده: آقای پورانزاب== | ||
[[حسن بن علی بن محمد بن علی]]، ملقّب به [[عسکری]]، | [[حسن بن علی بن محمد بن علی]]، ملقّب به [[عسکری]]، [[یازدهمین امام]] از [[ائمه]] [[معصوم]] {{عم}}، [[پدر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[دوازدهمین امام]] بوده است. در روز هشتم یا چهارم یا دهم [[ربیع الثانی]] سال ٢٣١ یا ٢٣٢ه.ق در [[مدینه]] متولد و در روز هشتم یا اوّل [[ربیع الاول]] سال ٢٦٠ ه. ق در [[سامرا]] [[وفات]] یافت. دوران [[امامت]] این [[امام]]، شش سال بوده و در مدت [[عمر]] بیست و هشت یا بیست و نه سال خویش، منشأ [[برکات]] و فیوضات بسیاری بوده است. آن [[حضرت]] در دوران [[حکومت]] [[معتمد عباسی]] از [[دنیا]] رفت و در کنار [[قبر]] پدرش در [[سامرا]] مدفون گشت. [[حضرت عسکری]] {{ع}}، جز [[امام مهدی]] {{ع}} فرزندی نداشته است<ref>معارف و معاریف، ج ۴، ص ۵۱۴.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۲.</ref>. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[ابو محمد]] [[حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب]]، پیشوای یازدهم [[شیعیان]] است<ref>طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. | *[[ابو محمد]] [[حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب]]، پیشوای یازدهم [[شیعیان]] است<ref>طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ج۱، ص۲۲۳.</ref>. |
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۴۰
نویسنده: آقای پورانزاب
حسن بن علی بن محمد بن علی، ملقّب به عسکری، یازدهمین امام از ائمه معصوم (ع)، پدر حضرت مهدی (ع) دوازدهمین امام بوده است. در روز هشتم یا چهارم یا دهم ربیع الثانی سال ٢٣١ یا ٢٣٢ه.ق در مدینه متولد و در روز هشتم یا اوّل ربیع الاول سال ٢٦٠ ه. ق در سامرا وفات یافت. دوران امامت این امام، شش سال بوده و در مدت عمر بیست و هشت یا بیست و نه سال خویش، منشأ برکات و فیوضات بسیاری بوده است. آن حضرت در دوران حکومت معتمد عباسی از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش در سامرا مدفون گشت. حضرت عسکری (ع)، جز امام مهدی (ع) فرزندی نداشته است[۱][۲].
مقدمه
- ابو محمد حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، پیشوای یازدهم شیعیان است[۳].
- درباره تاریخ ولادت، محل ولادت و تاریخ شهادت امام حسن عسکری(ع) میان مورخان اختلاف است، اما مشهور این است که در ماه ربیع الآخر سال ۲۳۲ق چشم به جهان گشود و در تاریخ اول ربیع الاول سال ۲۶۰ ق به دستور معتمد عباسی، مسموم و در روز هشتم همان تاریخ به شهادت رسید و پس از این که فرزندش، امام زمان(ع) در حالی که پنج سال بیشتر نداشت بر او نماز خواند، در خانه خود در سامرا و در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد[۴][۵].
- پدرش امام دهم، حضرت هادی(ع) و مادرش که ام ولد و بانویی پارسا و شایسته بود حدیث یا سلیل است، که برخی از او به نام سوسن یاد کردهاند[۶].
- مشهورترین لقب حضرت، عسکری است. عسکر، نام محلهای در سامرا است و چون امام به فرمان خلیفه عباسی به اجبار در آن محل سکونت داشته به عسکری شهرت یافت[۷].
- امام عسکری (ع) دارای دو کنیه است: ابومحمد که کنیه مخصوص حضرت است و ابن الرضا که به پدر و جدش امام جواد(ع) نیز گفته میشد[۸].
