صداهای خارق العاده در آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
(←پانویس) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = امام مهدی | |||
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*در [[روایات]] [[آخرالزمان]] از صداهایی [[خارقالعاده]] یاد شده است که یکی از پنج نشانه حتمی [[ظهور]] شمرده شده است. از این صداها به تعابیر مختلفی یاد شده است و به دو دسته اصلی تقسیم میشود، صداهایی که از جانب [[حق]] صادر میشود و [[مردم]] را به سوی [[حق]]، [[هدایت]] و [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌‌خواند و صداهایی که از طرف [[باطل]] بلند میشود و [[مردم]] را به سوی [[سفیانی]] و [[گمراهی]] می‌‌کشاند. این نداها چنان آشکار و خارقالعاده است که جای هیچ [[شک]] و شبهه‌ای را برای شنوندگان باقی نمی‌گذارد و همگان به آغاز اتفاقات [[آخرالزمان]] و حوادث عجیب آن پی خواهند برد. در برخی [[روایات]] ندای [[حق]] را ندایی آسمانی و از طرف [[جبرئیل]] میدانند و ندای [[باطل]] را ندایی از طرف [[زمین]] و از سوی [[شیطان]] معرفی می‌‌کند. برخی از این نداها چنان دهشت‌آور است که گروه زیادی با شنیدن آن مدهوش خواهند شد. این نداها در [[شرق]] و [[غرب]] عالم به طور یکسان شنیده میشود و هر کسی در هر جای [[دنیا]] آن سخن را به زبان خود خواهد شنید. برخی از حدیث‌شناسان این [[احادیث]] را امری [[معجزه‌آسا]] در [[آخرالزمان]] تلقی می‌‌کنند، اما عده‌ای نیز این [[احادیث]] را به معنای پدیده‌های کنونی از قبیل تلویزیون و اینترنت [[تفسیر]] می‌‌کنند و تعابیر [[اهل بیت]]{{عم}} از این رویداد به صدا، ندا، [[صیحه]] و فزعه را رمزگونه میدانند. این صداها در [[ماه رمضان]] و [[ماه رجب]] و [[ماه]] [[صفر]] واقع خواهد شد و برخی اسمانی و برخی زمینی و برخی از سرزمین [[دمشق]] می‌‌باشد. | * در [[روایات]] [[آخرالزمان]] از صداهایی [[خارقالعاده]] یاد شده است که یکی از پنج نشانه حتمی [[ظهور]] شمرده شده است. از این صداها به تعابیر مختلفی یاد شده است و به دو دسته اصلی تقسیم میشود، صداهایی که از جانب [[حق]] صادر میشود و [[مردم]] را به سوی [[حق]]، [[هدایت]] و [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌‌خواند و صداهایی که از طرف [[باطل]] بلند میشود و [[مردم]] را به سوی [[سفیانی]] و [[گمراهی]] می‌‌کشاند. این نداها چنان آشکار و خارقالعاده است که جای هیچ [[شک]] و شبهه‌ای را برای شنوندگان باقی نمی‌گذارد و همگان به آغاز اتفاقات [[آخرالزمان]] و حوادث عجیب آن پی خواهند برد. در برخی [[روایات]] ندای [[حق]] را ندایی آسمانی و از طرف [[جبرئیل]] میدانند و ندای [[باطل]] را ندایی از طرف [[زمین]] و از سوی [[شیطان]] معرفی می‌‌کند. برخی از این نداها چنان دهشت‌آور است که گروه زیادی با شنیدن آن مدهوش خواهند شد. این نداها در [[شرق]] و [[غرب]] عالم به طور یکسان شنیده میشود و هر کسی در هر جای [[دنیا]] آن سخن را به زبان خود خواهد شنید. برخی از حدیث‌شناسان این [[احادیث]] را امری [[معجزه‌آسا]] در [[آخرالزمان]] تلقی می‌‌کنند، اما عده‌ای نیز این [[احادیث]] را به معنای پدیده‌های کنونی از قبیل تلویزیون و اینترنت [[تفسیر]] می‌‌کنند و تعابیر [[اهل بیت]] {{عم}} از این رویداد به صدا، ندا، [[صیحه]] و فزعه را رمزگونه میدانند. این صداها در [[ماه رمضان]] و [[ماه رجب]] و [[ماه]] [[صفر]] واقع خواهد شد و برخی اسمانی و برخی زمینی و برخی از سرزمین [[دمشق]] می‌‌باشد. | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: در [[ماه رمضان]]، در [[شب جمعه]]، بیست و سوم [[ماه]]، صدایی (آسمانی) خواهید شنید، پس در ([[حقانیت]]) آن صدا تردید نکنید و به ندای آن صدا گوش فرا داده و از آن [[پیروی]] کنید. سپس در پایان همان روز صدای ابلیسِ نفرین شده را خواهید شنید، او می‌‌گوید "فلانی [[مظلوم]] کشته شد" و در پی [[فتنه‌انگیزی]] و گمراه کردن [[مردم]] است. در آن روز بسیاری از [[مردم]] به [[شک]] و [[حیرت]] خواهند افتاد و دچار [[آتش]] ([[دوزخ]]) خواهند شد. هرگاه صدای اول را در [[ماه رمضان]] شنیدید، بدانید که آن صدای [[جبرئیل]] است