شام در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
خط ۲۳: خط ۲۳:


==[[وصف]] حال [[اهل شام]]==
==[[وصف]] حال [[اهل شام]]==
*در [[خطبه‌ها]] و نامه‌های متعدد، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اوصافی را برای [[اهل شام]] ذکر فرموده‌اند. البته باید توجه داشت که در غالب موارد، مراد [[حضرت]] از "[[اهل شام]]"، [[لشکریان]] [[معاویه]] در [[نبرد]] با حضرت‌اند. برخی از این اوصاف، عبارت‌اند از: [[دشمن]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۴ و نامه ۴۲</ref>؛ [[اهل بغی]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۹۷</ref>؛ [[ستمگر]]<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۲</ref>؛ [[سنگ‌دل]] رذل<ref>نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۰۷ و ۲۳۸</ref>؛ [[عرب]] بادیه‌نشین<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۷</ref>؛ زیردست [[پست]]؛ دارای اصل و [[نسب]] نامعلوم؛ [[نادان]] و سزاوار [[آموزش]] و [[تربیت]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۳۸</ref>؛ کوردل؛ کر و کور؛ جوینده [[حق]] از [[باطل]]؛ معصیت‌کننده [[خالق]] با [[اطاعت]] مخلوق<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۳</ref>؛ حریص بر [[دنیا]]<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۳</ref>؛ سرعت‌گیرنده به‌سوی [[باطل]]؛ [[مطیع]] [[حاکم]] معصیت‌کار<ref>نهج البلاغه، خطبه ۹۷</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 481.</ref>.
*در [[خطبه‌ها]] و نامه‌های متعدد، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اوصافی را برای [[اهل شام]] ذکر فرموده‌اند. البته باید توجه داشت که در غالب موارد، مراد [[حضرت]] از "[[اهل شام]]"، [[لشکریان]] [[معاویه]] در [[نبرد]] با حضرت‌اند. برخی از این اوصاف، عبارت‌اند از: [[دشمن]]<ref>{{متن حدیث|عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۳۴ و {{متن حدیث|جِهَادِ الْعَدُوِّ}}؛ نامه ۴۲</ref>؛ [[اهل بغی]]<ref>{{متن حدیث|أَهْلِ الْبَغْيِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۹۷</ref>؛ [[ستمگر]]<ref>{{متن حدیثپ|إِلَى ظَلَمَةِ أَهْلِ الشَّامِ}}؛ نهج البلاغه، نامه ۴۲</ref>؛ [[سنگ‌دل]] رذل<ref>{{متن حدیث|تَحُوزُكُمُ الْجُفَاةُ الطَّغَامُ}}؛ نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۰۷ و {{متن حدیث|جُفَاةٌ طَغَامٌ}}؛ ۲۳۸</ref>؛ [[عرب]] بادیه‌نشین<ref>{{متن حدیث|أَعْرَابُ أَهْلِ الشَّامِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۷</ref>؛ زیردست [[پست]]؛ دارای اصل و [[نسب]] نامعلوم؛ [[نادان]] و سزاوار [[آموزش]] و [[تربیت]]<ref>{{متن حدیث|جُفَاةٌ طَغَامٌ وَ عَبِيدٌ أَقْزَامٌ، جُمِعُوا مِنْ كُلِّ أَوْبٍ وَ تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْبٍ، مِمَّنْ يَنْبَغِي أَنْ يُفَقَّهَ وَ يُؤَدَّبَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۸</ref>؛ کوردل؛ کر و کور؛ جوینده [[حق]] از [[باطل]]؛ معصیت‌کننده [[خالق]] با [[اطاعت]] مخلوق<ref>{{متن حدیث|أُنَاسٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ، الْعُمْيِ الْقُلُوبِ، الصُّمِّ الْأَسْمَاعِ، الْكُمْهِ الْأَبْصَارِ، الَّذِينَ يَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ يُطِيعُونَ الْمَخْلُوقَ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ}}؛ نهج البلاغه، نامه ۳۳</ref>؛ حریص بر [[دنیا]]<ref>{{متن حدیث|كُنْتُمْ مِمَّنْ دَخَلَ فِي الدِّينِ إِمَّا رَغْبَةً وَ إِمَّا رَهْبَةً}}؛ نهج البلاغه، نامه ۱۳</ref>؛ سرعت‌گیرنده به‌سوی [[باطل]]؛ [[مطیع]] [[حاکم]] معصیت‌کار<ref>{{متن حدیث|وَ لَكِنْ لِإِسْرَاعِهِمْ إِلَى [بَاطِلِهِمْ] بَاطِلِ صَاحِبِهِمْ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۹۷</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 481.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۹

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث شام است. "شام" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  1. رد درخواست معاویه برای حکومت بی‌قید و شرط بر شام؛
  2. بیان فریب‌خوردگی اهل شام؛
  3. مذمت شامیان با اوصاف متعدد[۳].

