الواح موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}}' به '')
جز (جایگزینی متن - ' آن‌ها ' به ' آنها ')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*جمع لوح و به‌معناى چیزهایى است که پهن باشد مثل تخته‌ها، خواه از چوب باشد یا غیر از آن<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴. </ref>. از مواریث [[انبیا]] است که [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} هنگام ظهور با خود دارد. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "زبور را از دریاچه طبریه بیرون مى‌آورد که یادگارهاى [[آل موسی]] و [[آل هارون]] در آن است و فرشتگان آن را حمل مى‌کنند. الواح و عصاى موسى نیز در آن‌جاست"<ref>روزگار رهایى، ج ۱، ص ۴۵۳. </ref>. از [[حضرت علی]] {{ع}} روایت شده: "در غار ثور ریزه‌هایى از الواح موسى و شکسته‌هاى عصاى موسى و خورده‌هاى تابوت سکینه هست. . . شب‌ها و روزها مى‌گذرد تا مهدى ظهور کرده و آن‌ها را بیرون مى‌آورد"<ref>همان، ص ۴۵۵. </ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "در [[بیت المقدس]]، تابوت سکینه، انگشتر سلیمان و الواحى را که بر موسى نازل شده، بیرون مى‌آورد"<ref>همان. </ref>. [[امام صادق]] {{ع}} مى‌فرماید: "الواح موسى با ما است، عصاى موسى پیش ماست و ما وارثان پیامبران هستیم"<ref>همان، ص ۴۵۸. </ref> معلوم نیست آن الواح از چوب بوده یا چرم یا فلز و غیره؛ به قولى آن‌ها از چوب بوده‌اند و از آسمان بوده‌اند. و به قولى از زمرد بوده‌اند به طول ده ذراع. آن‌چه مسلّم است الواح، از عالم غیب به دست [[حضرت موسى]] {{ع}} رسیده است<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴. </ref> {{متن قرآن|وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً. . . }} <ref>سوره اعراف، ۱۴۵. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۷.</ref>.
*جمع لوح و به‌معناى چیزهایى است که پهن باشد مثل تخته‌ها، خواه از چوب باشد یا غیر از آن<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴. </ref>. از مواریث [[انبیا]] است که [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} هنگام ظهور با خود دارد. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "زبور را از دریاچه طبریه بیرون مى‌آورد که یادگارهاى [[آل موسی]] و [[آل هارون]] در آن است و فرشتگان آن را حمل مى‌کنند. الواح و عصاى موسى نیز در آن‌جاست"<ref>روزگار رهایى، ج ۱، ص ۴۵۳. </ref>. از [[حضرت علی]] {{ع}} روایت شده: "در غار ثور ریزه‌هایى از الواح موسى و شکسته‌هاى عصاى موسى و خورده‌هاى تابوت سکینه هست. . . شب‌ها و روزها مى‌گذرد تا مهدى ظهور کرده و آنها را بیرون مى‌آورد"<ref>همان، ص ۴۵۵. </ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "در [[بیت المقدس]]، تابوت سکینه، انگشتر سلیمان و الواحى را که بر موسى نازل شده، بیرون مى‌آورد"<ref>همان. </ref>. [[امام صادق]] {{ع}} مى‌فرماید: "الواح موسى با ما است، عصاى موسى پیش ماست و ما وارثان پیامبران هستیم"<ref>همان، ص ۴۵۸. </ref> معلوم نیست آن الواح از چوب بوده یا چرم یا فلز و غیره؛ به قولى آنها از چوب بوده‌اند و از آسمان بوده‌اند. و به قولى از زمرد بوده‌اند به طول ده ذراع. آن‌چه مسلّم است الواح، از عالم غیب به دست [[حضرت موسى]] {{ع}} رسیده است<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴. </ref> {{متن قرآن|وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً. . . }} <ref>سوره اعراف، ۱۴۵. </ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۷.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • جمع لوح و به‌معناى چیزهایى است که پهن باشد مثل تخته‌ها، خواه از چوب باشد یا غیر از آن[۱]. از مواریث انبیا است که حضرت مهدى (ع) هنگام ظهور با خود دارد. پیامبر (ص) فرمود: "زبور را از دریاچه طبریه بیرون مى‌آورد که یادگارهاى آل موسی و آل هارون در آن است و فرشتگان آن را حمل مى‌کنند. الواح و عصاى موسى نیز در آن‌جاست"[۲]. از حضرت علی (ع) روایت شده: "در غار ثور ریزه‌هایى از الواح موسى و شکسته‌هاى عصاى موسى و خورده‌هاى تابوت سکینه هست. . . شب‌ها و روزها مى‌گذرد تا مهدى ظهور کرده و آنها را بیرون مى‌آورد"[۳]. امام باقر (ع) فرمود: "در بیت المقدس، تابوت سکینه، انگشتر سلیمان و الواحى را که بر موسى نازل شده، بیرون مى‌آورد"[۴]. امام صادق (ع) مى‌فرماید: "الواح موسى با ما است، عصاى موسى پیش ماست و ما وارثان پیامبران هستیم"[۵] معلوم نیست آن الواح از چوب بوده یا چرم یا فلز و غیره؛ به قولى آنها از چوب بوده‌اند و از آسمان بوده‌اند. و به قولى از زمرد بوده‌اند به طول ده ذراع. آن‌چه مسلّم است الواح، از عالم غیب به دست حضرت موسى (ع) رسیده است[۶] وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً. . . [۷][۸].

پرسش‌های وابسته


منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴.
  2. روزگار رهایى، ج ۱، ص ۴۵۳.
  3. همان، ص ۴۵۵.
  4. همان.
  5. همان، ص ۴۵۸.
  6. معارف و معاریف، ج ۲، ص ۳۸۴.
  7. سوره اعراف، ۱۴۵.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۱۷.