و در آن [[شک]] نکنید و نشانه این سخن آن است که صدا، نام [[حضرت قائم]]{{ع}} و پدرش را به شما معرفی می‌‌کند. این صدا را (همه) حتی دختران پرده‌نشین نیز می‌‌شنوند و [[پدران]] و [[برادران]] خود را به [[اطاعت]] از آن صدا [[تشویق]] می‌‌کنند. بدانید که این دو صدا به [[یقین]] واقع خواهد شد، یکی از [[آسمان]] و از سوی [[جبرئیل]] و دیگری از [[زمین]] و از جانب [[ابلیس]] لعین. نشانه [[ندای ابلیس]] این است که اسم فلانی را خواهد گفت و به [[مظلومیت]] او [[گواهی]] خواهد داد؛ پس شما از صدای اول [[پیروی]] نموده و از صدای دوم بپرهیزید که مایه [[فتنه]] است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۴.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: ندایی آسمانی را می‌‌شنوند که می‌‌گوید: [[آگاه]] باشید! [[حق]] با [[علی بن ابی طالب]] و [[شیعیان]] اوست. آنگاه [[مردم]] [[ایمان]] می‌‌آورند. فردا [[ابلیس]] در هوا می‌‌رود و به گونه‌ای که دیده نشود و بانگ [[حقانیت]] و [[مظلومیت]] برای دشمنان [[حضرت]] [[امیر المؤمنین]]{{ع}} سر می‌‌دهد و از [[مردم]] می‌‌خواهد که به [[خونخواهی]] آنان برخیزند. آنگاه برخی از [[مردم]] از [[ایمان]] خود دست برداشته و به [[اهل بیت]]{{عم}} کافر می‌‌شوند و شروع به [[بدگویی]] [[اهل بیت]]{{عم}} می‌‌کنند و می‌‌گویند این [[سحر]] بنی‌هاشمی است<ref>غیبت نعمانی: ۲۶۱ ـ ۲۶۰.</ref>. | * [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: در [[ماه رمضان]]، در [[شب جمعه]]، بیست و سوم [[ماه]]، صدایی (آسمانی) خواهید شنید، پس در ([[حقانیت]]) آن صدا تردید نکنید و به ندای آن صدا گوش فرا داده و از آن [[پیروی]] کنید. سپس در پایان همان روز صدای ابلیسِ نفرین شده را خواهید شنید، او می‌‌گوید "فلانی [[مظلوم]] کشته شد" و در پی [[فتنه‌انگیزی]] و گمراه کردن [[مردم]] است. در آن روز بسیاری از [[مردم]] به [[شک]] و [[حیرت]] خواهند افتاد و دچار [[آتش]] ([[دوزخ]]) خواهند شد. هرگاه صدای اول را در [[ماه رمضان]] شنیدید، بدانید که آن صدای [[جبرئیل]] است و در آن [[شک]] نکنید و نشانه این سخن آن است که صدا، نام [[حضرت قائم]] {{ع}} و پدرش را به شما معرفی می‌‌کند. این صدا را (همه) حتی دختران پرده‌نشین نیز می‌‌شنوند و [[پدران]] و [[برادران]] خود را به [[اطاعت]] از آن صدا [[تشویق]] می‌‌کنند. بدانید که این دو صدا به [[یقین]] واقع خواهد شد، یکی از [[آسمان]] و از سوی [[جبرئیل]] و دیگری از [[زمین]] و از جانب [[ابلیس]] لعین. نشانه [[ندای ابلیس]] این است که اسم فلانی را خواهد گفت و به [[مظلومیت]] او [[گواهی]] خواهد داد؛ پس شما از صدای اول [[پیروی]] نموده و از صدای دوم بپرهیزید که مایه [[فتنه]] است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۵۴.</ref>. در [[حدیثی]] [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: ندایی آسمانی را می‌‌شنوند که می‌‌گوید: [[آگاه]] باشید! [[حق]] با [[علی بن ابی طالب]] و [[شیعیان]] اوست. آنگاه [[مردم]] [[ایمان]] می‌‌آورند. فردا [[ابلیس]] در هوا می‌‌رود و به گونه‌ای که دیده نشود و بانگ [[حقانیت]] و [[مظلومیت]] برای دشمنان [[حضرت]] [[امیر المؤمنین]] {{ع}} سر می‌‌دهد و از [[مردم]] می‌‌خواهد که به [[خونخواهی]] آنان برخیزند. آنگاه برخی از [[مردم]] از [[ایمان]] خود دست برداشته و به [[اهل بیت]] {{عم}} کافر می‌‌شوند و شروع به [[بدگویی]] [[اهل بیت]] {{عم}} می‌‌کنند و می‌‌گویند این [[سحر]] بنی‌هاشمی است<ref>غیبت نعمانی: ۲۶۱ ـ ۲۶۰.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: پنج نشانه پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]]{{ع}} رخ خواهد داد؛ اولین نشانه ندایی آسمانی خواهد بود که در [[ماه رمضان]] واقع خواهد شد و [[خروج سفیانی]] و [[قیام خراسانی]] و [[کشته شدن نفس زکیه]] و [[خسف]] [[لشکر سفیانی]] در [[سرزمین بیداء]] دیگر [[نشانه‌های حتمی]] خواهد بود. این [[ندای آسمانی]] همان صدایی خواهد بود که [[صاحب الامر]] را معرفی می‌‌کند و [[مردم]] را از [[ظهور]] او با خبر می‌‌نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۹ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۳۴.