- امام ۲۲ سال از دوران زندگیاش را با پدر بزرگوارش سپری کرد و با شهادت پدرش در سال ۲۵۴ق به امامت رسید. امامت ایشان، شش سال بیشتر به طول نیانجامید، ولی در این زمان کوتاه حوادث مهمی رخ داد.
- اهمیت دوران امامت ایشان زمانی آشکار میشود که به مسئله غیبت و اهمیت آن پی ببریم، چرا که حضرت باید در این مدت کوتاه مقدمات لازم برای انتقال شیعه از مرحله حضور به مرحله غیبت را فراهم میکرد[۹].
- امام حسن عسکری(ع) در زمان امامتش، با سه خلیفه عباسی هم عصر بود: معتز عباسی، مهتدی و معتمد[۱۰].
- شیعه معتقد است که امام حسن عسکری(ع)، به جز مهدی موعود(ع)، فرزند دیگری نداشت. شیخ مفید در کتاب الارشاد مینویسد: حسن بن علی عسکری(ع)، به جز صاحب الزمان، فرزند دیگری از خود به جای نگذاشت[۱۱][۱۲].
مقدمه
- امام یازدهم شیعیان، حضرت عسکری(ع) در ماه ربیع الثانی سال ۲۳۲ هجری در مدینه (و بنا به نقلی در سامرا) متولّد شد. پدرش امام هادی(ع) بود و مادرش سوسن نام داشت.
- امام عسکری ۱۳ سال اول عمر خود را در مدینه گذراند، ده سال هم در سامرا کنار پدر زیست. پنج سال نیز پس از شهادت پدر، امامت شیعه را بر عهده داشت. در دوران او، بنی عباس نسبت به دودمان پیامبر سختگیری میکردند.
- حضرت عسکری مدّتی در زندان و مدّتی در سامرا در یک منطقه نظامی تحت نظر بود و به همین جهت به عسکری مشهور شد (عسکر یعنی سپاه). در مدّت عمر ۲۸ سالهاش، شخصیّت برجسته و فضایل اخلاقی او، دوستان را مجذوب و دشمنان را بیمناک میساخت. یاران دانشمند او که شاگرد مکتبش بودند، همهجا به دفاع از حق و نشر علوم اهل بیت میپرداختند. از جمله میتوان علی بن جعفر، عثمان سعید، [[اسحاق بن ربیع و محمد بن حسن صفّار را نام برد. دانش بیپایانش که از الهام الهی سرچشمه میگرفت، او را در بحثهای علمی غالب میساخت.
- سرانجام، معتمد عباسی آن حضرت را در سال ۲۶۰ هجری مسموم ساخت. پیکر پاک او را پس از شهادت در سامرا کنار قبر امام هادی دفن کردند. اینک حرم او در این شهر، زیارتگاه شیعیان است.[۱۳].
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۴، ص ۵۱۴.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۹۲.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص۵۰۲؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ سلطان محمدی، ابوالفضلو نجفی مقدم، مهدی، امامت امام حسن عسکری، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۴۲۵.
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۱۳؛ اربلی، ابن ابوالفتح، کشف الغمة، ج۲، ص۹۰۹؛ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، ص۶۱۵.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۰، ص۲۳۵.
- ↑ مناقب آل ابوطالب، ابن شهر آشوب، محمد بن علی، ج۴، ص۴۲۱.
- ↑ اعلام الهدایه، ج۱۳، ص۴۷- ۴۸.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۳۹.
- ↑ سلطان محمدی، ابوالفضلو نجفی مقدم، مهدی، امامت امام حسن عسکری، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص ۴۲۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۸۸.
شرح مدخل اصلی امام عسکری(ع) هنوز آماده انتشار نیست.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، مورد بررسی و تحقیق قرار خواهد گرفت:
دیگر امامان اهل بیت پیامبر خاتم
- امام علی؛
- امام حسن؛
- امام حسین؛
- امام سجاد؛
- امام باقر؛
- امام صادق؛
- امام کاظم؛
- امام رضا؛
- امام جواد؛
- امام هادی؛
- امام مهدی.