بقای نامشروع معاویه بر حکومت شام

  • امام (ع) در پاسخ به نامه‌ای که معاویه در آن، برای دومین بار، حکومت بی‌قید و شرط بر شما را طلب کرده است، می‌فرماید: و امّا این‌که از من شام را خواستی، پس من پیش از این، آن را از تو نگرفته و باز نداشته بودم تا امروز آن را به تو ببخشم[۴][۵].

فریفتگی اهل شام

  • امام در خطبه‌ای در مورد عمرو بن عاص می‌فرماید: می‌گوید به مردم شام [به] دروغ، که من مردی شوخ و بسیار بازی‌گوشم و به شوخی و بازی ممارست دارم؛ نادرست سخن گفته و به این گفتار گناه‌کار است[۶]. نیز در نامه‌ای به معاویه می‌فرماید: گروه بسیاری از مردم را تباه ساختی، ایشان را به گمراهی خود فریفتی و در موج دریای (نفاق و دورویی) خویش انداختی...[۷][۸].

وصف حال اهل شام

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 480.
  2. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 480.
  3. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 480.
  4. ↑ «وَ أَمَّا طَلَبُكَ إِلَيَّ الشَّامَ، فَإِنِّي لَمْ أَكُنْ لِأُعْطِيَكَ الْيَوْمَ مَا مَنَعْتُكَ أَمْسِ»؛ نهج البلاغه، نامه ۱۷
  5. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 480.
  6. ↑ «عَجَباً لاِبْنِ النَّابِغَةِ! يَزْعُمُ لااَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِىَّ دُعَابَةً، وَ أَنِّي امْرُؤٌ تِلْعَابَةٌ، أُعَافِسُ وَ أُمَارِسُ! لَقَدْ قَالَ بَاطِلا وَ نَطَقَ آثِماً»؛ نهج البلاغه، خطبه ۸۴
  7. ↑ «وَ أَرْدَيْتَ جِيلًا مِنَ النَّاسِ كَثِيراً، خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ وَ أَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ»؛ نهج البلاغه، نامه ۳۲
  8. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 480.
  9. ↑ «عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۳۴ و «جِهَادِ الْعَدُوِّ»؛ نامه ۴۲
  10. ↑ «أَهْلِ الْبَغْيِ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۹۷
  11. ↑ الگو:متن حدیثپ؛ نهج البلاغه، نامه ۴۲
  12. ↑ «تَحُوزُكُمُ الْجُفَاةُ الطَّغَامُ»؛ نهج البلاغه، خطبه‌های ۱۰۷ و «جُفَاةٌ طَغَامٌ»؛ ۲۳۸
  13. ↑ «أَعْرَابُ أَهْلِ الشَّامِ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۰۷
  14. ↑ «جُفَاةٌ طَغَامٌ وَ عَبِيدٌ أَقْزَامٌ، جُمِعُوا مِنْ كُلِّ أَوْبٍ وَ تُلُقِّطُوا مِنْ كُلِّ شَوْبٍ، مِمَّنْ يَنْبَغِي أَنْ يُفَقَّهَ وَ يُؤَدَّبَ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۸
  15. ↑ «أُنَاسٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ، الْعُمْيِ الْقُلُوبِ، الصُّمِّ الْأَسْمَاعِ، الْكُمْهِ الْأَبْصَارِ، الَّذِينَ يَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ يُطِيعُونَ الْمَخْلُوقَ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ»؛ نهج البلاغه، نامه ۳۳
  16. ↑ «كُنْتُمْ مِمَّنْ دَخَلَ فِي الدِّينِ إِمَّا رَغْبَةً وَ إِمَّا رَهْبَةً»؛ نهج البلاغه، نامه ۱۳
  17. ↑ «وَ لَكِنْ لِإِسْرَاعِهِمْ إِلَى [بَاطِلِهِمْ] بَاطِلِ صَاحِبِهِمْ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۹۷
  18. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 481.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=شام_در_نهج_البلاغه&oldid=323053»