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: [[منتظر]] باشید تا صدایی ناگهانی از سوی [[دمشق]] شنیده شود. زمانی که آن صدا شنیده شود [[فرج]] بزرگ شما واقع خواهد شد و به [[نصرت]] و پیروزی خواهید رسید<ref>اثبات الهداة: ج ۳، ص ۷۳۹.</ref>. | * [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود: پنج نشانه پیش از [[قیام]] [[حضرت قائم]] {{ع}} رخ خواهد داد؛ اولین نشانه ندایی آسمانی خواهد بود که در [[ماه رمضان]] واقع خواهد شد و [[خروج سفیانی]] و [[قیام خراسانی]] و [[کشته شدن نفس زکیه]] و [[خسف]] [[لشکر سفیانی]] در [[سرزمین بیداء]] دیگر [[نشانه‌های حتمی]] خواهد بود. این [[ندای آسمانی]] همان صدایی خواهد بود که [[صاحب الامر]] را معرفی می‌‌کند و [[مردم]] را از [[ظهور]] او با خبر می‌‌نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۹ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۳۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[منتظر]] باشید تا صدایی ناگهانی از سوی [[دمشق]] شنیده شود. زمانی که آن صدا شنیده شود [[فرج]] بزرگ شما واقع خواهد شد و به [[نصرت]] و پیروزی خواهید رسید<ref>اثبات الهداة: ج ۳، ص ۷۳۹.</ref>. | ||
*[[امام باقر]]{{ع}} به [[جابر جعفی]] فرمود: نشانه [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، نشانه‌ای خدایی است که از خوشید روشن‌تر است و هر [[نیک]] و [[بدی]] آن را [[درک]] خواهد کرد. آیا این صبح روشن را می‌‌بینید؟ بدانید که آن [[نشانه‌ها]] مانند صبح آشکار خواهد بود<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۰۰.</ref>. در [[روایت]] دیگر [[حضرت]] فرمود: اگر هر علامتی بر تو مخفی شود و نتوانی تشخیص دهی، اما تشخیص [[صدای آسمانی]] سخت نیست زیرا آن صدا نام آن [[حضرت]] و نام پدرش را خواهد گفت<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۲.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: در نیمه [[ماه رمضان]]، زمانی که مصادف با [[شب جمعه]] | * [[امام باقر]] {{ع}} به [[جابر جعفی]] فرمود: نشانه [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، نشانه‌ای خدایی است که از خوشید روشن‌تر است و هر [[نیک]] و [[بدی]] آن را [[درک]] خواهد کرد. آیا این صبح روشن را می‌‌بینید؟ بدانید که آن [[نشانه‌ها]] مانند صبح آشکار خواهد بود<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۰۰.</ref>. در [[روایت]] دیگر [[حضرت]] فرمود: اگر هر علامتی بر تو مخفی شود و نتوانی تشخیص دهی، اما تشخیص [[صدای آسمانی]] سخت نیست زیرا آن صدا نام آن [[حضرت]] و نام پدرش را خواهد گفت<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۸۲.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در نیمه [[ماه رمضان]]، زمانی که مصادف با [[شب جمعه]] باشد، صدایی مهیب از [[آسمان]] شنیده خواهد شد که هفتاد هزار نفر از شنیدن آن بی‌هوش شوند و هفتاد هزار نفر هم [[ناشنوا]] خواهند شد، تنها کسانی سالم خواهند ماند که در خانه خود باقی بمانند و به [[خدا]] [[پناه]] برده و صدای [[الله اکبر]] بلند کنند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۷.</ref>. | ||
*جناب [[مفضل]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند: در روز [[صیحه آسمانی]]) زمانی که [[آفتاب]] طلوع کند شخصی از میان [[خورشید]] صدا می‌‌زند و با زبانی گویا و عربی می‌‌گوید: ای [[مردم]]! این [[مهدی]] [[آل محمد]]{{صل}} است، سپس نام او را که نام رسول خداست می‌‌برد و [[کنیه]] او و نام پدرانش از [[امام عسکری]]{{ع}} تا [[امام حسین]]{{ع}} می‌‌گوید. این صدا را تمام ساکنان [[آسمان]] و [[زمین]] خواهند شنید. آن صدا می‌‌گوید: با او [[بیعت]] کنید و [[مخالفت]] ننمایید، که [[گمراه]] خواهید شد. [[ملائکه]] اولین گروهی هستند که [[دست حضرت]] را بوسیده و با او [[پیمان]] می‌‌بندند. پس از آنان گروه جنیان و سپس گروه [[نقباء]]، آنان می‌‌گویند: ما این ندا را شنیدیم و به [[پیروی]] تو آماده ایم. هر شنونده‌ای این صدا را خواهد شنید. زمانی که گروه‌های مختلف [[مردم]] با هم روبرو می‌‌شوند این حادثه را برای هم بازگو می‌‌کنند و از هم [[سؤال]] می‌‌کنند (که آیا آنان نیز چنین صدایی را شنیده‌اند؟). سپس چون روز به پایان می‌‌رسد و غروب فرا می‌‌رسد، فریاد زننده‌ای از سوی [[مغرب]] بانگ می‌‌زند: "ای گروه خلایق! همانا خدای شما از سرزمین خشک در [[فلسطین]] [[ظاهر]] شده است، او [[عثمان بن عنبسه]] است که از [[بنی‌امیه]] و از [[فرزندان]] [[یزید]] بن [[معاویه]] می‌‌باشد. به سوی او بروید و با او [[پیمان]] ببندید و با او به [[مخالفت]] برنخیزید تا به [[هدایت]] و [[رستگاری]] برسید". آنگاه [[ملائکه]] و جنیانی (که [[ایمان]] آورده‌اند) سخن آن گوینده را [[تکذیب]] می‌‌کنند و می‌‌گویند: ما سخن تو را شنیدیم اما آن را نمی‌پذیریم. در این حال تمام کسانی که در [[باطن]] خود [[نفاق]] دارند و [[شک]] و [[کفر]] را در [[دل]] خود پنهان کرده‌اند، با شنیدن صدای دوم، از آن [[پیروی]] می‌‌کنند (و به [[گمراهی]] می‌‌افتند)<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۵۸ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۹.</ref>. | * جناب [[مفضل]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] می‌‌کند: در روز [[صیحه آسمانی]]) زمانی که [[آفتاب]] طلوع کند شخصی از میان [[خورشید]] صدا می‌‌زند و با زبانی گویا و عربی می‌‌گوید: ای [[مردم]]! این [[مهدی]] [[آل محمد]] {{صل}} است، سپس نام او را که نام رسول خداست می‌‌برد و [[کنیه]] او و نام پدرانش از [[امام عسکری]] {{ع}} تا [[امام حسین]] {{ع}} می‌‌گوید. این صدا را تمام ساکنان [[آسمان]] و [[زمین]] خواهند شنید. آن صدا می‌‌گوید: با او [[بیعت]] کنید و [[مخالفت]] ننمایید، که [[گمراه]] خواهید شد. [[ملائکه]] اولین گروهی هستند که [[دست حضرت]] را بوسیده و با او [[پیمان]] می‌‌بندند. پس از آنان گروه جنیان و سپس گروه [[نقباء]]، آنان می‌‌گویند: ما این ندا را شنیدیم و به [[پیروی]] تو آماده ایم. هر شنونده‌ای این صدا را خواهد شنید. زمانی که گروه‌های مختلف [[مردم]] با هم روبرو می‌‌شوند این حادثه را برای هم بازگو می‌‌کنند و از هم [[سؤال]] می‌‌کنند (که آیا آنان نیز چنین صدایی را شنیده‌اند؟). سپس چون روز به پایان می‌‌رسد و غروب فرا می‌‌رسد، فریاد زننده‌ای از سوی [[مغرب]] بانگ می‌‌زند: "ای گروه خلایق! همانا خدای شما از سرزمین خشک در [[فلسطین]] [[ظاهر]] شده است، او [[عثمان بن عنبسه]] است که از [[بنی‌امیه]] و از [[فرزندان]] [[یزید]] بن [[معاویه]] می‌‌باشد. به سوی او بروید و با او [[پیمان]] ببندید و با او به [[مخالفت]] برنخیزید تا به [[هدایت]] و [[رستگاری]] برسید". آنگاه [[ملائکه]] و جنیانی (که [[ایمان]] آورده‌اند) سخن آن گوینده را [[تکذیب]] می‌‌کنند و می‌‌گویند: ما سخن تو را شنیدیم اما آن را نمی‌پذیریم. در این حال تمام کسانی که در [[باطن]] خود [[نفاق]] دارند و [[شک]] و [[کفر]] را در [[دل]] خود پنهان کرده‌اند، با شنیدن صدای دوم، از آن [[پیروی]] می‌‌کنند (و به [[گمراهی]] می‌‌افتند)<ref>الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۵۸ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۹.</ref>. | ||
*[[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}} فرمود: هرگاه از [[آسمان]] صدایی شنیدید که می‌‌گوید: [[حق]] با [[آل محمد]]{{صل}} است، آنگاه نام [[مهدی]]{{ع}} بر سر زبان‌ها خواهد افتاد و از این رویداد خوشحال خواهید شد و هر جا صحبتی پیش بیاید، صحبت از حضرت [[مهدی]]{{ع}} خواهد بود<ref>ملاحم، ص ۵۹.</ref>. در [[احادیث]] متعددی [[امام صادق]]{{ع}} و [[حضرت رضا]]{{ع}} فرمود: در اول روز صدایی از [[آسمان]] شنیده خواهد شد که هر کسی در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، چه دور و چه نزدیک و به هر زبانی آن صدا را به طور یکسان می‌‌شنود و به زبان خود می‌‌فهمد، این ندا برای [[مؤمنین]] [[رحمت]] است و برای [[کافران]] [[عذاب]] خواهد بود. آن ندا می‌‌گوید [[حق]] با [[علی]] و [[شیعیان]] [[علی]] است. در پایان آن روز [[ابلیس]] صدا می‌‌زند: [[آگاه]] باشید که [[حق]] با [[عثمان]] و [[یاران]] اوست و در این وقت باطل‌خواهان به [[شک]] خواهند افتاد. [[مردم]] از هیبت صدای اول چنان خواهند شد که افراد [[خواب]] بیدار شده و افراد نشسته ناخودآگاه برمی‌خیزند و پردگیان از سراپرده بیرون می‌‌آیند و آن صدای [[جبرئیل امین]] است<ref>غیبت طوسی: ص ۲۷۴ ـ ۲۶۸ ـ ۲۶۶.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه [[ندای آسمانی]] را شنیدید به سرعت به سوی [[مکه]] رهسپار شوید، به [[خدا]] [[سوگند]]! گویا می‌‌بینم که (پس از آن ندا [[حضرت مهدی]]{{ع}}) بین رکن و [[مقام]] با [[مردم]] [[بیعت]] می‌‌کند و [[حکومتی]] [[جدید]] برپا نموده و [[کتاب و سنت]] را تازه و نو نموده است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۷.</ref>. | * [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}} فرمود: هرگاه از [[آسمان]] صدایی شنیدید که می‌‌گوید: [[حق]] با [[آل محمد]] {{صل}} است، آنگاه نام [[مهدی]] {{ع}} بر سر زبان‌ها خواهد افتاد و از این رویداد خوشحال خواهید شد و هر جا صحبتی پیش بیاید، صحبت از حضرت [[مهدی]] {{ع}} خواهد بود<ref>ملاحم، ص ۵۹.</ref>. در [[احادیث]] متعددی [[امام صادق]] {{ع}} و [[حضرت رضا]] {{ع}} فرمود: در اول روز صدایی از [[آسمان]] شنیده خواهد شد که هر کسی در [[شرق]] و [[غرب]] عالم، چه دور و چه نزدیک و به هر زبانی آن صدا را به طور یکسان می‌‌شنود و به زبان خود می‌‌فهمد، این ندا برای [[مؤمنین]] [[رحمت]] است و برای [[کافران]] [[عذاب]] خواهد بود. آن ندا می‌‌گوید [[حق]] با [[علی]] و [[شیعیان]] [[علی]] است. در پایان آن روز [[ابلیس]] صدا می‌‌زند: [[آگاه]] باشید که [[حق]] با [[عثمان]] و [[یاران]] اوست و در این وقت باطل‌خواهان به [[شک]] خواهند افتاد. [[مردم]] از هیبت صدای اول چنان خواهند شد که افراد [[خواب]] بیدار شده و افراد نشسته ناخودآگاه برمی‌خیزند و پردگیان از سراپرده بیرون می‌‌آیند و آن صدای [[جبرئیل امین]] است<ref>غیبت طوسی: ص ۲۷۴ ـ ۲۶۸ ـ ۲۶۶.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: هرگاه [[ندای آسمانی]] را شنیدید به سرعت به سوی [[مکه]] رهسپار شوید، به [[خدا]] [[سوگند]]! گویا می‌‌بینم که (پس از آن ندا [[حضرت مهدی]] {{ع}}) بین رکن و [[مقام]] با [[مردم]] [[بیعت]] می‌‌کند و [[حکومتی]] [[جدید]] برپا نموده و [[کتاب و سنت]] را تازه و نو نموده است<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۷.</ref>. | ||
*در چندین [[حدیث]] [[راویان]] از چگونگی تشخیص [[حق]] و [[باطل]] میان این دو ندا پرسش نموده‌اند و [[حضرت]] فرمودند: ما [[اهل بیت]] به شما خبر وقوع چنین ندایی آسمانی و ندایی [[شیطانی]] را داده‌ایم و تعیین نموده‌ایم که کدام [[حق]] است و کدام [[باطل]] و شما باید این [[احادیث]] را فرا بگیرید تا اگر در چنین زمانی قرار گرفتید، به [[گمراهی]] دچار نشوید و کسانی که قبل از وقوع [[ندای آسمانی]] از روی تحقیق و [[برهان]] [[قاطع]] [[دین]] خود را فراگفته‌اند و به [[اهل بیت]]{{عم}} ایمانی [[راسخ]] دارند، با شنیدن چنین صدایی، [[ایمان]] خود را از دست نمی‌دهند و در چنین امتحانی سربلند خواهند شد. [[امام صادق]]{{ع}} به [[ابان بن تغلب]] فرمود: به [[یقین]] پیش از پایان این [[جهان]] صدایی آسمانی شنیده میشود که [[اهل حق]] را فرا می‌‌خواند تا گرد هم جمع شوند و ندایی دیگر [[اهل باطل]] را می‌‌خواند که گرد هم جمع گردند. سپس گروه [[حق]] و [[باطل]] هر کدام در کنار هم جمع می‌‌شوند. [[راوی]] پرسید: آیا از این دو گروه کسی داخل گروه دیگر میشود؟ [[حضرت]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] چنین نخواهد شد! زیرا این [[تأویل]] سخن خداست که می‌‌فرماید: {{متن قرآن|مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ}}<ref>«خداوند بر آن نیست که مؤمنان را به حالی که شما بر آن هستید رها سازد تا آنکه ناپاک را از پاک جدا کند» سوره آل عمران، آیه ۱۷۹.</ref>.<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۹.</ref> زمانی که [[صدای آسمانی]] را [[مردم]] بشنوند که می‌‌گوید: "[[حق]] در [[خاندان]] رسول [[خدا]]{{صل}} است" آنگاه همه جا صحبت از [[حضرت]] خواهد بود و [[دوستی]] او در [[دل]] مردم قرار خواهد گرفت و همه مشتاقانه در پی [[دیدار]] او باشند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۶۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۹۴.</ref>. | * در چندین [[حدیث]] [[راویان]] از چگونگی تشخیص [[حق]] و [[باطل]] میان این دو ندا پرسش نموده‌اند و [[حضرت]] فرمودند: ما [[اهل بیت]] به شما خبر وقوع چنین ندایی آسمانی و ندایی [[شیطانی]] را داده‌ایم و تعیین نموده‌ایم که کدام [[حق]] است و کدام [[باطل]] و شما باید این [[احادیث]] را فرا بگیرید تا اگر در چنین زمانی قرار گرفتید، به [[گمراهی]] دچار نشوید و کسانی که قبل از وقوع [[ندای آسمانی]] از روی تحقیق و [[برهان]] [[قاطع]] [[دین]] خود را فراگفته‌اند و به [[اهل بیت]] {{عم}} ایمانی [[راسخ]] دارند، با شنیدن چنین صدایی، [[ایمان]] خود را از دست نمی‌دهند و در چنین امتحانی سربلند خواهند شد. [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابان بن تغلب]] فرمود: به [[یقین]] پیش از پایان این [[جهان]] صدایی آسمانی شنیده میشود که [[اهل حق]] را فرا می‌‌خواند تا گرد هم جمع شوند و ندایی دیگر [[اهل باطل]] را می‌‌خواند که گرد هم جمع گردند. سپس گروه [[حق]] و [[باطل]] هر کدام در کنار هم جمع می‌‌شوند. [[راوی]] پرسید: آیا از این دو گروه کسی داخل گروه دیگر میشود؟ [[حضرت]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] چنین نخواهد شد! زیرا این [[تأویل]] سخن خداست که می‌‌فرماید: {{متن قرآن|مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ}}<ref>«خداوند بر آن نیست که مؤمنان را به حالی که شما بر آن هستید رها سازد تا آنکه ناپاک را از پاک جدا کند» سوره آل عمران، آیه ۱۷۹.</ref>.<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۹.</ref> زمانی که [[صدای آسمانی]] را [[مردم]] بشنوند که می‌‌گوید: "[[حق]] در [[خاندان]] رسول [[خدا]] {{صل}} است" آنگاه همه جا صحبت از [[حضرت]] خواهد بود و [[دوستی]] او در [[دل]] مردم قرار خواهد گرفت و همه مشتاقانه در پی [[دیدار]] او باشند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۶۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۹۴.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[ نداهایی که درباره امام مهدی شنیده میشود چیست؟ (پرسش)]] | * [[نداهایی که درباره امام مهدی شنیده میشود چیست؟ (پرسش)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | [[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]] | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- در روایات آخرالزمان از صداهایی خارقالعاده یاد شده است که یکی از پنج نشانه حتمی ظهور شمرده شده است. از این صداها به تعابیر مختلفی یاد شده است و به دو دسته اصلی تقسیم میشود، صداهایی که از جانب حق صادر میشود و مردم را به سوی حق، هدایت و حضرت مهدی (ع) می‌‌خواند و صداهایی که از طرف باطل بلند میشود و مردم را به سوی سفیانی و گمراهی می‌‌کشاند. این نداها چنان آشکار و خارقالعاده است که جای هیچ شک و شبهه‌ای را برای شنوندگان باقی نمی‌گذارد و همگان به آغاز اتفاقات آخرالزمان و حوادث عجیب آن پی خواهند برد. در برخی روایات ندای حق را ندایی آسمانی و از طرف جبرئیل میدانند و ندای باطل را ندایی از طرف زمین و از سوی شیطان معرفی می‌‌کند. برخی از این نداها چنان دهشت‌آور است که گروه زیادی با شنیدن آن مدهوش خواهند شد. این نداها در شرق و غرب عالم به طور یکسان شنیده میشود و هر کسی در هر جای دنیا آن سخن را به زبان خود خواهد شنید. برخی از حدیث‌شناسان این احادیث را امری معجزه‌آسا در آخرالزمان تلقی می‌‌کنند، اما عده‌ای نیز این احادیث را به معنای پدیده‌های کنونی از قبیل تلویزیون و اینترنت تفسیر می‌‌کنند و تعابیر اهل بیت (ع) از این رویداد به صدا، ندا، صیحه و فزعه را رمزگونه میدانند. این صداها در ماه رمضان و ماه رجب و ماه صفر واقع خواهد شد و برخی اسمانی و برخی زمینی و برخی از سرزمین دمشق می‌‌باشد.
- امام باقر (ع) فرمود: در ماه رمضان، در شب جمعه، بیست و سوم ماه، صدایی (آسمانی) خواهید شنید، پس در (حقانیت) آن صدا تردید نکنید و به ندای آن صدا گوش فرا داده و از آن پیروی کنید. سپس در پایان همان روز صدای ابلیسِ نفرین شده را خواهید شنید، او می‌‌گوید "فلانی مظلوم کشته شد" و در پی فتنه‌انگیزی و گمراه کردن مردم است. در آن روز بسیاری از مردم به شک و حیرت خواهند افتاد و دچار آتش (دوزخ) خواهند شد. هرگاه صدای اول را در ماه رمضان شنیدید، بدانید که آن صدای جبرئیل است و در آن شک نکنید و نشانه این سخن آن است که صدا، نام حضرت قائم (ع) و پدرش را به شما معرفی می‌‌کند. این صدا را (همه) حتی دختران پرده‌نشین نیز می‌‌شنوند و پدران و برادران خود را به اطاعت از آن صدا تشویق می‌‌کنند. بدانید که این دو صدا به یقین واقع خواهد شد، یکی از آسمان و از سوی جبرئیل و دیگری از زمین و از جانب ابلیس لعین. نشانه ندای ابلیس این است که اسم فلانی را خواهد گفت و به مظلومیت او گواهی خواهد داد؛ پس شما از صدای اول پیروی نموده و از صدای دوم بپرهیزید که مایه فتنه است[۱]. در حدیثی امام صادق (ع) فرمود: ندایی آسمانی را می‌‌شنوند که می‌‌گوید: آگاه باشید! حق با علی بن ابی طالب و شیعیان اوست. آنگاه مردم ایمان می‌‌آورند. فردا ابلیس در هوا می‌‌رود و به گونه‌ای که دیده نشود و بانگ حقانیت و مظلومیت برای دشمنان حضرت امیر المؤمنین (ع) سر می‌‌دهد و از مردم می‌‌خواهد که به خونخواهی آنان برخیزند. آنگاه برخی از مردم از ایمان خود دست برداشته و به اهل بیت (ع) کافر می‌‌شوند و شروع به بدگویی اهل بیت (ع) می‌‌کنند و می‌‌گویند این سحر بنی‌هاشمی است[۲].
- امام صادق (ع) به ابوبصیر فرمود: پنج نشانه پیش از قیام حضرت قائم (ع) رخ خواهد داد؛ اولین نشانه ندایی آسمانی خواهد بود که در ماه رمضان واقع خواهد شد و خروج سفیانی و قیام خراسانی و کشته شدن نفس زکیه و خسف لشکر سفیانی در سرزمین بیداء دیگر نشانه‌های حتمی خواهد بود. این ندای آسمانی همان صدایی خواهد بود که صاحب الامر را معرفی می‌‌کند و مردم را از ظهور او با خبر می‌‌نماید[۳]. امام باقر (ع) فرمود: منتظر باشید تا صدایی ناگهانی از سوی دمشق شنیده شود. زمانی که آن صدا شنیده شود فرج بزرگ شما واقع خواهد شد و به نصرت و پیروزی خواهید رسید[۴].
- امام باقر (ع) به جابر جعفی فرمود: نشانه ظهور حضرت مهدی (ع)، نشانه‌ای خدایی است که از خوشید روشن‌تر است و هر نیک و بدی آن را درک خواهد کرد. آیا این صبح روشن را می‌‌بینید؟ بدانید که آن نشانه‌ها مانند صبح آشکار خواهد بود[۵]. در روایت دیگر حضرت فرمود: اگر هر علامتی بر تو مخفی شود و نتوانی تشخیص دهی، اما تشخیص صدای آسمانی سخت نیست زیرا آن صدا نام آن حضرت و نام پدرش را خواهد گفت[۶]. رسول خدا (ص) فرمود: در نیمه ماه رمضان، زمانی که مصادف با شب جمعه باشد، صدایی مهیب از آسمان شنیده خواهد شد که هفتاد هزار نفر از شنیدن آن بی‌هوش شوند و هفتاد هزار نفر هم ناشنوا خواهند شد، تنها کسانی سالم خواهند ماند که در خانه خود باقی بمانند و به خدا پناه برده و صدای الله اکبر بلند کنند[۷].
- جناب مفضل از امام صادق (ع) روایت می‌‌کند: در روز صیحه آسمانی) زمانی که آفتاب طلوع کند شخصی از میان خورشید صدا می‌‌زند و با زبانی گویا و عربی می‌‌گوید: ای مردم! این مهدی آل محمد (ص) است، سپس نام او را که نام رسول خداست می‌‌برد و کنیه او و نام پدرانش از امام عسکری (ع) تا امام حسین (ع) می‌‌گوید. این صدا را تمام ساکنان آسمان و زمین خواهند شنید. آن صدا می‌‌گوید: با او بیعت کنید و مخالفت ننمایید، که گمراه خواهید شد. ملائکه اولین گروهی هستند که دست حضرت را بوسیده و با او پیمان می‌‌بندند. پس از آنان گروه جنیان و سپس گروه نقباء، آنان می‌‌گویند: ما این ندا را شنیدیم و به پیروی تو آماده ایم. هر شنونده‌ای این صدا را خواهد شنید. زمانی که گروه‌های مختلف مردم با هم روبرو می‌‌شوند این حادثه را برای هم بازگو می‌‌کنند و از هم سؤال می‌‌کنند (که آیا آنان نیز چنین صدایی را شنیده‌اند؟). سپس چون روز به پایان می‌‌رسد و غروب فرا می‌‌رسد، فریاد زننده‌ای از سوی مغرب بانگ می‌‌زند: "ای گروه خلایق! همانا خدای شما از سرزمین خشک در فلسطین ظاهر شده است، او عثمان بن عنبسه است که از بنی‌امیه و از فرزندان یزید بن معاویه می‌‌باشد. به سوی او بروید و با او پیمان ببندید و با او به مخالفت برنخیزید تا به هدایت و رستگاری برسید". آنگاه ملائکه و جنیانی (که ایمان آورده‌اند) سخن آن گوینده را تکذیب می‌‌کنند و می‌‌گویند: ما سخن تو را شنیدیم اما آن را نمی‌پذیریم. در این حال تمام کسانی که در باطن خود نفاق دارند و شک و کفر را در دل خود پنهان کرده‌اند، با شنیدن صدای دوم، از آن پیروی می‌‌کنند (و به گمراهی می‌‌افتند)[۸].
- امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: هرگاه از آسمان صدایی شنیدید که می‌‌گوید: حق با آل محمد (ص) است، آنگاه نام مهدی (ع) بر سر زبان‌ها خواهد افتاد و از این رویداد خوشحال خواهید شد و هر جا صحبتی پیش بیاید، صحبت از حضرت مهدی (ع) خواهد بود[۹]. در احادیث متعددی امام صادق (ع) و حضرت رضا (ع) فرمود: در اول روز صدایی از آسمان شنیده خواهد شد که هر کسی در شرق و غرب عالم، چه دور و چه نزدیک و به هر زبانی آن صدا را به طور یکسان می‌‌شنود و به زبان خود می‌‌فهمد، این ندا برای مؤمنین رحمت است و برای کافران عذاب خواهد بود. آن ندا می‌‌گوید حق با علی و شیعیان علی است. در پایان آن روز ابلیس صدا می‌‌زند: آگاه باشید که حق با عثمان و یاران اوست و در این وقت باطل‌خواهان به شک خواهند افتاد. مردم از هیبت صدای اول چنان خواهند شد که افراد خواب بیدار شده و افراد نشسته ناخودآگاه برمی‌خیزند و پردگیان از سراپرده بیرون می‌‌آیند و آن صدای جبرئیل امین است[۱۰]. امام باقر (ع) فرمود: هرگاه ندای آسمانی را شنیدید به سرعت به سوی مکه رهسپار شوید، به خدا سوگند! گویا می‌‌بینم که (پس از آن ندا حضرت مهدی (ع)) بین رکن و مقام با مردم بیعت می‌‌کند و حکومتی جدید برپا نموده و کتاب و سنت را تازه و نو نموده است[۱۱].
- در چندین حدیث راویان از چگونگی تشخیص حق و باطل میان این دو ندا پرسش نموده‌اند و حضرت فرمودند: ما اهل بیت به شما خبر وقوع چنین ندایی آسمانی و ندایی شیطانی را داده‌ایم و تعیین نموده‌ایم که کدام حق است و کدام باطل و شما باید این احادیث را فرا بگیرید تا اگر در چنین زمانی قرار گرفتید، به گمراهی دچار نشوید و کسانی که قبل از وقوع ندای آسمانی از روی تحقیق و برهان قاطع دین خود را فراگفته‌اند و به اهل بیت (ع) ایمانی راسخ دارند، با شنیدن چنین صدایی، ایمان خود را از دست نمی‌دهند و در چنین امتحانی سربلند خواهند شد. امام صادق (ع) به ابان بن تغلب فرمود: به یقین پیش از پایان این جهان صدایی آسمانی شنیده میشود که اهل حق را فرا می‌‌خواند تا گرد هم جمع شوند و ندایی دیگر اهل باطل را می‌‌خواند که گرد هم جمع گردند. سپس گروه حق و باطل هر کدام در کنار هم جمع می‌‌شوند. راوی پرسید: آیا از این دو گروه کسی داخل گروه دیگر میشود؟ حضرت فرمود: به خدا سوگند چنین نخواهد شد! زیرا این تأویل سخن خداست که می‌‌فرماید:
مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ
[۱۲].[۱۳] زمانی که صدای آسمانی را مردم بشنوند که می‌‌گوید: "حق در خاندان رسول خدا (ص) است" آنگاه همه جا صحبت از حضرت خواهد بود و دوستی او در دل مردم قرار خواهد گرفت و همه مشتاقانه در پی دیدار او باشند[۱۴][۱۵].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۵۴.
- ↑ غیبت نعمانی: ۲۶۱ ـ ۲۶۰.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۸۹ و بحار الانوار: ج ۵۲، ص ۲۳۴.
- ↑ اثبات الهداة: ج ۳، ص ۷۳۹.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۰۰.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۸۲.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۷.
- ↑ الزام الناصب: ج ۲، ص ۲۵۸ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۲۹.
- ↑ ملاحم، ص ۵۹.
- ↑ غیبت طوسی: ص ۲۷۴ ـ ۲۶۸ ـ ۲۶۶.
- ↑ غیبت نعمانی: ص ۲۶۲ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۷.
- ↑ «خداوند بر آن نیست که مؤمنان را به حالی که شما بر آن هستید رها سازد تا آنکه ناپاک را از پاک جدا کند» سوره آل عمران، آیه ۱۷۹.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۷۱۹.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۶۸.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۹۴.